Wij zijn ondertussen ook niet meer de jongsten en kunnen ons een tijd zonder gsm nog goed herinneren. Als je ging reizen, kocht je een reisgids van Capitool, Marco Polo of Lonely Planet en vond je jezelf “goed voorbereid”. Met een wegenkaart konden we allemaal de weg vinden, we aten toen ook bij leuke restaurants en we wisten aan lokale valuta te komen. Hoe anders doen we het 25 jaar later. Wij hebben de uitspraak dat we eigenlijk maar drie dingen nodig hebben om "goed voorbereid" op reis te gaan: een paspoort, een creditcard en internet. Oh ja…en elkaar natuurlijk 😍😜. Reizen zonder een gsm met internet is voor ons eigenlijk niet meer mogelijk.

Wij hebben één gsm waarop we via een e-sim “Maya mobile” hebben. In heel Azië (!) hebben we hiermee mobiel internet. Voor 17 euro per maand krijgen we 5 GB data. Dit betekent dat we na de landing direct de beschikking hebben over Google Maps en Grab (de Aziatische Uber) en dat we kunnen communiceren via WhatsApp of mail. Super handig om de weg te vinden naar ons appartement of hotel. Maar ook om mogelijke vertragingen door te krijgen of eventueel uitvallende vluchten. Google Translate is voor ons ondertussen ook zo goed als onmisbaar geworden (vooral in Vietnam). We kunnen zo in de lokale taal communiceren en weten in de winkel of we wasmiddel of wasverzachter kopen (of karnemelk of melk). Ja, dit zijn echte voorbeelden van waar het bij ons nog wel eens fout gaat 🤭.

Elk land heeft in Azië een eigen munt. We betalen heel vaak met onze telefoon via Google Pay, waaraan we een Revolut creditcard gekoppeld hebben. Dit werkt fantastisch en we betalen bijna geen conversiekosten meer. Mobiel internet maakt het reizen dus een stuk makkelijker (en goedkoper 😉) en ook wij kunnen dus niet meer zonder. Onze andere gsm wordt daarom daags na aankomst ook uitgerust met een lokale simkaart, zodat we allebei "online" zijn (deze heeft geen e-sim, dus Maya is geen optie).

Een lokale prepaid simkaart is in Azië op het vliegveld of in iedere 7/11, supermarkt of shopping mall voor minder dan 10 euro te koop. Je krijgt een voor Nederlandse begrippen bizar aantal GB aan data, variërend van 100 GB tot onbeperkt. Je kunt de simkaart echter alleen krijgen na het door de winkelmedewerker laten maken van een foto van je paspoort en je gezicht. Via een app worden beide foto’s aan je lokale prepaid telefoonnummer gekoppeld. Geen gedonder dus met je telefoon, Big Brother weet je te vinden 🧐 en AVG bestaat in Azië niet! En Vietnam spant hierin de kroon. De gsm van Michelle heeft een Viettel simkaart en dit netwerk wordt ook door defensie gebruikt. Super qua dekking en snelheid, maar Michelle moest zelfs een korte videocall doen met iemand van Viettel ter verificatie van haar identiteit 😳. Hoezo controle??

Bij aanschaf van een simkaart is de service geweldig. Je vraagt de verkoper of hij/zij de simkaart op je telefoon wil installeren. Dat is geen enkel probleem en gebeurt razendsnel, want hij of zij kent de te doorlopen activatieprocedure (en de taal van de simkaart).

Niet alleen wij kunnen nauwelijks zonder telefoon, maar zo erg als de Aziaten zijn wij (nog) niet. Naast de brede beschikbaarheid van “free wifi", hebben restaurants, vliegvelden en andere openbare gelegenheden op tafel (of in de directe nabijheid ervan) stopcontacten of usb-aansluitingen om je telefoon tussentijds te laden. In alle grote shoppingmalls kan je ook een powerbank huren. En dan zijn er niet maar een paar beschikbaar, op meerdere plekken in de shoppingmall staan rijen met apparaten voor de verhuur ervan opgesteld.

Stel je toch eens voor dat je een uurtje niet online bent...😳.

P.S. Als wij onverhoopt ook een powerbank huren, zullen we dat eerlijk opbiechten 😉.

Geschreven door AdMi