Na een uitbundig ontbijt met genoeg om ook een lunch van samen te stellen neem ik iets voor 9 uur afscheid van de eigenares van de B&B.
Vandaag niet eerst de lange, saaie asfaltweg terug. Pas vanmorgen ontdekte ik dat vlak bij de B&B de Buursebeek loopt en daar kan ik het Trekvogelpad volgen terug naar Buurse.
Ten noorden van die plaats pak ik het Noaberpad op en die gaat vrijwel gelijk het Buurserzand in. Een natuurreservaat met voornamelijk heide en heel veel jeneverbesstruiken. Werkelijk ongelofelijk veel. Ik kan me niet herinneren dat ik ze ooit zo massaal heb gezien (de struiken op de Hooge Veluwe zijn daarbij zwaar in de minderheid).
De Harrevelder Schans maakt ook deel uit van het Buurserzand. Deze ligt nu midden in de natuur en is ooit gemaakt gedurende de Tachtig jarige oorlog om de Spaanse troepen op afstand te houden. Na restauratie ligt die weer herkenbaar in zijn natuurlijke omgeving.
Vrijwel aangesloten aan het Buurserzand ligt het Haaksbergerveen. Een groot, nat veengebied waar ganzen zich happy voelen (wat een ge-gak) maar ik hoor ook al heel voorzichtig dat de kikkers wakker zijn. Het is mooi om te zien dat in de plassen het blad van waterlelie en/of gele plomp boven het water uit steekt.
Via een routewijziging kom ik weer op een grensweg terecht en passeer 2 originele grenspalen uit 1773, waaronder de nr 1. De eerste van 186 grensstenen langs de Duits-Nederlandse grens.
Mijn dagreis eindigt uiteindelijk in het Duitse Oldenkott. Een klein dorpje wat tegen Nederland ligt aangeplakt. Eenmaal de grens over zie ik de bushalte al opdoemen. Met de buurtbus naar Haaksbergen, dan door met de bus naar Goor, Blauwnet naar Zutphen en de NS naar Arnhem. Om 15:49 u arriveer ik daar. Om het goed af te sluiten ook maar te voet naar huis.
Met 18 km Noaberpad vandaag, 28 km gisteren en 2 x Jacob Marislaan - station kom ik uit op 50 km.

Geschreven door Serviewandelt