De nacht verloopt hopeloos… Ik slaap nauwelijks. Krijg alle bewegingen van de anderen mee. Last van mijn rug: kussentje helpt wat. Het is toch zo’n 13 uur zitten.. Gelukkig stapt het Belgische gezin uit in München, zij reizen door naar Bolzano, op weg naar een wandelvakantie in de Dolomieten. Volop ruimte dus tot aan Innsbruck. Het weer wisselt. Als ik Oostenrijk binnenrijd regent het en is het zicht slecht. Eenmaal in Innsbruck is het droog en komt zelfs de zon er aan te pas!
Het is dan 9:15 uur. De (bus)reis naar het hotel duurt ruim een uur. Die aankomst stel ik even uit door een kijkje te gaan nemen in de stad. Het centrum is snel gevonden. Ik scan een beetje de oude stad, ik wil niet teveel bekijken want op mijn vertrekdag kan ik hier nog uren doorbrengen. Daarnaast heb ik een rugzak bij me van zo’n 9 kg. Wel besluit ik (verrast als ik ben) om een ticket te kopen voor de Hofkirche. Deze ligt naast de Hofburcht: een kolossaal gebouw uit het rijke Habsburgse verleden. In de hofkirche heeft Maria Theresia een Denkmal laten oprichten ter meerdere eer en glorie van Maximiliaan I. Hij was getrouwd met ‘onze’ Maria van Bourgondië. Zij zijn de ouders van Philips de Schone die weer de vader is van Karel V. Overigens ligt Maximiliaan begraven in Wenen. Dit is slechts een denkmal. En wat voor een…. Nog nooit zoiets megalomaans gezien. Gezeten op een soort grote vierkante sarcofaag met hekwerk en neerkijkend op zijn voorouders. 28 van die voorouders in brons en allemaal ruim twee meter groot staan aan weerszijden van zijn beeltenis. Het hele middenschip van de kapel is ermee gevuld.
Eind van de ochtend neem ik bus 509A die als eindhalte de gondelbaan heeft in het Stubaital: mijn vertrekpunt voor de huttentocht die morgen begint. Het is een drukke lijn. Hele klassen met kinderen stappen in en later weer uit. Ik kan een mooie indruk opdoen van de omgeving. Ik zie bergen met (eeuwige?) sneeuw, ruim boven de 3000 meter. Er is nog veel smeltwater dus alle beken en waterafvoeren zijn snelle en onstuimig stromende waterstromen.
Tegen 13 uur kom ik aan bij mijn hotel voor de komende nacht: Brennerspitz. Hoe Oostenrijks wil je het hebben! Supervriendelijke mensen, ik krijg gelijk al de sleutel van mijn kamer. Veel licht houtwerk, lampjes met allerlei tierelantijntjes, versieringen en heel ruimtelijk allemaal. En wat een feest: even lekker douchen. Tegenover het hotel ligt een Spar en in de middag dus nog voldoende tijd om een rondje te maken in de omgeving. Natuurlijk lopen alle wegen omhoog of omlaag en is de natuur nu al overweldigend. Ik loop binnen 10 minuten het dorp uit en geniet van de alpenbegroeiing, de schoonheid van de natuur en de zuiverheid van de lucht. Prachtige vergezichten en overal de bergen.
Om 18:30 u diner. Lekker alleen aan een tafeltje. Een paar Nederlandse stellen krijgen het aanbod om hun maaltijd op de kamer te nuttigen. Nederland moet nml voetballen….we zitten midden in de Europese kampioenschappen. En we winnen, op naar de kwart finale.

Geschreven door Serviewandelt