En het kwam helemaal goed met het hotel… gisterenavond heerlijk gegeten en vanmorgen een met zorg samengesteld ontbijt met eitje van eigen kippen en een aanvullend advies voor de route vandaag.
Het wordt een ideale wandeldag. De zon laat zich geregeld zien, er staat minder wind dan gisteren en het is net een paar graden warmer.
Voor negen uur op pad. Eerst weer terug naar het aansluitpunt met de Eifelsteig in Roetgen. Van daar uit verlaat ik vrijwel meteen de bewoonde wereld. Grind- en asfaltpaden leiden me geleidelijk het bos in. Er is weinig hoogteverschil en op veel plaatsen klateren stroompjes water. Ik passeer een vrouwenstel. We zullen elkaar vandaag nog een paar maal tegenkomen. Mijn telefoon staat ook niet stil. De wandeling vandaag voert over de grensstreek met België dus mijn provider laat zich steeds horen.
Eenmaal aangekomen in de Hoge Venen (Duits: Hohes Venn; Belgisch: Hautes Fagnes) loopt de route zo’n 5 km in rechte lijn door het gebied. De hoteleigenaar vanmorgen gaf me een alternatieve route door dit mooie natuurreservaat. Het is zo’n 3 km verder maar zeer de moeite waard blijkt. Het is een hoogveen gebied en dat kennen wij bijna niet meer. Het is in Nederland grotendeels afgestoken (turfwinning). Ik loop door een uitgestrekte, en met zo te zien droge graszoden bedekt gebied. Dat is maar schijn. Het is overal heel vochtig. Ik loop ruim een kilometer over een smalle vlonder dwars door het gebied. Het is er heel stil en er zijn weinig tekenen van menselijke activiteit.
Het tweede deel van de wandeling kent meer afwisseling. Een coulisselandschap, smalle zandpaden langs opnieuw kabbelende watertjes en af en toe een boerenbedrijf. Ik begin ook geleidelijk te dalen: op weg naar Monschau.
Monschau: hoe moet ik dat uitleggen? Het lijkt op een stadje met allemaal vakwerkhuizen die onderdeel uitmaken van een modelbaan. Maar dan dus op ware grootte. De Altstadt is gevuld met vakwerkhuizen, smalle straatjes, terrasjes en restaurants, souvenir- en andere meukzaken. En ook nu al enige toeristen maar ik kan me voorstellen dat als het seizoen losbarst het aantal toeristen zich vertienvoudigd. Nu is het er gezellig genoeg om mezelf te trakteren op ein Grosses Bier!
Dan op zoek naar het hotel: Hotel Royal. Ach en die hebben vandaag Ruhetag :). Maar een plek vinden om wat te eten is hier wel het laatste probleem. Ik kom tegelijk aan met twee Belgische mannen. Zij lopen ook de Eifelsteig en ook tot Blankenheim. Ik had ze al gespot in Roetgen. We hebben dezelfde overnachtingsadressen.

En dan morgen: morgen wordt een echte uitdaging.
Het langste traject, veel stijgen en dalen, temperatuur van max 6 graden en gevoelstemperatuur tussen -2 en 1 graad, en een groot deel van de dag neerslag. Tja, uitdaging?……

Geschreven door Serviewandelt