Route: GR5
Gelopen afstand: 27,5 km.
Totaal gelopen: 513,8 km.
Weer:
Overnachting: Vrienden op de fiets Hasselt

Dag 5 van deze vakantie, Lummen – Hasselt via de Wijers. Ik had heerlijk geslapen, werd wakker van de vogeltjes vol energie voor een nieuwe dag. Wel voelde ik me wat bergbeklimmerig: het zou een warme dag worden, over 5 kilometer zou ik boodschappen kunnen doen, mijn gastheer was al weg en ik had nog één kop water. Nu opdrinken of reserve bewaren? Je weet nooit in wat voor sneeuwstorm / ravijn / lawine / ik-bedoel-verdwaalactie ik terecht zou kunnen komen. Een dag beginnen zonder thee bleek echter ondenkbaar, en het is nu ook weer niet de wilde rimboe, dus ik besloot toch maar voor de thee te gaan en over een uurtje boodschappen te doen. En ik heb het overleefd!

Ik was recent de provincie Limburg binnengelopen en dat werd direct duidelijk aan de overvloed aan vakwerkhuizen die ik passeerde. Verder veranderde het landschap niet bijzonder, het bleef een beetje hetzelfde in zijn afwisselendheid.

De mensen daarentegen hebben deze dag tot een feest gemaakt! Ik was nog geen kwartier op pad toen ik een man zag met een metaaldetector. Ik kreeg een glimlach én een groet dus waagde het erop een gesprekje te beginnen, en heb daar zeker een kwartier staan kletsen. Hij had aan de overkant van de weg allemaal spullen uit de 19e eeuw gevonden maar vond dat niet bijzonder interessant, het werd pas leuk bij de 18e. Ik zei dat ik hoopte dat ik in de krant zou lezen over een mooie vondst bij Lummen, maar dat zou zeker niet gebeuren: een grote vondst meld je niet! 🙂

Met nieuwe energie liep ik door, een clubje herten passerend en het Albertkanaal over naar Viversel, waar ik boodschappen hoopte te doen. Maar of de supermarkt dicht bleek of er nooit was geweest weet ik niet meer, in ieder geval was hier geen water te koop. Wel te krijg, natuurlijk, dus dat was snel opgelost: de kapper zette juist zijn deur open en vond het uiteraard geen enkel probleem mijn fles even bij te vullen. Wilde ik nog meer, koffie, wat lekkers, sigaretje?? Thee had hij helaas niet, maar wat zoetigheid was zeker welkom en zo zat ik weer een hele tijd te kletsen met de vriendelijke kapper van Viversel, die me nog de wijze Turkse les meegaf nooit op krediet te kopen. Daarna moest ik even bijkomen van zoveel gezelligheid, heb ik nog even pauze genomen op een bankje bij de kerk en daar rustig mijn suikerontbijt aangevuld met nog wat trage koolhydraten ook. Het zonnetje kwam door, het zat verrukkelijk.

Verder nu door een mooi gemengd bos over een beschaduwd pad langs meren met volop vogels. Meer naar links liep nog een mooi slingerpaadje waar bordjes stonden met ‘pas op, jachtgevaar’, maar dat risico heb ik in april maar gelopen en zo veel beter zicht op dat gestudder gekregen. Daarna een stukje open hei en een duingebied in, prachtig! Het was hier druk met wandelaars maar dat nam alweer snel af toen ik over slingerpaadjes omhoog de Bolderberg opging naar de ‘kluis van Loreto’, een kerkje waar nog een kluizenaar woont. Zelfs die zag ik niet en ik kwam met een heerlijk rustig gevoel uit bij een mooi punt met uitzicht over een enorm landhuis met groot meer ervoor. Feest!

Het stuk hierna was niet heel spannend meer: een vrij lang gedeelte (of leek het alleen maar lang?) langs het kanaal, waar wielrenners me voorbijzoefden maar ik geen enkele wandelaar trof – wat ik op dit lange stuk heel begrijpelijk vond!

Een punt waar ik me op verheugd had, de abdij van Tongerlo, viel me nogal tegen: hij was niet meer in gebruik en was vooral centrum van toerisme. De abdij zelf was weg en daarvoor in de plaats stond een ‘landschapssculptuur’, een loodsachtig gebouwtje waar je binnen kon kijken naar een nagebouwd landschap. Ik zal wel wat te nuchter zijn geweest en vond het landschap waar ik net doorheen was gelopen veel boeiender. De horeca was nog dicht, dus na een stempel te hebben gehaald ben ik verder gelopen en heb ik zo’n kilometer verderop op een bankje in de schaduw lekker pauze gehouden.

Ik kwam inmiddels in de buurt van Hasselt, ging zelfs even door een voorstadje, maar kwam weer uit bij een prachtig gebied met bos en heel veel water. Langs een meer vol met meeuwen heb ik me even geïnstalleerd voor een wat langere pauze: het was nog een paar kilometer tot mijn logeeradres en het was nog wat vroeg om nu al aan te komen. Heerlijk in het gras onder een boom zitten was ook prima. De meeuwen op het meer vlogen af en aan met takjes, luid gekrijs en gemopper onderling; wie heeft televisie nodig als hij een meer met meeuwen heeft? Ik zat hier heerlijk.

Met een uurtje begon ik echter steeds soezeliger en roziger te worden, en om te voorkomen dat ik thuis zou komen als kreeft ben ik toch maar naar mijn logeeradres van Vrienden op de Fiets gegaan. Ik had daarvoor gekozen omdat er geen kampeerplek was, maar denk dat ik dit er maar in houd zo af en toe, want het is heerlijk. Niet kamperen vanavond, maar een echt bed… en dat niet alleen, maar het werd een zeer gastvrije ontvangst en een riante ruimte die eigenlijk een appartement was. Heerlijk om even niets te hoeven behalve bankhangen, mijn dag was compleet.

Geschreven door Polderplodder