Rond 9.15 uur hebben we het ontbijt achter de kiezen en zitten we in de auto. Cees loodst me door een binnenweg richting Arezzo.
De omgeving is alweer prachtig. We zitten intussen in Toscane.
Het zonnetje komt er voorzichtig door en tegen de bergen aan blijft een licht wolkendek als een soort mist hangen. Bijzonder....
Na een dik uur rijden zijn we in Arezzo. Dit blijkt een behoorlijke stad maar vooral een prachtige rijke plaats met nogal wat bezienswaardigheden.
We rijden een parkeergarage in (fijn met alle spullen) en lopen het stadje in. Bijna gelijk staat daar de basilica di Francesco, de gotische basiliek, vol met fresco's van de veertiende eeuw. Dit is een belangrijke schat van de Renaissance; de "Legende van het Ware Kruis" van Piero della Francesca. Op de wanden van het priesterkoor in de Cappella Bacci schilderde Della Francesca tussen 1452 en 1464 prachtige fresco’s, die de legende tonen rond de vondst van het Ware Kruis.
Piero della Francesca was opgeleid als wiskundige wat zijn latere werk als kunstenaar kenmerkte, speciaal in verband met perspectief en het werken met diepte.
We gaan gelijk naar binnen om dit bijzondere verhaal uitgebeeld in fresco's te bekijken.
Zeer tevreden lopen we naar buiten en dan belanden we in een soort van prachtig openluchtmuseum van Middeleeuwse gebouwen.
De gebouwen zijn zo indrukwekkend dat we hier veel meer tijd doorbrengen dan we eigenlijk van plan waren.
We drinken koffie en eten een hapje op het Piazza Grande. Het plein is een afwisseling van gebouwen van verschillende leeftijden die het een opvallende en schilderachtige uitstraling geven. Helaas zijn de Italianen net begonnen met kerstkramen vol kerstpracht op het plein te zetten zodat we de Palazzo delle Logge, dat door Giorgio Vasari gebouwd is niet echt kunnen bewonderen. Gelukkig staat bij het restaurant een mevrouw zelfgemaakte deegwaren te maken.Hebben we tenminste wat compensatie voor het uitzicht. Ze rolt het deeg uit, maakt er plakjes van, vult het met een spuitzak en vouwt ze dicht. Lijkt heel simpel maar dat zal het zeker niet zijn.
Na veel foto's gaan we richting parkeergarage. Zeer tevreden door de mooie kunstvoorbereiding op Florence.
Om gelijk over te stappen naar "the Mall", een luxe winkel-outlet van echt alle grote merken. Vanuit Florence worden hier bussen vol mensen aangevoerd.
Vooral veel Japanners, die dan ook met grote tassen van Prada, Tod's, Armani, Gucci. Michael Kors en vele andere grote namen van couturiers rond lopen. We zijn blij dat we daar met onze eigen auto weg kunnen.
We rijden richting Florence en besluiten nog net voor we bij ons appartement zijn dat we wat ontbijtspullen willen kopen en gaan gauw een supermarkt in.
Onze verhuurder staat ons op te wachten. Fijn appartement met 1 slaapkamer en een woonkamer/keuken, een badkamer en tot onze grote vreugde een wasmachine...hadden we wel ff nodig....Heerlijk onze eigen ruimte..ons eigen doen en laten en dat voor vijf nachten.
Het appartement ligt 1 kilometertje lopen van het centrum van Florence...we zijn er dolgelukkig mee!!!!
De eerste avond doen we niets meer. De volgende dag rijden we eerst met de auto naar een dichtbij gelegen bandencentrum. Er moeten winterbanden op onze auto om de Alpen over te kunnen steken en aangezien we de auto verder niet nodig hebben leek Florence hier uitstekend geschikt voor. De monteur spreekt geen Engels en dus komt de vrouw van de baas, Barbara om ons te helpen. Uiteindelijk kiest Cees tussen Michelin en Pirelli. Aangezien Barbara dus een soort van ambassadeur voor Pirelli lijkt, worden het Pirelli's. We laten dan gelijk de auto van binnen en buiten schoonmaken.
Daarna wandelen we langs de Arno richting Florence. In het het water spiegelen zich de gebouwen en de bomen. Echt herfst is het geworden.....We passeren de bruggen. In de tweede wereldoorlog zijn al deze bruggen door de Duitsers opgeblazen behalve de ponto Vecchio.
Florence ademt stijl, schoonheid en luxe....Eerst passeren we dan ook de winkels van de grote modekoningen die we gisteren in de outlet zagen. We vergapen ons aan de gebouwen en de oude paleizen...en gaan dan richting Duomo (officieel de Santa Maria del Fiore genoemd) .
De roodbruine koepel van de Dom beheerst het silhouet van Florence. De bouw van de Domkerk begon al aan het eind van de 13e eeuw, maar pas in de 15e eeuw werd die van een koepel voorzien, ontworpen door Filippo Brunelleschi. De koepel was in die tijd een meesterwerk van architectuur. Traditionele bouwmethoden voldeden niet, omdat de koepel een te grote ruimte moest overspannen. Brunelleschi ontwikkelde een methode om het toch voor elkaar te krijgen. Zo bouwde hij twee koepels: één aan de buitenkant en één aan de binnenkant. Naar boven toe worden die koepels steeds dunner en om verder gewicht te besparen voorzag hij de binnenkoepel van een zogeheten cassetteplafond. Brunelleschi’s methode werd later bij vele andere koepels toegepast, waaronder die van de Sint Pieter in het Vaticaan. Het hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) is de lantaarn op de top van de koepel. Je kunt er komen door 463 treden te beklimmen. Maar dat had Cees al eens gedaan en de rij is lang en er is zoveel te zien dus die laat ik liggen. Naast de Duomo staat de 85 meter hoge vierkante Campanile. Daarnaast staat ook nog een doopkapel in dezelfde stijl.
Oorspronkelijk was de buitenkant van de duomo bedekt met eenvoudige bakstenen, maar rond 1880 werd er een uitbundige neogotische nieuwe gevel van gemaakt met marmeren panelen in verschillende tinten groen en roze omzoomd door wit. Ik vind het een prachtige buitenkant ondanks het feit dat hij niet uit de Renaissance stamt.
We lopen er van alle kanten langs en als de zon even schijnt weet je niet wat je ziet. We snuiven de sfeer op en lopen langs veel andere paleizen. Ze zijn vaak gemaakt van grote gelige blokken steen. De straten zijn smal en het oude plaveisel is niet echt gemakkelijk om te lopen.
De rijkdom van de familie de Medici heeft in belangrijke mate bijgedragen aan de uitstraling van de stad. Op elke straathoek heb je het gevoel weer een beroemd kunstwerk tegen te kunnen komen. Dat is de schoonheid van de stad Florence.
En dan de Ponte Vecchio. De Medici-familie wilde graag een speciale gang over de brug laten bouwen, de Corridoio, die het hen mogelijk maakte om van het Palazzo Vecchio zo naar hun Palazzo Pitti te lopen (én omgekeerd), zonder dat zij zich hoefden te mengen onder het gewone volk. Om het imago van de brug wat op te krikken had Cosimo I de Medici in 1539 de slagers en leerlooiers verboden nog handel te drijven op de brug vanwege de stankoverlast. De werkplaatsen en winkels werden verbouwd en daarna aan edelsmeden verhuurd. Dit is tot op de dag van vandaag nog zo.
We hebben kilometers gelopen en genoten van elke stap die we hebben gezet. We hebben de galleria dell Academia bezocht waar we oog in oog stonden met de dik 5 meter hoge David van Michelangelo. Daarna bekeken we op aanraden van Palle de architectuur van het oudste weeshuis, de ospedale degli Innocenti. Op aanraden van onze Henri zagen we de levendige fresco's in de cappella Brancacci. Een dag later bezochten we een enorm klooster; de Santa Maria Novella. We trokken een dag uit om Palazzo Pitti te bezoeken met zijn prachtige Boboli-tuinen. We wandelden door deze grote tuin met veel fonteinen en romantische plekken. We genoten er van de herfstkleuren van de bomen en het prachtige uitzicht over Florence. Op de terugweg hebben we Riboletta en tortelini en gefrituurde groenten gegeten met natuurlijk een heerlijk wijntje.
En last but not least was er Uffizi....We hebben daar de halve inhoud van ons kunstgeschiedenisboek life gezien en dat was indrukwekkend te noemen.
Genoten hebben we. Van kunst cultuur en het heerlijke Tusc-food....En nu geniet ik nog na van het leesboek dat onze Henri me toestuurde. Ik had het van te voren moeten lezen, dan had ik anders gekeken: het "Inferno" van Dan Brown. Ik ben er daar aan begonnen en geniet nog elke dag van zijn beschrijvingen en daarbuiten is het een spannend boek!!!
Het leven gaat verder en we rijden weer verder richting huis. Het laatste station van onze reis wordt Verona.
Verona had ik nog nooit gezien. We hebben een prachtig hotel praktisch bij de arena.
Als we aankomen regent het helaas dat het giet. In Florence hebben we bij Decathlon een wintersportuitrusting gekocht. We plakken nl. aan Verona nog een wintersportvakantie. De jacks kunnen we nu prima uitproberen. We gaan toch de stad in. Het blijkt een prachtige stad te zijn. Het blijft gieten maar wij blijven droog.
De volgende morgen doen we nog ff een snel rondje door deze aan de Ardige gelegen stad. De binnenstad staat ook weer op de Unesco
Werelderfgoedlijst. Prachtig plein. mooie stadsmuur, amfitheater, basiliek mooie kerken en gebouwen, leuke winkelstraat, eettentjes, eigenlijk alles wat je nodig hebt in deze stad van Shakespeares Romeo en Julia. Hoewel hij zelf nooit de stad heeft bezocht, heeft hij haar veel bekendheid gegeven met dit werk. Het personage van Julia is gekoppeld aan een echte vrouw, die in de Via Capello heeft gewoond. Haar huis staat er nog, maar het balkonnetje is er in de jaren 30 aan vast gebouwd. Wij hebben gezien dat de hele stad vergeven is van leuke romantische balkonnetjes
We hebben echter te weinig tijd om alles te zien want we moeten door naar de Stubaier gletsjer. We hebben een appartement gehuurd tegenover de bushalte naar de gletsjer. Ook dit appartement heeft alles wat we nodig hebben en een sauna.
We komen op zondag aan en gaan gelijk op verkenning. Op maandag gaan we met de skibus naar boven (25 minuten rijden) en kopen een skipas voor 2 dagen want daarna komt er een sneeuwdump. We huren helemaal boven aan der piste ski's, schoenen en stokken...en dan gaan......maar dat valt voor mij niet echt mee. Wat een omschakeling. Moet echt ff wennen aan sneeuw en weer denken aan het flexen en schouders naar het dal....gelukkig is Cees zeer geduldig en zet hij alles weer ff op een rijtje voor me en tegen de tijd dat we na de eerste dag naar beneden gaan is alles weer op zijn plaats gevallen. De tweede dag verloopt een stuk vlotter en dan is er ff op de plaats rust...Ik voel mijn bovenbenen.....We zijn 1 keer gevallen op een ijsplaat....keurig achter elkaar...die vermijden we dus vanaf nu....
We wachten de weerberichten af en kijken hoe lang we nog blijven maar volgende week zullen we toch echt ergens naar huis gaan...jullie horen nog wanneer...

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog