En zo zitten we aan de kust.
We zwemmen eerst 's morgens bij ons hotel in het zwembad voor het ontbijt. Ook hier hetzelfde beeld...geen andere zwemmers dus weer een privé-bad. We drinken uitgebreid koffie want de zon brandt te hard. Gisteren kochten we een UV-bestendige parasol want telkens 38 euro neertellen voor 2 bedjes en een parasol vinden we wat overdreven. Handdoeken en matjes hebben we bij ons. We pakken telkens een rugzak met daarin water, zwemspullen, de handdoeken en onze e-readers en zorgen dat we pas na twee uur het strand opgaan. Het eerste wat je tegenkomt als je de trap af wilt dalen is een waarschuwingsbord voor instortingsgevaar van de kliffen op het Praia da Falesia. Van de kliffen aan de Portugese kust storten regelmatig delen in. De kliffen worden vaak gecontroleerd door technici dit omdat de stabiliteit van kliffen onvoorspelbaar is.
Instorting van de rotswanden is frequent langs de Algarve kust, vooral in het westen van de Algarve, als gevolg van de weersomstandigheden en de dynamiek van de bodem zelf. Het wordt minstens 1x per jaar gecontroleerd maar vaak ook na stormen. Het is nu mooi zonnig dus we kunnen rustig één van de langste maar ook één van de mooiste stranden van de Algarve op. Dit strand dat met kleuren tovert in het zonlicht heeft het allemaal! Meer dan 6 km lange kustlijn zorgt ervoor dat je sowieso een rustig plekje kan vinden en het is ideaal voor lange strandwandelingen langs de schilderachtige kleurrijke kliffen met pijnbomen erboven.
In het weekend zijn er plotseling meer Nederlandse geluiden te horen.....Och ja, de eerste shift van de herfstvakantie.
Als we 's avonds van ons terrasje naar huis lopen staan er allemaal mensen te kijken en te wijzen. Wij natuurlijk ook de kliffen op...en jawel hoor. De dolfijnen geven een prachtige voorstelling. Iedereen trekt zijn telefoon tevoorschijn om te fotograferen....het was prachtig!!! een stuk of 5 dolfijnen springen alle kanten in. Dan komen er aan de andere kant ook nog dolfijnen...En daar het zilveren licht bij...mooi hoor!!!
Zo zijn we drie dagen bezig met strand en zee en zwemmen. Tijd om wat anders te doen zegt plotseling het weer. Dus golf. We hebben per slot van rekening niet voor niets de golftassen in de auto liggen.
Eerst proberen we het uit op een par-3 baan op een park dat Balaila heet. Het is een druk park waar je rustig op je beurt moet wachten en het zelf moet regelen. Voor ons staat een Duits echtpaar die deze baan goed blijken te kennen en die melden wat er moet gebeuren. Bij één van de holes moet je over een water, waar een hoop riet in staat, slaan en als dat gelukt is ga je putten en dan trek je aan de bel. De volgende kan dan slaan zonder dat iemand gevaar loopt om een golfbal tegen zich aan te krijgen. Op de baan staan 'ontschilde' kurkeiken en de begroeiing is mooi.
Bij de laatste hole begint het te regenen. Paraplu's hebben we ook bij ons dus we maken de hole af. Daarna gaan we het terrasje op....We bestellen een tosti en wat te drinken. Juist als ze de tosti (MET EEN BERG FRIET???) serveren en we blij zijn dat we maar één tosti bestelden krijgen we bezoek.
Een paar eenden (het blijkt een koppeltje) wandelt wat rond en tenslotte gaan ze schoorvoetend het restaurant in. Gelijk komt de ober naar buiten met twee sneetjes witbrood...de eenden erachter aan. Ze bleken om hun lunch te komen vragen. De ober serveerde deze!!!!
De volgende dag een wat serieuzere baan die bij een enorm resort ligt; Pine cliffs, 9 holes baan. De baan ligt tegen de zee aan dus er is weinig plek voor een lange baan (par5) Er werden twee mensen bij ons ingedeeld....en gelukkig dit keer Nederlanders!!! Vorig jaar golfden we met Engelsen....was ook te doen.
Dit stel logeerde een dikke week in het golfhotel en kende de baan. Toen we bij hole 6 kwamen keken we onze ogen uit. Een prachtige diepe kloof van rode kliffen liep richting zee. De bedoeling was daarover heen te slaan....maar eerst foto's maken...wat een uitzicht!!
Deze keer sloeg ik gelijk op de green....dat overkomt me zelden....maar gelukkig de bal goed geraakt dus we hadden niet het nakijken in het ravijn.
Ook hier kregen we bij de laatste hole even kort een bui.
Daarna gingen we naar Albufeira. Het bleek een toeristen-Mekka...met vele massa's mensen. Dat waren we even niet meer gewend. Er werd veel eten geserveerd. De stad bekoorde ons niet. Om even van dit alles bevrijd te zijn gingen we naar een klein archeologisch museum. Hier was verder niemand die belangstelling had voor oude cultuur.
De visserswijk was leuk met een aparte bar die aan de buitenkant een muur van schelpen had. We gingen weer snel naar onze trouwe Skoda.


Als we het einde van ons verblijf naderen wordt het echt regenweer. We gaan even wat geld trekken.
Cees heeft nog een massage tegoed van zijn verjaardag en vanmiddag komt de masseur in ons apartementje. Deze mensen moeten contant afgerekend worden.
In de pasteleria's waar de terrasjes altijd vol zitten met mensen die de Portugese zoetigheden weten te waarderen is niemand meer. Zelden zoveel zaken gezien met zoetigheid als hier in Portugal. Wat een andere eetgewoontes!!!!
Wij nemen deze dag om orde op zaken te stellen, koffers te pakken en onze nieuwe eigenaar te contacten i.v.m. het huis dat we gehuurd hebben. De kinderen en kleinkinderen komen. Ze hebben er zin in...en wij ook.
Jammer dat het weer wat aan de koudere kant is...21 graden en regen maar goed...we maken er vast iets van.
Op vrijdag vliegen Esther Wouter Bran en Demi naar Lissabon vanaf Eindhoven. Ze overnachten in Lissabonen komen dan op zaterdag (als de huur ingaat) naar Castro Marim waar het huis staat.
Cees en ik hebben afgesproken met de verhuurster dat we onze spullen rond half 11 's morgens in het huis kunnen droppen. Het huis is dan opgeleverd en moet nog schoongemaakt. Aangezien het een groot huis is duurt dat even. Als we aankomen wordt er al heel druk gewerkt en duwt het schoonmaakbedrijf net bergen was in de auto. We moeten even wachten en lopen gelijk om het huis heen en komen bij het zwembad uit. Het ziet er geweldig goed uit.
De verhuurster en ik wisselen telefoonnummers om the whatsappen. Wij gaan boodschappen doen en gaan een seintje krijgen als het huis schoon is.
Boodschappen bij de Lidl. Het prettige van dit soort soort winkels is dat je de indeling en veel producten kent. Toch is ieder land weer anders zie ik bij o.a. de kaas, het beleg, maar bij het brood weer niet. We zijn echt meer dan twee uur bezig. Boodschappen met alles erop en eraan voor 13 personen is best ingewikkeld. Maar als we bij de kassa staan 2,5 uur later krijgen we ook het sein; house clean, you can enter!!!
Wij naar 'huis', altijd spannend, ja het hek gaat open....ja de voordeur werkt ook...rondje huis!!! Lekker ff samen rondkijken.
Het is grappig als je dan door zo'n huis loopt om de dingen te herkennen van de foto's...en toch te concluderen dat het er wat anders uit ziet...Deze keer valt écht alles mee!!!! Grote ruime kamers, veel kasten. Veel aparte plekken om te spelen te tekenen te koken te eten en wat je maar wilt.
Uiterst tevreden beginnen we de koelkasten (3 in totaal) te vullen en te boodschappen op te ruimen. Ondertussen drinken we ff koffie....
Na de boodschappen komt onze eigen bagage. Deze wordt versleept naar de master bedroom waar we ook beschikken over een babybed, wat we uiterst handig vinden om allerlei spullen op uit te hangen en later tot grote lol blijkt van de kleinkinderen.
Een enorm balkon aan onze slaapkamer. Alle ouderslaapkamers komen op een deur naar terras of een balkon(netje) uit!!! En zo fijn dat ieder een eigen badkamer heeft met alles erop en eraan. (Waarom hebben jullie allemaal twee w.c.'s op de badkamer oma? Uitleg over het gebruik van een bidet levert een uitgestoken tong en bah op).
Als we eindelijk zitten en een duik willen gaan nemen gaat de claxon van de eerste gasten. Esther en Wouter met Bran en Demi. Als we naar beneden lopen en ze zien de slaapkamer met 4 eenpersoonsbedden een bedbank en een eigen badkamer...en daarna de poolkamer met poolbiljart en darts hoeven ze de rest al niet meer te zien. Dit honk wordt het hunne samen met Pip en Mees die vanavond laat aankomen met Frouke.
De kinderen houden de rest voor gezien en nemen een duik. Het zwembad is fris maar dat interesseert ze niets.
De vlucht van Frouke met de kids heeft wind tegen. Pip appt al of ze toch nog mag zwemmen.
Als het donker wordt gaat automatisch de zwembadverlichting aan. Wij zitten buiten op het terras. Kinderen wachten op bed en lezen in bed een boekje...Als de taxi er bijna is mogen ze eruit en binnen 5 minuten liggen ze alle vier in het zwembad. Prachtig!!!!
Dan iedereen naar bed. Volgende dag poolen, darten zwemmen, taart bakken (meringuetaart had ik Demi beloofd), verjaardag Bran en Esther en Wouter vieren en lekker samen eten...
En de ouders kunnen mediteren (Esther) en hardlopen in het natuurgebied wat ook beschreven stond bij het huis.
Als de volgende morgen Esther, Frouke en Wouter terugkomen van het hardlopen en we vroegen hoe het natuurgebied was dan weten ze te melden...best glad..de vette klei plakte als modderklompen onder de schoenen. Ze hadden wel een paar witte flamingo's gezien.
Even later waren ze met water en borstels de schoenen aan het bewerken buiten onder de kraan!!! Die moesten wel drogen...gelukkig trekt het weer bij en verschijnt de zon.
Cees en ik zijn er eerlijk gezegd niet meer in het natuurgebied geweest!!

En wanneer komt tante Lien met ome Mark en Tess en Evi, oma? Morgen pas? Waarom ze laat? Omdat de zus van ome Mark zaterdag trouwde en hun belangrijke gasten zijn. Klinkt ze logisch in de oren.
Dus op maandagmiddag , als weer de claxon van de taxi gaat stormt iedereen naar buiten...gezelfschap compleet!!!!!
Het weer is die dag wat beperkt maar dat mag de pret niet drukken. Iedereen druk met van alles en nog wat en de 'kleintjes' krijgen extra aandacht van de grotere kinderen wat natuurlijk niet altijd in dank aangenomen wordt, zeker als 'grote' jongens met 'enge' beesten aankomen.
Het is net een duiventil....er wordt van alles geregeld, boodschappen bijgehaald, gekookt, gewandeld, hard gelopen, de BBQ aan want de zon schijnt, het strand op... We nemen het Praia Verde.
Dit strand doet zijn naam eer aan en is omgeven door een bos van dennenbomen. Het duurt even voordat de zee dieper wordt... Tess is bezig voor haar C-diploma en kan al heel goed zwemmen. Evi, die nog niet kan zwemmen en gaat in januari op zwemles. Ze is heel vrij in het water en heeft al veel van haar ouders geleerd. Verder nemen we geen tijd voor excursies als op donderdag Esther, Wouter en Demi en Bran al richting Lissabon vertrekken omdat hun vlucht vrijdagmorgen al heel vroeg vertrekt en ze drie uur moeten rijden.
Wij nog een dagje het strand op van Monte Gordo. Dit blijkt i.t.t. praia Verde een belangrijk toeristisch centrum. De centrale sector van het strand wordt omlijst door een drukke houten kustlaan met aangelegde ruimtes, recreatiegebieden en meerdere toeristische voorzieningen.
We kunnen zo de vanuit de kroeg (arme Evi! Ze gleed uit over het hout en viel haar knie open...daar moest een ijsje op)...het stadje in om wat te shoppen en een boodschap te doen.
Daarna weer naar huis... Vrijdag is de laatste volle dag voor Frouke, Mees en Pip.
We gaan naar Tavira.
Daar wordt geshopt, ijs gegeten, in een fontein gestapt wat je natte sokken en schoenen oplevert. En wij hadden een leuk uitje in een mooi stadje!!
's Avonds spullen klaar leggen en volgende dag nog keer zwemmen....intussen logeren de kinderen bij elkaar en regelen dat onderling....en kunnen Mark en Eline samen gaan eten (al 12 jaar bij elkaar over een paar dagen)......al met al een behoorlijke drukte maar vooral veel gezelligheid!!! De hangplek voor jongeren bij de poolbiljart wordt steeds leger.
De autorit naar Tavira was hectisch. We konden geen taxi bereiken dus allemaal in onze auto...en die heeft ook dat weer overleefd.
Zatermiddag 13.00 uur zwaaien we Frouke, Pip en Mees weer uit. Wat vloog de week!!!
Wij gaan nog heerlijk even naar het strand.
Deze zaterdag is het echt heet. Cees en ik doen nog wat inkopen voor volgende dag en gaan tanken.
's Avonds hebben we een uitgebreide maaltijd met allerlei dingen die nog in de koelkast liggen en die moet leeg. Dat blijkt prima te gaan.
De volgende morgen worden Mark, Eline , Tess en Evi al vroeg (7.00 uur) opgehaald. De klok is vannacht een uur terug gezet. Dus wat extra rust.
We hadden gisteren alles al in orde gemaakt voor het vertrek van hen. Wij mogen zo lang blijven als we willen. Dat is heel fijn want als ook Mark, Eline, Tess en Evi uitgezwaaid zijn maakt Cees de auto schoon, pak ik koffers en check de kamers en breng de was naar de juiste plek. Al deze handdoeken wassen is niet meer voor ons!!!!
Om 13.00uur dragen wij de sleutel over, nadat we eerst nog heerlijk gezwommen hebben en in de zon gelegen. Jammer maar ons videogesprek voor de verjaardag van Tineke moet hiervoor helaas wijken maar daar komen we nog op terug.....Het was een heerlijke en drukke week .....
Cees en ik rijden naar Huelva. Daarvoor steken we een brug over (de rio Guadiana) die Portugal verbindt met Spanje. Spanje ligt onmiddellijk achter de brug en ook nu verzetten we klok weer ...weer uurtje later, net zo laat als in Nederland nu met dank aan Franco i.v.m. de 2e Wereldoorlog en zijn contact met Duitsland)
Daar besluiten we te gaan lunchen. Een paar rasta-jongeren passen op onze auto (vol bagage). Cees checkt het nog even en het blijkt veilig.
Wat betreft het eten gaat mijn voorkeur echt naar Spanje met zijn heerlijke salades, tong, verse ansjovisjes, huis gemaakte kroketjes...heerlijk!!!
We gaan naar Matalascañas. Daar hebben we dicht bij de zee een 2-persoons loft geregeld.
Als we zitten te eten krijgen we bericht van de eigenaar dat ze problemen met het warme water hebben en dat het inchecken later zal zijn.
Geen probleem....we zitten heerlijk, leuk echt Spaans stadje...en na het eten een hand van de ober en een praatje in 3 verschillende talen Frans Engels en Spaans met onze auto-bewakers..die natuurlijk blij zijn met de fooi...
Daarna en route, pijnboombossen waar volgens de borden lynxen leven (niets gezien?????)
Uiteindelijk komen we rond half zeven bij onze loft aan....een afzakkertje en moe maar voldaan het bed in.
Morgen kijken we hier verder.
En voor al diegenen die reageren op welke manier dan ook op ons reisverslag....superleuk die reacties, dank jullie wel!!! We nemen nu een paar dagen rust!!!!! Het is per slot van rekening vakantie!

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog