Het hotel ligt midden in het stadje. We zijn binnen 3 minuten lopen bij de zee en bij alles wat het stadje biedt.
Het zwembad is heerlijk fris en op de wifi na doet alles het!!
Naast ons hotel waren ze een gebouw aan het optrekken op een manier die onze arbeidsinspectie niet goed zou keuren.
Op slippers over een balk op de tweede verdieping lopen, lassen met een zonnebril op en geen enkele veiligheidsvoorziening.
De eerste avond eten we in wat ons een "veiligere" eetgelegenheid lijkt. Dit bevalt uitstekend. Je zit bijna op straat en kunt de hordes mensen bekijken die langs flaneren.
Het stadje staat in het teken van toerisme! Er zijn wel 50 bureautjes die bootreizen en excursies verkopen! Waar moet je dan naar toe? De excursies variëren tussen tourA B C of D! En ook de prijzen zijn hetzelfde.
De lonely planet biedt uitkomst. Die stuurt ons naar het Art café.
Daar gaan we ons morgen mee bezig houden...eerst lekker slapen!!!
De temperatuur is uitstekend, wat bewolking maar dat is niet verkeerd want anders verbrand je levend.,
We gaan eerst maar eens zwemmen en dan ontbijten!
Het ontbijt is een hele happening die varieert tussen een Engels Europees Chinees en Filipijns ontbijt! Wij zouden het een warme maaltijd noemen! Er staat eiersoep, havermout, rijst en een soort nassi, sneetjes pudding, bonen, gebakken aardappeltjes, worstjes, ham, cheddar cheese, muesli, yoghurt, voor ons onbekend Chinees eten, mie, groenten, vis, thee, koffie, water, melk, vruchtensap, jam, chocolade siroop, koekjes, pindakaas, krentjes en een soort corn flakes, zoete aardappelen, ananas, bananen, watermeloen en wafels op het menu en je kunt altijd ook nog een eitje laten koken of bakken met of zonder champignons, paprika, ui en tomaat!!! En er is een broodrooser en een oventje om iets in warm te maken. De Chinese gerechten hebben we maar deels thuis kunnen brengen. Dus dit gaan we zeker overleven.
In het hotel zitten buitenlanders als Chinezen, Duitsers, nog een stelletje Nederlanders en we horen zelfs Frans.
We hebben een stelletje ontmoet uit Haarlem. Ze hebben huis en haard en motor verkocht, werk opgezegd en reizen 1,5 jaar door de wereld. Tof hoor!!!
We gingen naar het Art Cafe en boekten tour C. Deze gaat dus per boot naar helicopter-eiland. Dit heet zo omdat het op een helicopter lijkt maar volgens één van onze gidsen had het ook wel Chicken-leg island kunnen heten omdat het ook wel op een kippenpoot lijkt. Wat de fantasie maar wil. Verder bezoeken we nog een aantal eilanden vrij ver de zee op.
We kopen een plastic tas die waterproof is en hoesjes om onze telefoons tegen zeewater te beschermen.
Ook boeken we nog tour A die ons naar secret lagoon en the big lagoon zal brengen.
We zorgen op woensdag dat we keurig op tijd bij het cafe zijn....en wie schetst onze verbazing als ze melden dat we door de zee moeten waden en de boot in het midden moeten hebben. Wij dachten keurig over de pier te lopen en dan in één van deze wonderbaarlijke bootjes te stappen. Okay...kleding uit en te water in je zwemgoed. Tas boven het hoofd en soms roept de gids "jump" en dan spring je omhoog om je bagage droog te houden. Wat een ochtendgymnastiek.
Er zit een aardig aspect aan de aanmelding; we moesten onze leeftijd opgeven en vooral Henriette werd om het getal 67 met egards behandeld dus zei de gids " give me your luggage ma'am" en zodoende konden we als derde van de 13 aan boord en zaten we vooraan in de boot. Prima plek bleek later om niet steeds hele zeeladingen water over je heen te krijgen.
Toen we de haven uit waren en op volle zee, was het een grote massa water met hoge golven en grote witte schuimkoppen. De zee was te wild voor tour C dus we kregen een alternatieve tour. Het jammere was wel dat we weinig konden snorkelen want er zat veel zand in de zee waardoor we niets zagen.
Uiteindelijk kwamen we in Cadlao lagoon. Een prachtige rustige baai, met azuurblauw water en omzoomd door rotsen die
het verhaal van "the lord of the rings" waardig zijn. Dit strandje lag uit de wind
Helaas bleek de camera-kaart kapot en was de batterij van de gopro op. Jammer, maar goed genieten van wat we zien.
Morgen beter....
Op een eiland waar een Filipijn woonde gingen we picknicken. De bemanning had gegrilde vis , een varkensvleesgerecht en speciaal voor Cornelis (Cees) en Maria (Henriette), was er gegrilde kip. (De eerste naam van Henriette is officieel Maria in haar paspoort. Het geboortekaartje meldt wel: we noemen haar Henriette maar daar is dus niets officieels aan. Als Maria (dus Henriette) bij haar roepnaam Henriette wordt aangesproken weten ze hier niet wie dat is.
Verder was er rijst en groenten, fruit en drinkwater. De Filipijn die daar woonde kreeg als compensatie vis met rijst en watermeloen als een soort pacht. Zijn hond werd verblijd met de afval.
Op zee en voor we aan boord gingen werd ons op het hart gedrukt niet op het koraal te gaan staan, niets in de zee te gooien of er iets in te laten vallen, op straffe van een grote boete, zegt de gids.(De kapitein vulde intussen een jerrycan die als tank diende voor de motor rustig met een sigaretje in zijn mondhoek). De Filipijnen hebben heel goed in de gaten dat deze horde toeristen komt voor al dit moois en dat dit in ere gehouden moet worden want; "no tourist, no work, no work, no money". Het leven kan simpel zijn.
Uiteindelijk hadden we een leuke dag ondanks het gewijzigde programma en hadden we kennis gemaakt met al dit prachtigs.
Op tijd weer aan land. Nu gelukkig via de plastic zeer wiebelende pier, douchen, eten, kleding uitspoelen, ophangen en hopen dat het morgen droog is voor tour A. Het weer lijkt volgens de voorspelling hetzelfde maar de bestemming ligt veel meer beschut en niet zo ver de zee op.
Geslapen als roosjes, ontbeten, alles ongeveer droog , badkleding aan en een omslagdoek. Geleerd van gisteren want we zouden zo dadelijk wel weer mogen waden door het water.
Ditmaal ging het echter uiterst geciviliseerd over de pier. We zaten als eerste in de boot, op speciale plaatsen voor senioren, dus vlak bij het stuur i.v.m. de over je heen spoelende golven. Er stapten nog 7 mensen bij ons in de boot...een groep van 9...dat is mooi.
Dan komen er nog 15 Chinezen aan....??? Die stappen op onze boot maar gebruiken deze als overstap naar de achter ons liggende boot. Heel het haventjes van El Nido ligt tjokvol met die bootjes met drijvers in alle soorten en maten. Ze noemen dat hier een pumpboat.
Niet alle Chinezen zijn even soepel dus we hebben weer wat te zien!!!
Onze gids zit vol grapjes en vrolijk gaan we naar onze eerste bestemming. Dit bleek the big lagoon te zijn. We herkenden hem gelijk van de fotoˋs. Die zijn alleen wat minder vol met boten en mensen. De bootjes gooien een stukje van te voren hun anker uit(net naast het koraal 😚) natuurlijk. De gids vraagt, wie er wil zwemmen. Snorkelen kan niet, het is op sommige plaatsen veel te diep en dus te donker. We huren een kano. We moeten zeggen; het is prachtig. Een grote lagune met wat uitlopers strekt zich voor ons uit. Eerst moeten we door de zeestraat. Het water is ondiep en we trekken de kano door het water en als het diep blauwe water in zicht komt, stappen we in. Ons laatste kano-avontuur stamt uit de Ardèche. Jaren geleden. Het water veranderde in een kolkende massa, de boot sloeg enkele malen om en voer alleen weg met onze paspoorten en geld. Cees stortte zich op de kano en Henriette wilde daar achteraan gaan, viel en verloor slippers en peddel. Nee kanoën had niet zoˋn fijne klank. Hier bleek het echter één groot feestje te zijn. Zeer rustig water, alles mooi en fijn. Gelach en rust ondanks de druk bevaren lagune. We hebben met de gopro geprobeerd dit vast te leggen.
Eigenlijk was de dag al geslaagd. Als toegift bezochten we ook nog "secret lagoon". Een gat in de prachtige rotsen waar je door kon kruipen bracht je in een verborgen lagune, omgeven door rotsen. Maar eerst gingen we daar snorkelend naar toe. Prachtige diepblauwe vissen en koraal vonden we al een beloning. Daarna gingen we naar de lunchplek waar we eerst een uurtje snorkelden en de hele batterij van de gopro leeg maakten. Wat een mooie vissen. Ook zat er in het koraal een soort zich samentrekkende blauwe oester. Toen we werden geroepen voor het eten was de batterij net op en de "finding nemo-vis" konden we helaas niet meer vastleggen.
Maar het meer dan geweldige eten wel met camera en telefoon.De vis werd tijdens de reis op de boot al gegrild.Voor verdere details; ziefoto! Wat een topdag.
Daarna gingen we nog naar een strand waar je als je wilde een drankje kon kopen. Wij wandelden er langs een resort.
We zagen verblijf daar niet ziten. Overdag druk bezocht eiland, en ˋs avonds niets te doen en je kunt alleen daar eten en een drankje doen. Leuk om te zien maar tevreden stapten we weer op de boot en voeren naar het toeristische El Nido met zijn winkeltjes, eethuisjes, stalletjes en verkopers.
Dit was het uitstapje waar we het meeste zagen en het was zeer relaxt. Het in- en uitstappen in de boot in de zee blijft een avontuur maar het is ook een uitdaging.
Dan hebben we een rustdag en blijkt tot onze vreugde ook nog de wifi hersteld. Iedereen blij.!! Alle 26 fotoˋs gaan weg en ook nog een filmpje van ons eerste snorkeltripje.
We liepen een arme wijk in aan de voet van de buitenkant van El Nido, waar het wemelt van vrolijk spelende kinderen. Allemaal vriendelijk groetende mensen. Op het pleintje werd druk gebasketbald. We liepen een houten steiger naar de zee op. Langs die steiger speelde zich het leven af van de vissersgezinnen. Er stond in de zee op een rots een hutje. Toen we de wijk, waar een gezellige warme sfeer hing, weer uitliepen roken we weer die vieze rioolgeur. Ook hier bleek afvalwater in zee te stromen.
Als we verder wandelen valt op dat de handel hier kleinschalig is. Kleine winkels en vooral voor karretjes en straathandel! Aan het eten op straat durven we ons niet te wagen.
Intussen communiceren we ook weer volop met El en Jos waar we in Sydney mee gaan rikken!
We gaan morgen naar Puerta Princesa en overmorgen vliegen we weer naar Manila. Daar pakken we de koffer voor Sydney en Nieuw Zeeland.

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog