Gisteren aangekomen in hotel Traube in Löf. Het plaatsje Löf ligt aan de Moezel, heeft een station en ligt aan de Moselsteig. ideale plek dus om van hieruit verschillende trajecten van dit langeafstandspad te lopen.
Vanmorgen om 9:50 u de trein genomen. Vooraf, online, een kaartje gekocht. Ik dacht dat dat wel simpel kon maar het lukte uiteindelijk alleen als ik betaalde met de credit kaart. Volgende keren toch maar gewoon een Fahrkarte kopen via het automaat op het station zelf. Na een kort ritje uitgestapt in Moselkern. Bij het station stond al de aanlooproute aangegeven. Samen met een routekaart en GPS via Komoot kan ik dus onmogelijk fout lopen….
Het is nog droog maar al snel begint het te druilen, valt er zelfs wat natte sneeuw, en dat blijft zo’n beetje hangen tot de middag. Omdat er afgelopen tijd al veel regen is gevallen zijn de paden hier en daar modderig, papperig en glad. Sommige stukken zijn ook heel smal met hoog gras en kruiden erlangs. Ik had mijn gamasches mee moeten nemen. Al snel is mijn broek tot mijn knieën nat en ik moet constateren dat ook mijn schoenen niet waterdicht zijn. Zonder wandelstokken zou ik vandaag zeker een aantal keren uitgegleden zijn.
Tot zover het ‘slechte’ nieuws. De route is geweldig. Ik loop echt door prachtige landschappen met fantastische uitzichten op de Moezel, de dorpjes, stationnetjes, kerken en kastelen. Er zijn stukken waar je echt moet klauteren, jezelf moet vasthouden aan staalkabels, eenmaal zelfs een metalen trap om af te dalen.
Natuurlijk veel wijngaarden. Het valt op hoe steil de hellingen oplopen. Prachtig met gestapelde muurtjes waartussen allerlei mossen, varens en sedum groeit. Überhaupt veel planten. Weer even oefenen: look-zonder-look, wede, witte en gele dovenetel, salomonszegel, nachtkoekoeksbloem, zenegroen. Ook veel vogels. Regelmatig cirkelt er een roofvogel door de lucht. Ik hoor de zwartkop (gisteren geleerd: die klinkt als een snelle merel…) en volgens Merlin ook een grasmus.
Gaandeweg wordt duidelijk dat dit van oudsher een katholieke streek is. Gedurende de tocht passeer ik verschillende kruiswegstaties. Ik herinner me nog een gesprek met een Duitse geschiedenis leraar toen ik in november in Waldesch was. Hij vertelde dat de landsheren in deze streek altijd katholiek waren. De bevolking ‘dus’ ook.

Terug in Löf loop ik even langs een geldautomaat. Ik had er even niet aan gedacht dat hier in Duitsland de kleine bedragen cash worden afgerekend. Zo gewend om de wallet te gebruiken. Wat overigens wel kan maar niet voor bedragen onder de tien euro!

Dan is het tijd voor een sopje (broek), een warme douche en een lekker biertje vom Fass.

Geschreven door Serviewandelt