En dan gaan we een uur later dan gepland de zee op. Het weer is redelijk rustig...
De hut heeft best een groot raam. We liggen op de 8e verdieping van de 11. Ik vind het een hele hoogte.
We wandelen wat door het schip...winkeltjes, een game-ruimte, restaurants, koffietentjes, wijnbarretje.. eigenlijk alles wat nodig is.
Er is ook een zwembad maar dat is dus leeg gezien de tijd van het jaar.
Het schip vaart eerst naar Igoumenitsa (Griekenland), een stuk noordelijker dan Patras. Dan val ik toch ergens in slaap.
Ik word wakker en kijk naar buiten. Jezus......helemaal alleen op een enorme grote en wilde zee. Het schipt deint. De motor stampt. We varen langs de kust van Kroatië. Leve de techniek. Je kunt het gewoon zien op google maps (moet je wel voor betalen maar vooruit weet je tenminste waar je bent).
Het eiland Hvar komt langszij....gelukkig er begint wat schot in te komen..nog 200km....te ver om te zwemmen.
Cees slaapt rustig door....uiteindelijk wordt ook Cees wakker...het giet buiten.....
Achteraf blijkt er behoorlijk noodweer te zijn in de buurt van Athene...19 doden lezen we nu en het getal kan nog oplopen....
Maar goed dat we dit niet weten...
Ter plekke besluit ik dat ik een cruise ECHT helemaal niks vind...je kunt geen kant in...in de stromende regen zien we de contouren van een kleiner eiland en (gelukkig) een kleiner schip...die durft dus ook de zee op.
Dik in de namiddag komt Ancona in zicht.
Eindelijk....die boot af...maar dan de volgende toestand die me bij cruises ook normaal lijkt....iedereen wil die boot af...en iedereen moet door datzelfde gat de boot af.... We staan nog zeker een uur in de file op een onmogelijk drukke weg. Het is inmiddels aardig donker.
Cees baalt, draait om en pakt een binnenweg.
Rond 20.00 uur arriveren we in een hoger gelegen wijk. Het is een mooie bungalow met uitkijk op zee..We bellen aan. Er wordt niet open gedaan...verkeerde bel...uiteindelijk een vriendelijke oudere man die ons door zijn eigen woning richting onze kamer praat. Het enige dat we verstaan is; sleutel en zoon is niet thuis en geen Engels...Gelukkig spreekt zijn vrouw die later arriveert dat wel...en intussen appt de zoon (beheerder van de B&B) dat hij wat later is....
We hebben een prachtige Bed & Breakfast met een grote douche en een keuken voor algemeen gebruik met daarin alles wat wenselijk is...De keuken blijkt om te bouwen te zijn tot kast. Er zit een deksel op het blad. Je kunt de kraan platleggen en dan de deksel er erop doen....vaatwasser, oven, koffiemachine met koffie, GEEN waterkoker (Italianen drinken geen thee?) en nog een logé...De moeder van de eigenaar bestelt onze overheerlijke pizza's. Gemaakt van speciaal meel, worden ze een kleine drie kwartier later bezorgd. Intussen gedoucht...we zijn weer mens...wijntje erbij...en dan heerlijk het bed in.
Er begint nu een heel ander deel van onze reis... ff een shopstukje.
We zitten in de Marche en dit is het deel van Italië waar men prachtige schoenen maakt...en waar outlets zijn....
Maar eerst ff het Italiaanse ontbijt....normaal een drama met zoetigheid en enorme potten Nutella en croissants met jam en chocolade.
In deze B&B hadden we ook gewoon heerlijke Italiaanse kaas en Prosciutto... We genoten ook van een culinair stukje Italië met een
trattoria....osteria,....de meest fantastische wijn, een Verdicchio en zoooooo ontzettend lekker...heerlijke koffie....
Na twee overnachtingen gaat de regen liggen en rijden we (uiterst voorzichtig want de weg is glad van de olie en het water) via de toeristische route naar Matélica. De prachtigste dorpjes liggen tegen bergheuvels geplakt. Ze hebben allemaal een groot plein in het midden, kerk erbij en pizzeria's en koffietentjes...alles van eeuwen geleden.
Twee jaar geleden bezochten we dit deel van Italië en stadjes als Macerata en Matélica zelf hebben we niet gezien....Heel anders dan Griekenland maar ook prachtig.....
In Matélica staat de fabriek van Georgio Armani...Cees vindt dit een top-merk. Ik denk dat Georgio overigens het model van Cees als beeld in zijn hoofd had want alles wat hij aantrekt zit hem als gegoten....
Ook hier zitten we twee nachten in een Bed & Breakfast. Nu echter hele andere mensen. Ze hebben deze inkomsten nodig en zijn ontzettend blij met onze boeking. Ook hier weer een prachtige Italiaanse badkamer....en de eigenaresse vertelt van de aardbeving....ze krijgt er nog tranen van in haar ogen.....
Ook wijst ze ons de weg naar een wijnboer waar we gelijk verse wijn tanken. Geen sulfiet erin en beperkt houdbaar!!!
Ook hier genieten we van de lokale keuken....
Deze keer gaan we nog eens ouderwets op schoolreis...de grotten van Frassasi. Een ingang naar een van de grotten van Frasassi is door een boer ontdekt op in 1948. Meer toegangen zijn gevonden in de jaren 50 en 60 door leden van de Italiaanse Alpinistenvereniging.
Het aparte van deze grotten is dat ze juist niet donker en nauw zijn en diep onder de grond verstopt zitten. Deze grotten zijn vooral enorm ruim en hoog en kunstmatig verlicht. In de grootste ruimte past zelfs de dom van Milaan en dat is een van de grootste ter wereld! Een deel van de grotten is pas in de jaren ’70 ontdekt. Nog steeds zijn ze bezig meer ruimtes open te stellen.
Daardoor zijn alle voorzieningen heel modern. Een goede loopbrug leidt door alle ruimtes en sfeervolle verlichting richt de aandacht op de mooiste formaties van stalactieten en stalagmieten. Zo herken je bijvoorbeeld een ijsbeer en een moeder met een kind. Ook zijn er enkele hele bijzondere formaties die onder invloed van luchtstroming heel dun gevormd zijn als grote doeken die van het plafond hangen.
De grotten kunnen alleen bezocht worden onder leiding van een gids.
De rondleiding door de grotten duurt ongeveer anderhalf uur en binnen is het rond de veertien graden.
Dat is het buiten ook. Het weer is echt wel koud. Tien graden minder dan in Griekenland...ook de zon missen we.
Maar dat kan in de tweede helft van november.
We begrijpen dat Sint ook de boottocht weer achter de rug heeft en in Nederland is gearriveerd.
Hier maakt men zich op voor kerst. Kerstetalages met sneeuw en alles erop en eraan.
We zitten intussen twee nachten in het fantastisch mooie stadje Gubbio.
We wandelen veel (want we eten ook erg lekker en veel)...en zijn aan het genieten van al die mooie plekjes die er hier zijn.
Wat een prachtige gebouwen...wat een grandeur....wat mooi opgeknapt....
Gubbio ligt tegen een berghelling aan...Het ligt overigens in de provincie Umbrië. Dat merkten we gelijk want hier is de truffel de eet-traktatie. We lunchten in een kleine trattoria en de eigenaresse kwam zelf de truffels schaven aan onze tafel....en dan is er de truffel-olie , de truffelkaas, en truffel-pesto en de truffelworst enz....hele andere verhalen dan die van de Griekse goden maar ook een goddelijke cultuur hier dat eten.
We bezoeken o.a. het Palazzo dei Consoli en naar verluidt zou dit één van de meest indrukwekkende openbare gebouwen in Italië zijn.
Zoals veel stadjes hier is er een oude en en nieuwe stad. De oude zijn natuurlijk prachtig...Middeleeuwse smalle straatjes en fantastische gebouwen.
Ze staan in een landschap waar op dit moment een blik verf in herfsttinten over uitgestort lijkt te zijn....het is een plaatje!!
En dan komt de zon...de wat karige stralen beschijnen de stad net als wij op de loggia van dit imposante paleis staan...In de verte hangt nog de mist van de wolken....mooooooooi.....................
In het paleis is van alles te zien aan oudheden maar wat het meeste inruk maakt is een expositie van martelwerktuigen waar de meest enge dingen te zien zijn....ben blij dat we niet in die tijd leven.
Morgen gaan we naar Florence...we hebben daar vijf nachten een appartement gehuurd, grenzend aan de oude stad.
Daar zullen we weer hele andere dingen gaan bekijken....en we moeten winterbanden op onze auto laten leggen want dat is verplicht als je de Alpen oversteekt...bovendien gaat het heftig sneeuwen daar...misschien wijken we nog wel een weekje uit naar een of ander oord...
Vooralsnog was dit weer heerlijk Italië...We zijn hier vaak geweest en we hebben hier al veel bezocht in het verleden. We voelen ons hier dan ook thuis....Op naar Toscane.....

Geschreven door Ceesenhenriettes.reisblog