Gisteren was echt een reisdag. Eerst een vlucht naar Los Angeles en daarna een vlucht naar Honolulu. Hier blijven we 4 nachten in hetzelfde hotel. Dat is nog nooit gebeurd op onze reis. We hebben weer een tijdsaanpassing en zitten nu met 12 uur verschil met België. Maar vandaag hebben we wel een agendapunt : bezoek aan Pearl Harbour en daaropvolgend een rondrit door de stad. Een bezoek aan het grafmonument van de Arizona moeten we skippen. De navy heeft het total volume van bezoekers gehalveerd en je moet geluk hebben om een ticket te bemachtigen. Zelfs de touroperator geraakte er niet aan. Wat konden we dan wel ? Wel Pearl Harbour heeft buiten het bezichtigen van het grafmonument nog enkele grote troeven :

• Je kunt er de Missouri 63 bezoeken. Dit is het laatste oorlogschip dat volledig in de VS is gebouwd.
• een duikboot, de USS Bowfin die in WOII actief.
• een vliegtuigmuseum met Amerikaanse vliegtuigen maar ook van Japanese vliegtuigen van toen
• museum en een film over de slag bij Pearl Harbour

Keuze viel meteen op een bezoekje aan de Missouri en de duikboot Bowfin.
De Missouri 63 is het laatste oorlogschip dat volledig in de VS werd gebouwd. De Missouri werd tevens ingezet tijdens de Koreaanse Oorlog van 1950 tot 1953. In 1955 werd het schip uit de vaart genomen en verplaatst naar de reservevloot van de marine, maar in 1984 werd het schip in verbeterde toestand toch weer in de vaart genomen. Na haar terugkeer in de marine werd ze onder andere ingezet in de Golfoorlog van 1991. De Missouri kreeg in totaal elf dienststerren en werd in 1992 definitief uit de vaart genomen. Zij ligt nu boeg aan boeg met de gezonken Arizona. Op de Missouri 63 werd onder andere de overgave getekend van het Japanse leger tegenover de geallieerden wat het einde betekende van WOII in de Pacific.
Het bezoek aan een duikboot stond al lang op mijn verlanglijstje. In Australië lukte het niet omdat ik toen op krukken moest lopen, maar hier kon het dus eindelijk. Je krijgt een mooi beeld van hoe het leven zich op zo’n kleine ruimte afspeelt. Het museum vertoont artefacten over onderzeeërs en de geschiedenis van de Amerikaanse onderzeeërdienst, waaronder gedetailleerde modellen, wapensystemen, foto's, schilderijen, gevechtsvlaggen, rekruteringsposters van toen en nu en een gedenkteken ter ere van de 52 Amerikaanse onderzeeërs en de meer dan 3.500 overleden bemanningsleden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Na het bezoek aan Pearl Harbour volgde nog een rondrit door de stad. Wij passeren het hoofdkwartier van het feuilleton Hawaii five-O en zien het standbeeld van Onze Pater Damiaan.
Toch een moment van bezinning bij de Cemetery of the Pacific. Punchbowl is een van de prominente nationale begraafplaatsen van het land met meer dan 53.000 grafstenen van soldaten en matrozen die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Boven aan de trap in de Court of Honor staat een standbeeld van Lady Columbia, ook wel bekend als Lady Liberty of Justice. Hier wordt gemeld dat ze alle rouwende moeders vertegenwoordigt. Ze staat op de boeg van een schip en houdt een lauriertak vast. De inscriptie onder het standbeeld, ontleend aan de brief van Abraham Lincoln aan mevrouw Bixby, luidt: "DE PLEZIERIGE TROTS DIE VAN U MOET ZIJN OM ZO KOSTBAAR EEN OFFER OP HET ALTAAR VAN VRIJHEID TE HEBBEN GELADEN". De National Memorial Cemetery of the Pacific beslaat een groot deel van Punchbowl Crater.
Wat nog het vermelden waard is : de verplaatsingen tussen de verschillende plekken in Pearl Harbour gebeurt per shuttle bus. De eerste bus vertrekt om 08.05. Wij dus geduldig wachten tot de bus vertrekt samen met de andere bezoekers. Om 08.00 horen we plots het het nationale volkslied van de VS (acht uur is ook de vlaggegroet op Amerikaans militair terrein). Zie je alle Amerikanen (bezoekers incluis) rechtstaan, hand op het hart, zwijgend eerbetoon brengen. Dat zie ik in België nog niet gebeuren.
Onze gidse boeide ons met verhalen gedurende de twee uur dat zij ons rondreed in de stad. Ze allemaal hier vertellen wordt echt teveel. Van de feesten van de vroegere koning tot de kolonisatie tot heden toe. Beweerde een geschiedenis freak te zijn en dat heeft zij bewezen.
Nog een avondwandeling en de Hawaïaanse keuken eens geproefd en de dag zit er weeral op. Het is hier wel om acht uur donker, maar het blijft dan nog 24 graden

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under