Afgelopen maandag hebben wij Italiaans gegeten in Lamai Beach. Het restaurant wordt gerund door een Italiaan uit Rimini en hij doet dit samen met zijn Thaise vrouw. De pizza was niet verkeerd, de pasta vongole was meer dan uitstekend. De man had eigengemaakte limoncello en ja, dat lusten wij ook wel. Verder een praatje met hem gemaakt en de rekening betaald.
Gisteravond zijn we, na een prachtige sundowner op het strand, een hapje gaan eten bij ons favoriete Thaise restaurant, waar we ondertussen tot de inventaris beginnen te behoren. Vervolgens hadden we nog zin in wat vertier, dus zijn we het nachtleven van Lamai ingedoken. Toevallig waren we ‘s middags langs een mooie loungebar gereden waar een band de apparatuur stond te testen. Op een groot bord stond: “every night live music, after see DJ Tony”. π. Voor ons reden genoeg om een drankje te gaan doen.
Bij aankomst bij de “Speed Lounge Bar” werden we vriendelijk ontvangen door een hostess en kregen we een tafel toegewezen. Na een aantal minuten viel ons op dat, naast de gebruikelijke toeristen, veel van de aanwezige gasten (een bonte mix van Thai en Europeanen) elkaar schenen te kennen. Aan de verschillende tafels werden flessen wijn besteld (import, dus duur en helaas ook van matige kwaliteit) en over en weer werden handen geschud en werd op schouders geslagen. We kregen steeds meer het gevoel dat we, ondanks hartje uitgaansgebied, in een lokaal gebeuren terecht waren gekomen. Navraag bij de bediening leerde ons dat er die avond “party-party” zou zijn, maar meer wist men ons in hun Engels niet te vertellen.
Vervolgens kwam de eigenaar van het hierboven genoemde Italiaanse restaurant samen met zijn vrouw binnen. Tot onze verrassing herkende hij ons en zei hij ons gedag. Wij maakten van de gelegenheid gebruik om hem te bevragen naar de opzet van de avond. Via hem vernamen we dat wij waren aanbeland op een verjaardagsfeestje van de (Thaise) eigenaresse van de Speed Lounge Bar. De eigenaren van de omliggende bars, restaurants en clubs in Lamai waren uitgenodigd om dit met haar te vieren. Onze navraag bij de eigenaresse of wij wel welkom waren op deze avond (misschien had de hostess zich vergist en had zij ons toevallig aangezien voor ondernemers in Lamai…), leverde een grote smile op. Mai pen rai! De loungebar was ook open voor “regular guests” en wij waren meer dan welkom om mee te feesten. Zo gezegd, zo gedaan.
Hieronder een stukje sfeeropname (van de overigens heel goede band):
https://youtu.be/WwEyeNeNa9c?si=VmJ8pkjZgGwzHrUo De Thai hebben een uitspraak “sanuk” genaamd. Dit betekent zoveel als “geen gedoe en vooral plezier maken”. Het idee hierachter is dat met een dagelijkse portie "sanuk" het leven een stuk leuker wordt. Het was uniek om dit feestje gisteravond mee te mogen maken. "Sanuk" was ook zeker van toepassing op ons!
P.S. En op veler verzoek de foto van Adriaan in zijn broek. π Geschreven door AdMi