O what a night…. Die nacht begon pas nadat alle bruiloftsgasten het hotel hadden verlaten. Gelukkig werden de corona regels gehanteerd en stopte om 24 uur de muziek. Gelukkig ook lukte het om er geen last van te hebben: ik kon er niets aan veranderen, het was nou eenmaal zo.
Wel weer om 8 uur present voor het ontbijt. Ik heb echter alle tijd want mijn bus gaat om 9:35 uur. Zelfs nog de tijd om een katern van de krant te lezen, hoewel je daar niet vrolijker van wordt.
Lijn 64 laat me er bij halte De Weeldbaan in Rossum keurig uit en een kleine 10 minuten later loop ik voorbij het eerste schildje van het Noaberpad. De omgeving is bosrijk, afgewisseld met weilanden (heel groen) maar geen mais voorlopig.
Zoals ook gisteren passeer ik wat alleenstaande boerderijtjes met schuren opgenomen in het landschap. Oh ja, en het is zaterdag: veel bikers en fietsstelletjes onderweg. Er ligt voor De Lutte een stuwwal en dat geeft altijd weer een extra kleur aan het landschap: klimmen.
Ruim voor 12 uur loop ik De Lutte binnen. Vaag herinneringen met Stefan en van nog veel eerder: vakantie met jeugd IVN ergens in de 70-er jaren (grappig: ik herken de kerk want daar gingen wij toen keurig naar toe….). Ik vind De Warme Bakker en trakteer mezelf op een appel/noten koek. Dan snel weer het plaatsje uit: overal terrassen met fietsers en bikers aan de koffie enzo.
De route gaat richting de A1 en die hoor je al van verre. Ik loop er zelfs een heel stuk mee samen.
Een paar km verder staat een route paaltje wat helemaal vol zit met wandelroute aanwijzingen: hier kruisen het Marskramerpad (2018), het Overijssels Havezatenpad (2020) en het Noaberpad (2021). Het kost even tijd voordat ik me weer kan herinneren dat ik dit punt al 2 maal eerder ben gepasseerd.
Via het buitengebied gaat het verder naar Glanerbrug. Of het komt door het feit dat we tegen de Duitse grens aan zitten weet ik niet maar het wordt niet meer spannend vanmiddag. Ik passeer een hele grote autosloperij, er wordt op diverse plaatsen gebeund aan wat haveloze woningen, kortom wat rommelig hier en daar. Zo loop ik Gronau binnen (inderdaad in Duitsland) en ook weer uit; naar Glanerbrug en dat is dan weer Nederland. Daar kost het weinig moeite om het station te vinden en me in te checken voor een enkeltje Arnhem.

Geschreven door Serviewandelt