De weergoden zijn me (nog?) goed gezind. Afgelopen nacht heeft het geregend. In Winschoten geen grote hoeveelheden maar vandaag zie ik onderweg dat het plaatselijk toch erg nat is. De route loopt voor een groot deel langs de Westerwoldse- en Ruiten Aa. Door het, soms hoge, gras dus. Dat kunnen de schoenen wel aan. Een onderdompeling later is weer net iets teveel...
Maar zover is het nog niet. Het is al snel wat broeierig warm maar niet hinderlijk. Al na een paar honderd meter loop ik langs de Ruiten Aa. Wat is dat mooi! Deze beek is afgelopen jaren weer teruggebracht naar zijn oorspronkelijke loop. Hij meandert nu prachtig door het landschap: bloemrijke graslanden zover je oog kan kijken. En wat ook verrassend is, is dat er overal initiatieven zijn voor natuur inclusieve landbouw. Ik kom gelukkig nog een paar vogelaars tegen anders zou ik denken dat niemand weet heeft van al dit moois. Ik vraag ze of ik met mijn komst de zaak verstoor maar dat blijkt niet zo te zijn. Zij hebben alleen oog voor de grasmus. Zo heeft ieder zijn hobby. Ik ook: ik zie warempel de inkarnaat klaver!! Ik weet zeker dat ik die voor het laatst heb gezien in de zeventiger jaren ten tijde van het jeugd IVN. Helaas slechts een wat onduidelijke foto. Maar hij was het echt.
Rond de middag kom ik aan in Smeerling. Een gehucht met een beschermd dorpsgezicht. Mooie plek voor een kop koffie met een koffiebroodje wat ik gisteren al bij de bakker had gekocht. En warempel, ja hoor, op een afstand zie ik Olga en Bert zitten. Olga is de dochter van een BZ client. Zij is boswachter bij Natuurmonumenten en ik wist dat ze deze week ook in Groningen zou zijn. Ze vertelt me dat ze het gebied waar we nu zijn goed kent omdat ze voorheen daar als boswachter heeft gewerkt en allerlei ontwikkelingen mee heeft geïnitieerd en uitgevoerd. Zo zit de wereld dus in elkaar. We willen elkaar niet te lang vasthouden dus onze wegen scheiden weer.
Ik struin door een gebied waar ook runderen lopen. Zij hebben allerlei paden flink overhoop gehaald en met de regen van afgelopen nacht is het pad op stukken onbegaanbaar. Ik klim dus langs grasranden af maar moet uitkijken want naast het pad is het moerassig. Tja, helaas, dan gaat het toch mis. Ik sta tot mijn enkels in de zut. Rechts lijkt mee te vallen maar links is foute boel. Gauw schoen en sok uit. Getver: bruine, natte derrie. Aan de gang met papieren zakdoekjes en de sok zo goed mogelijk uitgeknepen. Dan weer in de schoen, die goed strak geveterd zodat er geen wrijving ontstaat met evt blaarvorming.... Aan het eind van de dag zal blijken dat het goed is gekomen. Ik heb dan wel tussendoor nog een poosje met blote voet zitten lunchen en de sok wat te drogen gehangen.
De laatste kilometers naar Bourtange gaan gedeeltelijk door een bekend grootschalig akkerbouwgebied: aardappelen en bieten zover je oog kan zien. Dat is er toch ook! Overigens ook een mooi stuk langs het Bourtanger kanaal. Want dat is het eindpunt vandaag: Bourtange. Nadat ik me vergewist heb van de bushalte (Markegenotenweg - staat niet op de kaart) wandel ik naar de vesting. Toch eigenlijk wel nieuwsgierig. Het ziet er inderdaad prachtig uit. Inclusief de erbij behorende toeristen op het pleintje midden in de vesting. Maar waarom raakt het me niet? Alles klopt toch? Dat is het natuurlijk. Het is te gelikt allemaal. Een soort openluchtmuseum, een variatie op Heusden aan de Maas. Alsof het net allemaal gemaakt is. Zonder de middenstand te steunen weer terug naar de bushalte. Waar ik lang moest wachten. Ik wilde net de klantenservice van Qbuzz bellen. De chauffeur verontschuldigde zich: storing gehad onderweg.

Geschreven door Serviewandelt