Op een enkele hoest of zere keel na zijn we weer “up-and-running”. En daar genieten we allebei van. Leven met een gezond lijf is toch een stuk leuker!

Ondertussen zijn wij ruim 9 weken bezig met onze sabbatical. Er wordt ons met regelmaat gevraagd hoe het met ons gaat (wat we onwijs attent vinden 😍), of we elkaar niet zat zijn (een vraag die we wat minder attent vinden 😂), maar ook of we Nederland missen of ons werk of de hagelslag?
En eigenlijk missen we niet zoveel. Datgene wat wij missen beperkt zich tot twee dingen:
* het dichtbij hebben van onze familie en vrienden
* het vertrouwde en het comfort van ons appartement in Almere

Wij missen gezellige etentjes, een gecombineerd 88e verjaardagsfeest(1) en een grootse housewarming party(2). Maar we missen ook de gebeurtenissen in de levens van onze familie(3) en vrienden(4). Verder merken we iedere dag opnieuw dat we niet in ons eigen bed liggen, dat we niet “met onze eigen spullen wonen” en dat we overal slechts tijdelijk zijn. We verblijven gemiddeld ergens zo’n 8-12 nachten en hiermee hebben we echt wel “een plek”, maar het is niet “onze eigen plek”.

Ondanks dat we allebei intensieve banen met volle werkdagen hadden, missen we het werken totaal niet. Vooral het “je niet meer verantwoordelijk hoeven te voelen voor” is een verademing. We genieten van de ontspanning en rust die dit geeft en missen alleen de gezelligheid van het samen met anderen werken.

Toch is het niet zo dat we ons vervelen. Ook nu zijn we op momenten namelijk nog best druk. Het plannen en boeken van een volgende stap in onze reis doen we zelf en niet via een reisbureau. Bijna dagelijks zoeken we dingen uit, zien we mooie (maar soms ook onthutsende) dingen en maken we het nodige mee. Maar doen we ook de was, halen we boodschappen en houden we onze financiën bij. En op het moment van schrijven is Michelle bijvoorbeeld al een dag in dubio of ze wel of geen keratine-behandeling moet laten doen voor haar (volgens de Vietnamese kapper 😅) verouderende 😳 haar. (Help Adriaan en geef haar advies bij de opmerkingen.)
Wat we vooral merken is dat niets van wat we nu doen voor ons routinematig is, dit in tegenstelling tot een groot deel van het leven dat we in Nederland hadden. Dit vraagt om lees/uitzoekwerk en ons aanpassen aan de situatie of omgeving waarin we komen. En het geeft ons dus, naast onwijs genieten, ook genoeg te doen.

Is dit nu wat jullie zochten? Hebben jullie het in Azië beter? Ontdekken jullie andere kanten van jullie zelf?
Op deze vragen is geen eenduidig antwoord te geven. Het is ontzettend lekker dat we nu iedere dag kunnen doen wat wij willen doen. Maar je krijgt geen ander karakter van reizen en wij ontdekken ook geen andere of nieuwe kanten van onszelf (😅). Wel is het zo dat we merken dat onze blik op de wereld verandert en dat dit ook wat doet met hoe we naar ons eigen leven kijken. We zien aan de ene kant dat mensen over de hele wereld dezelfde emoties en behoeftes hebben en dat het leven in grote lijnen eigenlijk overal hetzelfde is. Aan de andere kant zien en ervaren we de verschillen in cultuur, gebruiken en gewoontes. En die zijn er ook tussen de verschillende landen in Azië. We hebben bijvoorbeeld diep respect gekregen voor de veerkracht en het optimisme van de Vietnamezen, het kunnen genieten van het leven van de Thai en het trots zijn op hun land van de Maleisiërs.

Het leven dat wij nu hebben is “anders” dan hoe wij tot nu toe samen leefden, woonden en werkten. En dit “anders” maakt het voor ons een unieke ervaring. We ervaren een enorme vrijheid, zien de mooiste dingen, maken veel mee en genieten ervan om dit samen te kunnen doen. Dus met ons gaat het, op wat verouderend haar na 😉, best wel goed!

P.S. Wat ons opvalt is hoe weinig je nodig hebt om te kunnen leven. We leven ieder uit een koffer van nog geen 20 kilo en we hebben nog steeds niet alles gebruikt of aan gehad. Bizar eigenlijk als we zien wat we “thuis” kennelijk allemaal nodig hebben om te kunnen leven. Naast de gebruikelijke essentials zijn er drie zaken die voor ons ondertussen onmisbaar zijn geworden: plakband, plastic zakjes en wasknijpers. Je wil niet weten wat voor een gemak deze drie zaken kunnen geven bij het reizen en het verblijven in accommodaties. Voor ons zijn ze goud waard!

1: gefeliciteerd Michael en Sheena
2: sorry Paan en Werner
3: sterkte Johan en Aya
4: gefeliciteerd Marissa en Adam

Geschreven door AdMi