En hier zitten we nu ergens boven China in een vliegtuig waarin de passagiers in diepe rust zijn!
We waren i.v.m. de storm die voor ons vertrek over Nederland raasde op tijd vertrokken!
Alles verliep soepel. Het vliegtuig zat niet helemaal vol en na wat drinken (een rood wijntje) en eten gingen de luiken dicht en heerste er rust. Rond 4.00 uur ben ik klaar met slapen en begin ik maar vast aan dit verslag.
De vlucht is rustig en gelukkig hebben we een goed boek!
En intussen ben ik de tijd kwijt want mijn horloge en de tijd op het scherm verschillen zo'n 7 uur!
De vraag is welke tijd ik nu moet volgen! Mijn verstand zegt de nieuwe, mijn gevoel de oude! Als ik naar buiten kijk is het middag en mijn horloge wijst half 9 's morgens aan.
Intussen nadert Taipei. Een heel rustige landing. We moeten van boord en krijgen een nieuwe crew en het vliegtuig moet schoongemaakt,
Even de benen strekken en dan weer snel in de rij bij de douane en inchecken bij de KLM.
Als we weer de lucht ingaan is de locale tijd dik 17.00 uur en het begint al donker te worden...
Dan komt de stewardess na de aankondiging vanuit de cockpit met een bus spray het hele vliegtuig besproeien tegen insecten. Dit is een vereiste van de Filipijnse regering.
En dan meldt de piloot dat de daling ingezet gaat worden. Het is dan 19.08 als we gaan landen. Een goede vlucht gehad en we arriveren niet geradbraakt.
Tamelijk fris halen we de bagage op en gaan op zoek naar de hotel-taxi. We passeren een gigantische mensenmassa en een heleboel veiligheidsmensen! We vragen het en worden van het kastje naar de muur gestuurd. Gebouw uit en weer in en dan ook weer even de koffers door de "veiligheidsmachine"...en als we een geldautomaat zien halen we pesos op. Je mag in een keer maximaal 10.000 Filipijnse pesos trekken wat neerkomt 170€.
Een half uur later hebben we de chauffeur gevonden! Hij brengt ons door een enorme mensenmassa en door hectisch verkeer naar een hek waar ons hotel "The Henry Hotel" achter ligt. Een oase van rust en veiligheid.
Na een niet defineerbaar welkomstdrankje waar citroen en onbekende zachte bolletjes die doorzichtig zijn, inzitten, brengt men ons naar kamer 702 die zoals ik gevraagd had dichtbij het zwembad ligt. In dit geval ertegenover.
We pakken de spullen uit en wandelen een stukje! Bar dicht, helaas!
We drinken wat uit de bar die op onze kamer staat en doen dat buiten. Lekker weer, maar de muggen prikken dus naar binnen en lekker slapen. Daar zijn we wel aan toe!
Nog niet helemaal aan dit ritme gewend worden we om 4.00 uur plaatselijke tijd wakker. We besluiten wat te lezen en daarna slapen we nog even.
Uiteindelijk maakt de zon ons wakker! Daar zijn we blij mee. Wat gaan we doen? Eerst maar eens zwemmen. We hebben het bad voor ons alleen! Als we erin gaan is het wel even fris,
De begroeiing om het bad is prachtig.....bloemen, palmbomen allerlei bamboes en dat terwijl 100 meter verderop het verkeer in de rij staan.
Daarna ontbijten. Cees bestelt havermout en ei met spinazie en ik ei met pittige tomaat.
Daarna storten we ons vol goede moed in het stadsleven van de Filipino's van Manila.
Voor ons lijkt het straatbeeld heel erg op dat van India en Nepal maar de bussen lijken op die van Guatemala. Vooral de brommers met uitbouw scoren hoog bij ons!!!
Wat een chaos en wat een hectiek! Alle bekabeling loopt boven de straat. Er lijken wel tientallen kabels boven je hoofd te hangen. Soms liggen zwervers midden in de stad met 2en te slapen, gewoon in hun kleding...wat een stank bij dat stilstaand water en wat een afval....echt mooi is de stad niet te noemen wel afwisselend.
Naast de zwervers zijn er de massa's mensen die onderweg zijn. Sommigen dragen maskers over hun neus en mond tegen de luchtvervuiling. Veel wandelaars dragen een paraplu tegen de zon!
Ook is het in Manila extra druk.Op 12 januari is de slotdag van "Black Nazarene". Dit is een levensgroot beeld van een donkere knielende Christus die het kruis draagt. De zwarte Nazarener is in de 16e eeuw in Mexico uit donker hout gebeeldhouwd door een Mexicaan, vervolgens naar de Filipijnen getransporteerd in 1606! Het beeldt Jezus af op weg naar zijn kruisiging. In 1787 is het in de Quiapo-kerk verankerd. Het icoon wordt door veel Filipijnen als wonderbaarlijk beschouwd! Slechts een aanraking zou ziekten genezen en het trekt elk jaar velen voor de hulde en processie. Per jaar wordt het 3x uit zijn schrijn gehaald. De eerste keer op 9 januari en dat is tevens de grootste. Iedereen wil het beeld aanraken. Op12 januari sluit deze verering. Dit is de dag dat wij Manila verlaten.
Het verkeer is als we buiten de hekken komen een plaatje! Dit illustreren we het beste met wat foto's.
We kijken onze ogen uit. Ook naar de vele bewaking die overal aanwezig is.
Natturlijk zijn we zo snel bij the mall. Alz we daar naar binnen gaan staan beveiligingsmensen klaar met handschoenen aan en een stokje in de hand om je tas te controleren!
De mall biedt eigenlijk niets nieuws buiten het feit dat er veel Japanse producten te koop zijn. We gaan naar een hypermarkt om wat wijn en havermout wat fruit en noten! Werkelijk alles is te koop.
Een dag voordat we er waren was Duterte ook in de mall om er wat te eten lazen we achteraf.
Het eten in de mall heeft een zeer hoog Mcdonalds-gehalte en gezond eten lijkt nog geen item hier
We drinken koffie en gaan via een omweg weer naar de rust van ons hotel en het zwembad. De zon schijnt en we zijn uiterst tevreden met ons uitstapje en met het feif dat we een rustig en fijn hotel hebben met veel groen!
We doen nog een spelletje en lezen wat onder het genot van een glaasje wijn en beantwoorden wat appjes. Ja we komen tot rust....al blijft het toch even wennen aan de tijd. We worden regelmatig wakker maar slapen gelukkig zo weer in.
Dan komt de laatste volledige dag in Manila in beeld. We komen in dit hotel terug maar telkens voor enkele dagen!
Morgen gaan we naar Palawan. We vliegen met Air Asia en vandaag staat in het teken van de vraag wat nemen we mee en wat laten we hier! Er blijft een grote tas hier met steeds meer spullen. Jassen zijn volledig overbodig..we bestellen een taxi en houden ons bezig met de voorbereiding en met zwemmen. Het leven lacht en wij lachen terug....😎😘
Op naar Palawan!

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog