Voor het bezoek aan Arches hebben we een audiogids aangeschaft en is het aanrader. Hij werkt uitstekend en geeft je de informatie door die je van een gids kunt verwachten. Alleen kun je geen vragen stellen. Maar het is een GPS-kompas gedreven programma zodat je op de juiste plaatsen melding krijgt om af te slaan. Je krijgt dan ook een uitleg

• wat je gaat zien
• hoe het ontstaan is
• tijd die je er normaal besteed

Als je niet uit je wagen komt, heb je het park bezocht op een uurtje. Wij zijn er aangekomen om 9 uur en hebben het park verlaten om 18.30. Vragen of het we het mooi vonden is overbodig denk ik. Persoonlijk heb ik zo’n 150 foto’s genomen, dus een keuze maken is niet zo evident. Dit park staat momenteel in de top drie van de parken die we bezocht hebben.
De bogen zijn gevormd door een combinatie van wind- en watererosie, ijs, tektonische activiteit en een instabiele ondergrond van zout. Op een mooie dag is het moeilijk in te beelden dat zulke oerkrachten hier honderden miljoenen jaren op hebben ingewerkt.
De geschiedenis van de bogen begint zo'n 300 miljoen jaar geleden. Destijds liep het hele gebied verschillende keren onder water. Als het water verdampte of het klimaat droger werd bleef zout achter. Dit zout hoopte zich op en op sommige plaatsen ontstonden zelfs lagen van vele honderden meters dik. Deze zoutlaag werd later bedekt met restanten van vloeden en winden. Dit zand vervormde langzaam tot gesteente van soms wel meer dan een kilometer dik. Zout is onstabiel als het onder druk staat. Het zoutbed kon de druk van de bovenliggende lagen niet aan, vervormde en zorgde voor verticale scheuren in de rotslaag erboven. In deze scheuren ontstond 's winters ijs dat zich ging uitzetten waardoor het gesteente afbrokkelde. De losgekomen stenen werden door de wind afgevoerd. Tijdens nattere periodes regende het in het gebied en sleten de scheuren uit doordat er water doorheen stroomde. Erosie is nog steeds gaande en zal er uiteindelijk toe leiden dat alle bogen en rotsformaties verdwijnen. Het proces werd versneld toen in de periode van tien tot vijf miljoen jaar geleden het Coloradoplateau omhoog werd gestuwd. Het water sleet de spleten zo diep uit dat het onderliggende zout werd bereikt. Toen dit wegspoelde ontstonden twee valleien in het gebied. Tot zover het technische gedeelte. Over 1 ding kan ik gerust zijn. Het zal mijne (en die van U) wel duren voor er iets verandert. Er zijn meer dan 2000 gedocumenteerde natuurlijke bruggen (arches)…
In 1898, op de leeftijd van negenenzestig, besloot John Wesley Wolfe het advies van zijn arts op te volgen en naar een droger klimaat te verhuizen. Hij hoopte dat de woestijnlucht de pijn in zijn been zou verlichten en zou voorkomen dat de infectie zich zou verspreiden. Hij slaagde er alleen in om zijn zoon Fred te overtuigen om met hem mee te gaan naar het zuiden van Utah. De vrouw van John en hun drie andere kinderen bleven in Ohio achter. John en Fred bouwden een eenvoudige hut en gingen aan de slag met het creëren van hun "Bar DX"-ranch. Hoewel het vandaag de dag niet zichtbaar is, was er een overvloed aan inheems gras in het gebied waardoor meer dan 1.000 runderen konden grazen op de Wolfe's ranch.
In 1906 kwamen Johns dochter Flora en haar gezin op de ranch wonen. Zij, haar man Ed Stanley en hun kinderen Esther en Ferol brachten nieuw leven in de afgelegen hoeve. Fred en Ed bouwden een nieuwe hut met houten vloeren en een raam om Flora en de kinderen comfortabeler te maken. De mannen haalden hout uit de Colorado-rivier om te gebruiken voor de muren. Ze bouwden het dak uit een frame van kleine boomstammen en een grote middenbalk. Fred en Ed legden schors van jeneverbesbomen en aarde van de omliggende heuvels over de bovenkant van het frame. De kinderen hielpen klei in de kieren tussen de boomstammen te proppen voor isolatie. Op de foto zie je de ranch. Lijkt helemaal niet op de Ponderosa of High Chaperall

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under