Nieuwe ronde, nieuwe kansen! En dat komt vandaag helemaal goed. Het wordt een prachtige wandeldag: het blijft (zo goed als) droog, regelmatig laat de zon zich zien en de natuur is adembenemend!
Opnieuw neem ik de trein vanaf Löf. Nu reis ik 2 stations verder door. Ik stap uit in Treis-Karden. Een soort Ede-Wageningen. Karden ligt aan de westkant van de Moezel en Treis aan de oostkant. Ik stap dus eigenlijk uit in Karden. Karden dankt zijn bestaan aan de Heilige Kastor, een missionaris uit 400. De voormalige stiftskerk is naar hem vernoemd en daar is nog een enkele relikwie (arm). De belangrijkste relikwieën zijn later naar Koblenz overgebracht toen daar een Kastorkerk werd gesticht (9de eeuw).
Het is een imposante, romaanse kerk. Met name de buitenkant maakt indruk.

Maar dan is het klaar met sightseeing. De volgende 3 kilometers gaan alleen maar omhoog. Over rotsige, smalle en af en toe natte paden met diepe afgronden. Maar: wat is het mooi. Met wat zon erbij laten de planten zich op hun best zien en ook de vogels laten zich horen. Regelmatig moet ik plantnet raadplegen. Even een opsomming aanvullend aan de flora van gisteren: diverse soorten brem: pijlbrem (niet eerder gezien), kruipbrem, gestreepte brem; valse salie (lijkt op munt); zeegroene muur; schapenzuring; bosklit…; bolletjeskers; waldstrobremraap (een parasiet, weinig te zien in Nederland) en gifsla!
Ondertussen laat de zwartkop zich alsmaar horen.
Boven gekomen is het tijd om de fleece uit mijn jas te halen. Genieten van het uitzicht en een kop koffie.
Sporadisch passeer ik een andere wandelaar. Soms op sportschoenen. Hoe doen ze dat?
In het begin van de middag keer ik de rivier mijn rug toe. Geweldig hoe zich dan een heel ander landschap laat zien. Ik trek de bossen in. Ik ben op weg naar kasteel Eltz. En dat mag je een kasteel noemen. Temidden van graslanden, uitgestrekte bossen en een flinke, wildstromende beek ligt op een rots een kasteel uit de 13de eeuw. Door vele generaties bewoners steeds verder uitgebouwd (soms omdat er meerdere broers hun familie stichten) tel ik minstens acht verdiepingen en een eindeloos aantal torentjes, uitbouwen en anderszins. Indrukwekkend.

De route volgt daarna nog een paar kilometer de beek. Uiteindelijk komt die uit in Moselkern en dus in de Moezel.
5 1/2 uur onderweg en slechts 15 km afgelegd. Zo veel om van te genieten.
Oh ja het was ook 475 meter omhoog en 440 meter naar beneden.

Geschreven door Serviewandelt