En dan is het 11 november...Vandaag is het 38 jaar geleden dat ik in het kraambed lag van mijn tweede dochter Frouke.
Vandaag gaan we een stuk noordelijker naar Olympía. Dat is best wel een eind maar in verhouding met de kleine 7000 km die we erop hebben zitten is het natuurlijk een peulenschilletje.
Ik lees jullie reacties en sommige zijn echt hilarisch...Nee Jolanda, hotels sluiten niet om onze geur. We wassen regelmatig en hebben veel te veel kleren bij ons. In Athene hebben we met de kinderen al een koffer van 15 kilo mee terug gegeven en vaak beperk je je toch tot wat luchtige kleding in de zon en die zijn zo uitgespoeld.
De avonden zijn wat frisser maar van kou is niet echt sprake...truitje aan. Toen we de reis begonnen hebben we in Villach nog wat kleren aangeschaft, Ik heb er een wollen winterjas gekocht en die gaat me zeker van pas komen.
We hebben nog twee overnachtingen hier. Het zou kouder worden.
Maar nee hoor. We vertrekken bij Will en Jan met 23 graden en arriveren in Olympía ook met 23 graden.
we gaan later eten. De restaurants hebben hier´s middags een siësta en openen pas om 19.00 uur.
We logeren in hotel Pélops. Dat is de naam van een belangrijke figuur binnen het decor van Olympía. Daarover later meer.
In het hart van de Griekse landstreek Elis, in een weelderig begroeide vallei, ligt het uitgestrekte opgravingsveld van Olympia.
Het oude heiligdom van Zeus, ter ere van wie om de vier jaar de Panhelleense Spelen werden gehouden, werd gevormd door een gewijd domein.de Altis (= Heilig Woud) genaamd. De deelnemers waren mannen. Ze namen naakt deel aan de sportwedstrijden, zoals ze ook naakt oefenden in de gymnasia. Ze waren alleen ingesmeerd met olijfolie.
Er waren strenge regels : er mocht geen oorlog gevoerd worden. Het vond eenmaal per 4 jaar plaats en duurde 1 dag,( later 5 of 7 dagen). De deelnemers moesten één maand van te voren aanwezig zijn en konden oefenen (trainen) in het GYMNASIUM. De deelnemers moesten een eed afleggen voor het beeld van Zeus Horkios dat ze eerlijk zouden spelen.
De namen van de overwinnaars werden opgetekend (sinds 776 voor Chr.) en in de ECHOHAL (7-voudige echo) plechtig afgeroepen. De overwinnaars kregen een olijftak (van de Heilige olijfboom) in de tempel van Hera .
In het begin bestond de wedstrijd uit een wedren over een lengte van 192 meter (later werd dat uitgebreid en kwamen er andere spelen bij).Er is echter nooit een marathon gelopen in de oudheid. Twintig keer die 192 meter is de grootste afstand geweest. Er is maar één loper geweest in de oudheid die van Marathon naar Athene is gerend om zijn boodschap (de Perzen zijn overwonnen) door te geven. Daarna viel hij dood neer.
De atleten en de scheidsrechters moesten het stadion betreden via een 32 meter lange tunnel, wat zorgde voor een plechtige en spectaculaire intrede.
De Griekse mythologie noemt Zeus de oppergod, die heerste vanaf de berg Olympus en de zoon van Cronus en Rhea. Toen Cronus zijn eigen kroost verslond, werd Zeus door zijn moeder op Kreta verborgen en daar door nimfen opgevoed. Later versloeg hij de Titanen, stootte zijn vader van de troon en onderdrukte de opstand van de Giganten. Hij had veel relaties met godinnen maar Hera, zijn zus, was zijn eerste en voornaamste gemalin. Even talrijk waren zijn verbintenissen met sterfelijke vrouwen. De natuur en al haar verschijnselen waren aan hem onderworpen. Hij slingerde de bliksems, verzamelde de wolken en dreef ze uiteen. Regen en sneeuwval werden door hem veroorzaakt.
De precieze oorsprong van de Olympische Spelen in de Klassieke Oudheid is niet bekend, maar verschillende mythen en legenden doen de ronde.
Een hiervan vertelt over de held Herakles die een race zou hebben gewonnen in Olympia en vervolgens bepaalde dat de race elke vier jaar herhaald moest worden.
Volgens een andere mythe zouden de Olympische Spelen ingevoerd zijn door de oppergod Zeus nadat hij de Titaan Kronos had verslagen.
Een derde mythe vertelt dat koning Iphitos van Elis (9e eeuw v.Chr.) aan de basis van Olympische Spelen zou hebben gestaan. Hij zou het orakel van Delphi geraadpleegd hebben om te vragen hoe hij zijn onderdanen kon beschermen tegen oorlog. De Pythia zou hem geadviseerd hebben om spelen te organiseren ter verering van de goden. De Spartaanse vijand van Iphitos zou toen besloten hebben om de oorlog te stoppen tijdens de spelen.
De vierde mythe, die ik het meest geloofwaardig vind, vertelt dat Pelops de hand van Hippodameia, de dochter van Oinomaos vroeg. Oinomaos was de koning van Pisa, een plaatsje in de buurt van Olympia. Een orakel had Oinomaos voorspeld dat hij vermoord zou worden door zijn schoonzoon. Hij besliste daarom dat elke man die met Hippodameia wilde trouwen, Oinomaos moest verslaan in een wagenren naar de tempel van Poseidon. Oinomaos had zijn paarden namelijk van de oorlogsgod Ares gekregen. Hij was dus bijna onverslaanbaar. Als de bruidegom verloor werd zijn hoofd aan de poortmuur gehangen. Reeds twaalf hoofden hingen er aan de poortmuur toen Pelops arriveerde. Toen Hippodameia Pelops zag werd ze op slag verliefd en maakte een afspraak met hem. Ze zei tegen hem dat hij gek was, maar Pelops had een plan. Hij liet de assen van de wagen van Oinomaos vervangen door assen van was. De volgende dag werd de race gehouden en op een gegeven moment viel de wagen van Oinomaos om, doordat de assen van zijn wagen waren gesmolten. Hij werd toen door Pelops in het ravijn gegooid. Zo won Pelops de race en als dank stelde hij de Olympische Spelen in.
Een echte stad was Olympia niet. De enige vaste bewoners waren priesters en verder tempelpersoneel, zoals koks, hout- en metaalbewerkers en gidsen om bezoekers rond te leiden. Bezoekers van de spelen, die in de zomer plaatsvonden, bivakkeerden in de open lucht; voor officiële gasten was er een speciaal logement (het Leonidaion). De inkomsten van het heiligdom bestonden uit (soms zeer aanzienlijke) schenkingen van vereerders.
De grootste tempel was van ZEUS : 66 x 28 meter. De zuilen waren 10.5 m hoog. De nok van het dak was nog hoger. Binnen stond het beeld van Zeus, gemaakt door PHIDIAS. (dé beeldhouwer van die tijd). Het beeld : was 14 m hoog op een marmeren voetstuk van 1 m hoog. Het beeld stond aan één kant van de tempel en vulde de hele wand. Men kon het beeld niet benaderen omdat er schermen voor het voetstuk stonden. Zeus zit op een troon. Die troon, van ebbenhout en ivoor, was al een meesterwerk op zich. Hij was versierd met gebeeldhouwde figuren uit de mythologieën en met goud en edelstenen. Het beeld zelf was in hout, bekleed met ivoor voor handen en gezicht en goud voor de kleren. In de kleren waren lelies en allerlei dieren afgebeeld. Om het hoofd was een krans van olijftakken.
Voor het beeld was er een vijver, gevuld met olie, waarin het beeld weerspiegelde en daardoor nog indrukwekkender was. Die olie was afkomstig van de olie die gebruikt werd om regelmatig over het beeld te gieten, om ervoor te zorgen dat het niet zou barsten. Dit beeld was een van de ZEVEN WERELDWONDEREN VAN DE OUDHEID.
Omstreeks 400 nC verhuist het beeld naar CONSTANTINOPEL. Maar enkele jaren later wordt het daar door brand verwoest.
De Olympische spelen werden in 393 afgeschaft door de christelijke Romeinse keizer Theodosius II als heidens gebruik en in 1896 in ere hersteld door baron de Coubertin, een Franse historicus en pedagoog .
De tempel van Zeus ligt centraal en als ik naar beneden loop zwik ik om en schuif naar beneden. Kras op mijn voorhoofd en been en linkerhand geschaafd en vooral mijn rechter-elleboog. Cees schrikt als hij achterom kijkt en mij de grond ziet storten....Pfff geluk gehad. Gevallen voor Zeus maar slechts met wat krassen eraf gekomen.
De vlam die aangestoken werd bij de spelen, werd, net als alle andere offers, aangestoken met het heilige vuur van de godin Hestia.
Volgens de Griekse mythologie heeft de titaan Prometheus het beste voor met de mensheid. Hij steelt het vuur van Zeus en de andere goden van Olympus en geeft het aan de mens. De mensheid is vanaf die tijd in staat om vuur te beheersen. En zo is het Olympisch vuur een symbool geworden van de Olympische Spelen.
Ter nagedachtenis aan de diefstal van het vuur van de goden door de Griekse god Prometheus brandt er tijdens iedere klassieke Spelen een Olympisch vuur in de tempel van Zeus in Olympia.
Tegenwoordig dient het Olympisch vuur als symbool voor de eeuwige strijd van de mens om tot eenheid en verbondenheid te komen met elkaar. Voor de moderne Olympische Spelen wordt het Olympisch vuur nog steeds in Olympia aangestoken. Vrouwelijke priesters, uitgebeeld door actrices, steken de fakkel aan door deze in een holle parabolische spiegel te plaatsen die de zonnestralen bundelt. Vervolgens wordt de fakkel overgebracht door middel van een fakkeltocht naar de organiserende stad van de Olympische Spelen. De betekenis van de fakkeltocht is het doorgeven van de Olympische tradities van de ene op de andere generatie.
Een overwinning op de Olympische Spelen leverde onsterfelijke roem op, Het was voor een stad erg belangrijk om veel overwinnaars te hebben, elke stad had haar eigen nationale eer en deed derhalve haar best om zo veel mogelijk olympische zeges op haar conto te schrijven. Een olympisch succes droeg immers in belangrijke mate bij aan het aanzien van de verschillende plaatsen, die elkaar om de haverklap in de haren vlogen. Maar het kon natuurlijk gebeuren dat een stad niet beschikte over sporters die goed genoeg waren om een overwinning te behalen. Een atleet kopen, kon dan een optie zijn.
Overwinnaars werden als helden in hun stad ontvangen. Ze werden in triomf naar de tempel gevoerd, er werd geofferd en een feestmaal gehouden. Dikwijls werd er voor de overwinnaar een standbeeld opgericht. De Grieken telden hun jaren ook met de namen van de overwinnaars :het was het derde jaar na de overwinning van XXXX ... Dus zelfs hun tijdrekening gebeurde aan de hand van de Olympische Spelen.
Ook vroeger werd er al oneerlijk gespeeld. Als waarschuwing stonden net voor de tunnel waar de atleten door gingen beelden van Zeus op een voetstuk. De namen van de valsspelers werden als waarschuwing in het voetstuk gebeiteld.

Bij deze uitgebreide opgravingen viel het ons op dat alles in vergelijking met die van Messene veel eenvoudiger was. In Messene wordt zo veel mogelijk voorgesteld hoe het eruit zag. In Olympía moet je veel weten of lezen. Het is niet zo uitgebeeld.
Wel kwamen we een gebouw tegen van een oude bekende ; het philippeion, gebouwd door Philip II van Macedonië en voltooid door zijn zoon Alexander de Grote. De hele Macedonische familie was hier in beelden vertegenwoordigd. In 324 voor Christus werd Alexander de Grote hier tot godheid verklaard.

Het bijbehorende museum is prachtig. Een mooie aanvulling op wat we zagen in Athene. Jammer was dat de beelden allemaal bij de gebouwen weg zijn gehaald waardoor het veel minder leeft...Of een kopie neerzetten, zou ook prima werken.
Al met al een prachtige dag. Het begon wat grauw maar rond 10,00 uur kwam de zon en de temperatuur liep op tot 23 graden. Mooie strak blauwe lucht. Fijne laatste dag in Griekenland.

Morgen rijden we naar Patras. Van daaruit nemen we om 19.00 uur de boot die er dan vervolgens 21 uur over doet om in Ancona (Italië) te komen.
Voor deze overnachting hebben we een buitenhut gehuurd. We varen met Minoan ferry's met de cruise Olympia.
We hebben wat bagage ingepakt die mee de hut in gaat. Onderweg kun je niet bij de auto (die natuurlijk ook meegaat).
Als we in Italië aankomen rond 16.00 uur, moeten we nog een half uur rijden naar onze Bed & Breakfast" Il pogetto" in Civita Nova in de provincie Marche.
Intussen zitten we op de boot waar we nog een uur moeten wachten voor vertrek. De buitenhut is geriefelijk, een eigen badkamer en douche en twee 1-persoonsbedden. Wat meubeltjes en aan boord weet ik nog niet. Tijd genoeg om dit te gaan bekijken. Het is hier uiterst rustig in de boot. Daarbuiten is het spannend.
Allerlei jonge jongens klimmen over drie hekken van verschillende kanten en lopen richting vrachtwagens. Ze duiken steeds weg. Politie jaagt ze op...het terrein af. De vrachtwagens die voor inscheping naar Italië wachten zijn al nagekeken.
We zien drie jongens die zich onder en achter (denken we) de wagens verstoppen.. Van de andere kant komen er wel 10 aanrennen. Politie en gewone auto's erachter aan. Die worden teruggejaagd...Die drie zijn er nog...Eén vrachtwagen scheept in...Zit er iemand boven de assen???? De volgende wordt aangehouden. Video erbij..Eén vluchteling wordt onder de wagen uitgehaald en zet het op een lopen...neus zwart, broek vies....en even later probeert hij het weer.......Er gaan dus dagelijks zo vluchtelingen naar Italië.

Patras is best een flinke havenstad. Even wat geshopt maar dat bewaren we tot in Italië....

Jammer om afscheid te nemen van Griekenland......Het land waar gastvrijheid hoog in het vaandel staat. Het land van de duizenden kapellen en kapelletjes meestal prachtig onderhouden, het land waar je het w.c.-papier meestal in de vuilnisbak gooit om verstopping van het riool te voorkomen, het land waar de letters er anders uitzien dan bij ons, het land van de Griekse koffie en de binnenlandse Griekse wijn, het land waar ze de auto helemaal oprijden en het wrak dan ergens parkeren om er nog onderdelen uit te halen, het land waar je als je je eten betaalt altijd iets cadeau krijgt in de vorm van een toetje of een drankje en het land waar ze eerst water op tafel zetten als je binnenkomt... het land waar de wegen verrassend vol gaten kunnen zitten en waar je je auto overal parkeert, desnoods dubbel, het land van de opgravingen en de kunst uit de oudheid, de goden en vooral van de prachtige mythologische verhalen, de olijfbomen en de olijfolie, de granaatappelbomen, de sinaasappelbomen en grapefruitbomen, de vijgenbomen het land van de vriendelijke warme mensen, het land van de snelwegen zonder tol en het land van de duizenden baaien met kristalhelder water en bij de rotsen vaak zee-egels en visjes en het land van de taverna"s waar 's morgens al (vaak) mannen zitten en het land van de Griekse salade en het land van de ontelbare uren zon en het land van de ontelbare katten en vooral het land van het relaxt zijn en het zoeken naar gezelligheid....gewoon een ongewoon prachtig land!!!!!!!
Wij verlaten nu dit oord en jullie horen van ons in Italië.

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog