We staan 's morgens vroeg op in Benalmadena. De koffers zijn ingepakt en kunnen in de auto.
Dan gaan we gewoon nog lekker even zwemmen. Waarschijnlijk moeten we weer lang wachten tot we buiten kunnen zwemmen.
Dan vertrekken we. Eerst een stukje snelweg naar Málaga..dan buigen we af en gaan via een bergweg.
Via een smalle en soms steile weg rijden we door Colmenar, Periana en Alhama de Granada.
Het uitzicht gaat van saai tot prachtige vergezichten. Het landschap heeft veel geleden van de droogte deze zomer. De amandelbomen hebben zeer harde klappen gehad en we vragen ons af of ze dit wel gaan overleven.
In Alhama de Granada maken we een langere stop en eten ff een bocadilla (of gewoon een broodje).
Er blijkt een heuse kloof te zijn; de Tajo. Ook blijkt het stadje thermaalbaden rijk.
Er ligt ook een Moorse wijk waar we door de nauwe straatjes wandelden. Dit stadje kreeg na inname de eerste gewijde kerk in 1506 in het voormalige Nasridenrijk.
Het hoogteverschil is groot in dit dorp. Gelukkig weet Cees altijd weer de weg en de auto terug te vinden.

We beginnen aan ons traject naar ons appartement Sacromonte in Granada.
Terwijl we in de auto zitten krijg ik een berichtje van dit appartement. Ze geven de code van de poort door en melden dat we op de eerste verdieping zitten in 'cerro del sol',(zonneheuvel) en melden dat we de auto achter de witte lijnen mogen parkeren en anders na uitladen van de bagage 800 meter verder in de parkeergarage aldaar. De receptie blijkt na 14.00 uur niet bezet . Ik schrik want ik zie erg op tegen vooral het vinden van het apartement 'Montesclaros'. Ik mag wel zeggen dat ik vanmorgen de route nog eens bestudeerd heb aan de hand van foto's en een kaartje met pijlen (zonder namen) en dat ik er echt geen bal van snap.
Uiteindelijk staan we voor de wijk met het bord niet inrijden tenzij je geautoriseerd bent.
De route-omschrijving was Chinees....zoals ik al zei...en gelijk na 300 meter konden we al niet de straat in die we volgens mij in moesten.
We zijn de weg kwijt!!!!!. We beginnen opnieuw. Oh, ja ik vergeet te vertellen dat we een bericht kregen om ZEKER niet de routeplanner te gebruiken want dan rijden we ons vast.
De tweede keer pakt Cees het anders aan. Hij zet wél de routeplanner aan als we in de wijk zijn...en dan op "lopen". Hij rijdt deze route waar het kan en dat gaat al beter....we komen warempel in de buurt...een steile smalle straat in...er past net één auto in...en dan naar rechts...mag dit???? ja want er staat een bord dat je hier 20 km per uur mag rijden...en "kijk" , zegt Cees, "hier is het"...en ja hoor...hij parkeert op de stoep van een mini-supermarkt (geheel volgens de aanwijzing!!!). en we slepen de bagage de trappen op en parkeren die voor een grijze poort (ook al volgens voorschrift).
Ik zet de koffers op de prachtig Spaans aandoende patio....en kijk rond...niemand...alles uitgestorven...gelukkig hadden ze de naam van ons appartement ook doorgegeven Cerro del sol...en ik de trap op met koffer en ja hoor keurig briefje naast de deur. Deur kan ik open maken (hadden ze ook bericht van gegeven...sleutel op de deur aan de binnenkant...ik blij!!! Cees is de overige tassen halen..en ja de grote koffer wil ik er ook uit Cees....Als alles binnenstaat deur op slot...auto van de stoep en op zoek naar parkeerplek...Die vinden we een dikke halve km verder. Gelukkig schijnt de zon intussen.
Dan de terugweg...langs allerlei restaurantjes en flamencogrotten...en dan de trappen op naar ons domein.
We zijn zo ontzettend blij...uitzicht op Alhambra aan de overkant op de berg...een prachtig overdekt en niet overdekt terras en een mini-zwembad (meer een dompelbad) maar het is hier minder warm dan aan de kust dus dat is geen probleem!!!
Dan een glas wijn op het terras..de zon zien ondergaan, samen met veel mensen die we op een toren het Alhambra zien staan. We eten wat in één van de vele restaurantjes met uitzicht op het Alhambra!!! Dan vast een stuk wandelen...wat een bruisende stad... een heerlijke avond!!!
Cees vroeg zich af of we niet te veel spullen bij ons hadden...maar de vraag is al beantwoord...was blij met mijn lange broek en mijn jas!!!!! En vanavond met mijn donzen dekbed...

De volgende morgen komt de dame van de receptie als wij rond een uur of half 10 bezig zijn met de ramen te openen. We hebben veel vragen...zijn we hier alleen...nee vandaag en morgen komen de andere gasten..het zit vol!!!! Welke bus moeten we nemen...(al lopen we voorlopig nog)..het Spaans wordt iets gemakkelijker en dame spreekt perfect Engels.
Dan begint onze wandeling...eerst in een mooie tuin met waterpartijen zoals we ze eigenlijk in onze tuin hadden gewild!!! Ik moet vertellen dat het vanmorgen 9 graden was...blij met mijn dikke vest, sokken en spijkerbroek...verder lopen we langs de kathedraal, die ons minder zegt.

We informeerden ons bij het nabije VVV. Daar vroegen we meteen ook naar informatie over de streek Alpujarras. Daar zouden doorheen rijden na Granada. De juffrouw achter de info-balie was duidelijk. In het plaatsje waar we naar vroegen "Trevelez", raadde ze ons af. Dat was niets...de reden; haar schoonmoeder woonde daar...en als we nou gewoon niet verder gingen dan wat plaatsjes die daarvoor lagen was het wel genoeg. Het was daar mooi en absoluut niet nodig om naar Trevelez te gaan. Verder kregen we nog wat aanraders voor tickets en wat dingen te doen.

De Koninklijke Kapel van Granada die we bezochten, is de begraafplaats van de Spaanse vorsten, koningin Isabella I en koning Ferdinand,( de katholieke vorsten).
Het is een ongelooflijk kostbare begraafplaats. Er zijn schilderijen van de Vlaamse , Italiaanse en Spaanse scholen, met schilderijen van bekende schilders. Al met al veel pracht en praal. In het midden van de kapel staan de uit Italiaans marmer gebeeldhouwde graven van Isabel en Ferdinand. Daarnaast ligt hun schoonzoon Filips de Schone (zijn hart is begraven in de Onze-Lieve-Vrouwenkerk in Brugge en hun dochter Johanna de Waanzinnige. Het koningspaar is zo belangrijk voor de Spanjaarden omdat onder hun leiding de Moren zijn verdreven.

We bezochten een museum van de moderne kunstenaar Guerrero. We dronken koffie. De ober daar werd naar ons bezoek wat wijzer doordat hij nu weet dat er appeltaart verkocht wordt in de zaak waar hij werkt..
We wandelden vast door de wijk Darro in voorbereiding op een volgende wandeling..en waren rond 12.00 uur weer blij met de zon. We lunchten 's middags uitgebreid en gingen terug naar ons verblijf. Dat waren nu ook andere gasten. Alleen het zwembad en terras werd niet gebruikt....Wij hebben er ondanks de kou van afgelopen nacht heerlijk gezwommen....nou ja, wat gedompeld...zo groot is het bad niet...maar wel met uitzicht op Alhambra...Het was een volle maar heerlijke dag.

En vandaag, de 11e van de 11e, de verjaardag van Frouke (1979)!!! Na de felicitaties maken we ons op voor een wandeltocht naar de overkant, het Alhambra.
Nou ja, dat is niet helemaal waar. Het Alhambra hadden we jaren geleden al uitgebreid bezocht. Wat we nog niet bezochten toen was Generalife.
Het paleis Generalife (Arabisch: Jannat al-'Arif - Tuin van de architect) was het zomerpaleis en landhuis van de Nasridische sultans van Granada. Het werd gebouwd in de 13e eeuw .
Generalife is een villa met tuinen waar de Nasrid-koningen zouden rusten. Hier is er een boomgaard en een reeks patio's die zijn ontworpen volgens de richtlijnen van Nasrid-kunst​ Een groot kanaal voert het water naar de tuinplanten en later naar het Alhambra.
De juffrouw van het VVV (van het verhaal van haar schoonmoeder) raadde ons af te voet te gaan. Was niet mogelijk, volgens haar te steil.
Wij zijn eigenwijs, zoeken en vinden een bestaand pad dat ons in 22 minuten naar het Alhambra laat lopen. Hoe mooi...lopend de bocht om...oog in oog met het Alhambra. Langs het pad loopt een stroompje met het water dat in het Alhambra gebruikt is voor de vijvers en fonteinen. Toen we boven aankwamen was het een drukte van jewelste.
We hadden al kaartjes gekocht, omzeilen de rijen en wandelen het Alhambragebied binnen. We doen eerst een omweg langs het Alhambra-tuin-deel en daarna naar Generalife.
Daar is het i.t.t. wat wij verwachtten net zo druk als in het Alhambra zelf.
Door de ramen van Generalife zien we ons appartement liggen.

Een prachtige wandeling....daarna het terras op en de weg terug....wat uitrusten en weer de stad in en dit keer eten we uitgebreid tapas en drinken we sangria.
Dan weer terug naar het appartement, zonnen, wat zwemmen en de zon onder zien gaan. Nog ff appen met de jarige. Deze fase met oudere kleinkinderen is ook weer leuk. Bran stuurt mailtjes met zijn schoolprestaties. Pip regelde met Mees bloemen via video-bellen. Konden we erbij zijn als de bloemen afgegeven werden. Was erg leuk Pip!!!

Die avond gaan we kaartjes bestellen voor een flamenco-show. De nadruk ligt op zigeuner-flamenco. Maar dat is morgen.
En dan is al weer zaterdag. We merken het aan de drukte in de stad. Wat een mensen. We lopen de weg achter ons appartement in...top daar, mensen,leven , muziek, terrasjes...wat een leuke wijk.

We kijken op de kaart want we willen ook nog de Sierra Nevada in maar daar was het winderig vandaag, morgen misschien te druk dus we besluiten maandag te gaan!!!!
En we krijgen het goede nieuws binnen van Tess en Evi dat het goed gekomen is met de pakjesboot en dat ze nu naar de intocht van Sint gaan kijken. Dat is toch ook zeer belangrijk nieuws uit Nederland

De Flamenco-show die we bezoeken in Granada is gebaseerd op eeuwenoude ervaringen en onmiskenbare tradities, zo veel zelfs dat het een eigen naam heeft: de Zambra. Zambra is afgeleid van het Arabische woord zumra, dat ‘feest‘ betekent, en het is de oudste en meest traditionele vorm van Flamenco. Deze vind je in "onze"wijk, Sacromonte ;de meest eigenaardige en authentieke wijk in Granada. Hier toverden de zigeuners de Moorse traditie van de Zambra om in hedendaagse Flamenco.
De basis hiervan dateert uit de 18de en 19de eeuw toen de zigeuners de moderne Flamenco van een eigentijdse muziekstijl voorzagen. Sacromonte speelt een fundamentele rol omdat hier de meest authentieke zigeunercultuur was gevestigd. Daarna begon de Flamenco ook buiten de zigeunercultuur te genieten van meer bekendheid en het is tegenwoordig een wereldwijd begrip.
Vandaag de dag is de Zambra nog steeds de meest pure flamenco van de zigeuners. Vandaar ook dat we een bezoek te brengen aan één van de zigeunergrotten. Onze keuze viel op Venta El Gallo. Het is een voorstelling van een uur. Taxi's reden af en aan...het is weekend...en iedereen wil wel een originele voorstelling meemaken.
We hebben goede plaatsen. Deze grot zou behoren bij één van de 7 beste van Sacromento en ligt dicht bij ons verblijf.
Eerst komen de zanger en de gitarist op, dan de flamenco-danseressen (applaus wordt luider) en als laatste een flamenco-danser met een prachtige samengebonden paardenstaart met krullen...nog luider applaus.
De harde huilerige zang wordt begeleid door hand- en voetgeklap. De gitarist beweegt met een duizelingwekkende snelheid zijn vingers over de guitaar. Dan komen de dames, met grote shawls en dansen terwijl ze met hun flamenco-schoenen ritmisch tikken. Dat gaat zo hard dat je hun wangen ziet bibberen. De voorstelling is uitermate afwisselend en wordt steeds interessanter. Het allerprettigste is dat de mensen die de voorstelling geven zelf zo'n plezier hebben hierin dat dit aanstekelijk werkt...er wordt geklapt, geroepen en veel gefilmd en gefotografeerd!!
Werkelijk een prachtige voorstelling. Wat hebben we genoten.
Cees had het liefst zelf meegedanst en riep laaiend enthousiast BRAVO....daarna liepen we in een kleine 10 minuutjes naar ons appartement, steeds plaats makend op de supersmalle weggetjes voor de rijen taxi's die mensen aan- en afvoerden...

We hebben veel bezocht in deze week.
De 16e eeuwse kerk aan de Darro waar twee beelden van het voorportaal Petrus (met de sleutels) en Paulus ( met het zwaard) voorstellen.
De Arabische school, dicht bij ons verblijf met een prachtige Moorse tuin.
De Bañuelo-baden die op de begane grond van een privéhuis, in Carrera del Darro , aan de voet van het Alhambra liggen laten de verfijning zien die de Spaanse Arabieren duizend jaar geleden hadden. El Bañuelo de Granada is een van de weinige plaatsen van dit type die gered is van de vernietiging van de katholieke vorsten.

Naast onze wijk ligt de wijk Albaicín. Je loopt er door kronkelende steegjes die afdalen naar de Darro en altijd is het silhouet van het Alhambra tegen de achtergrond.
De Albaicín is de oude Arabische wijk van Granada die gelegen is op de heuvel tegenover het Alhambra. In de 13e eeuw was het een welvarende wijk met de nodige paleizen en villa’s (cármenes). De Moorse wijk Albaicín werd een doolhof van smalle straatjes en pleinen in combinatie met veel witgekalkte huizen. Na de verovering van Granada in 1492 door de katholieke Koningen werden in deze Moorse wijk de oorspronkelijke moskeeën afgebroken en vervangen door kerken. De wijk heeft de eeuwen daarna afwisselend bloeiperiodes en periodes van verloedering gekend. Tegenwoordig is in de wijk nog maar één Moors paleis overgebleven, het zogenaamde Dar al-Horra (huis van de eerlijke vrouw) uit de 15e eeuw. Dit huis is gebouwd voor de 1e echtgenote van sultan Boabdil. Hij had een nieuwe mooie jongere liefde en zijn eerste vrouw en zoon verhuisden naar dit huis. Het is een van de weinige Nasrid-gebouwen die nog in de stad staan.

Na het weekend namen we de tijd om de Sierra Nevada op te gaan. Jaren geleden probeerden we dit al maar een muur van mist hield ons tegen. Nieuwe poging. De dag begint redelijk helder met hier en daar een wolkje en we gaan op pad. De wijk uitrijden is al redelijk spannend. Gelukkig weet Cees zich gezegend met een uitstekend kompas om de weg op te gaan en in no time zijn we "buiten", nu de weg onthouden voor de terugweg (wat mij slechts gedeeltelijk lukt)!!!.
'Sierra Nevada' betekent 'besneeuwde bergen', en hoewel je bij Zuid-Spanje eerder denkt aan hittegolven en bomvolle stranden, kun je 's winters ontzettend goed skiën in de Sierra Nevada. Met maar liefst 16 bergtoppen die boven de 3000 meter reiken is dit bergmassief na de Alpen het hoogste van West-Europa. De berg Mulhacén (3482 m) is hierbij het hoogste punt.
Wij zijn , als we Granada uit zijn eigenlijk snel bij het einddorp (of stadje?) dat in de Sierra Nevada ligt;
Pradollano.
We komen aan en er blijkt keuze uit verschillende ingangen. Wij verstaan de kunst om terecht te komen in een gigantisch garage. Daar maar uit en op naar Pradollano bajo...daar is weinig te beleven en we gaan naar het hogere gedeelte.Heel wat kilometers verder mogen we niet meer verder. We parkeren onze trouwe vierwieler.
Wij stappen uit. Winterkleren Cees??? is dat niet een tikkeltje overdreven. Vooruit dan maar, jack, coll, handschoenen en wandelschoenen en -sokken....Daar ben ik later heel erg blij mee.
De route gaat steil omhoog...Dat kost behoorlijk wat kruim!!!
Het uitzicht is prachtig...In de verte ligt een klein beetje sneeuw.
Van de "eeuwige" sneeuw, die rondom op de toppen zou liggen achter het Alhambra, is geen sprake!!!
Cees wil graag naar de top lopen nadat we auto parkeerden.
Met wandelstokken beginnen onze klim. De paden zijn steil, steiler en het steilst ......voor mij heftig om te lopen....na twee uur klimmen zeg ik...tot de sneeuw en dan stop ik met klimmen.
Intussen passeren we rode borden die de rode skipiste aangeven...
Dan een foto met als je goed kijkt sneeuw op de achtergrond. En naar beneden....het wordt het al laat...
Dan komen we bij een bord en blijken we de verkeerde top te bereiken niet de Mulhacén maar de Pico Veleta top. De Mulhacén lag nog veel verder. Daar vlak bij in de buurt staat een radiotelescoop: de op een na grootste radiotelescoop ter wereld. Het observatorium wordt ieder jaar door meer dan 200 wetenschappers van over de hele wereld bezocht.
Dan naar beneden. Dat gaat snel. Een uur later staan we op de parkeerplaats. Beneden in het dorp eten we wat en we rijden weer terug naar Sacromonto....Cees neemt vlekkeloos de goede weg..en tevreden en moe nemen we thuis een afzakkertje.
De volgende dag is onze laatste in Granada. We nemen wat tijd voor voorbereidingen voor vertrek, boeken een hotel aan de zuidkant van de Sierra (helaas lijkt het te gaan regenen????), zetten vast wat spullen in de auto .
De volgende morgen gaan we vroeg op pad. We steken weer het bruggetje van de Darro over en komen weer op het bospad naar het Alhambra terecht. Deze keer slaan we rechts af. Cees wil naar een speciale tuin. De tuinen worden hier Carmen genoemd.
Als we binnenkomen worden we begroet door twee pauwen die zich vermaken bij het water.
We wandelen door de prachtige tuinen.
De klim was weer fors na de wandeling van gisteren.
We gaan even terug naar "huis", en 's middags gaan we nog even Granada in eten wat.....het regent!!!
Passend afscheid van een prachtige stad!!!!

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog