Aimée slaapt vannacht van 19h30 tot 5h30 en na de voeding tot 8h30. Hallelujah, daar knapt een mens van op. We zijn allemaal goed uitgerust. Mij hoor je niet meer klagen ;) haha! Bij vertrek geeft de meterstand van de tanken van het afvalwater aan nog vol te zitten, nadat ze gelegd zijn bij een dumpstation. Direct even met de verhuurder gebeld, mogelijk helpt het als we er een zooitje chemicaliën door spoelen. Dus dat moeten we onderweg nog even ergens halen, aangezien we degenen die in onze starterskit gezeten zouden moeten hebben nergens kunnen vinden..
Onderweg van Gypsum naast Glenwood Springs kunnen we nog even genieten van de Colorado en de Rockies, wat een prachtige route! Voorbij Glenwood Springs veranderd ook direct het landschap, de bergen kleuren weer wat roder en het ruige ervan heeft plaats gemaakt voor veel groen.
Zoals je in Nederland soms een dood konijn langs de weg ziet, zie je hier soms een dood hert.. Echt eetbaar gezicht.
Rond 14h00 komen we aan. De weg door het park is 23 mijl en schitterend! Wederom met grote canyons en blokken rots. Dit Monument is ontdekt door meneer Otto, die zich hard gemaakt heeft om er een Nationaal Monument van te maken. Wat een uiteindelijk in 1911 is gelukt. Hij heeft voor de bezoekers een heleboel trials uitgezet en er zijn heel wat bergen die beklommen worden. We vinden uiteindelijk een plek op de camping in het park. Als Aimée niet wil slapen, waarschijnlijk omdat ze overdag zo goed sliep, laten we haar toch even huilen. Ik blijf dat nog steeds vreselijk vinden, dus probeer dan altijd even weg te gaan. Dit keer gaan weer samen nog even een rondje lopen in de avondzon. Dit doen we dan maximaal 10 minuten en hopen dan bij terugkomst dat ze slaapt. Wat over het algemeen ook zo is. Bij terugkomst is ze echter nog niet in slaap gevallen, maar ligt ze triomfantelijk op haar rug (we leggen haar altijd op haar buik te slapen). Het is haar gelukt in dat kleine bakkie te draaien! Als ze dan toch weer moeheidssignalen begint te vertonen, helpen we haar weer op haar buik. En prompt krijgt ze het weer voor elkaar zich om te draaien naar de rug. En dit keer waren we er getuigen van. Haha, prachtig om die ontwikkeling zo bewust te zien! Uiteindelijk valt ze na een slokje eten toch in slaap.
Morgen vertrekken we naar Arches NP.

Geschreven door IJsselstijnUSA