Leuk om te zien dat jullie de moeite nemen mijn verhalen te lezen. Ik schrijf het vooral ook op voor mezelf. Zo kan ik alle belevenissen en beetje verwerken en heb ik direct een naslagwerk voor later. Maar het is leuk dat jullie er ook plezier aan beleven het te lezen :)
Vandaag 25/4 vertrekken we rond 9h00 van ons mooie plekje aan Lake Powell. Aimée was vanmorgen weer gezellig vroeg van de partij. Met het verzetten vd klok was het niet 6h15 ,maar 7h15. Het is heerlijk weer! Rond de 25 graden. Eerst langs een Walmart en daarna door naar de Horseshoe Bend. Een bocht in de Colorado River wat, zoals de naam doet vermoeden, lijkt op een hoefijzer. Net voorbij Page is het 1500 meter ploegen door mul, rood zand en dalen we een flink stukje naar beneden. Het waait lekker en met een temperatuur rond de 25 graden is dat heerlijk. Eenmaal beneden is het uitzicht adembenemend! Dit was wel echt een view die ik graag gezien wilde hebben. De rivier ligt enorm diep en heeft groene en blauwe kleuren. In de verte zie je een paar plezier boten over de rivier cruisen. En we zien een stel kampeerders het goed voor elkaar hebben daar aan de rivier oever. Fantastisch! Wederom ben ik ontzettend blij met mijn groothoeklens, welke al een tijdje in mn la lag te verstoffen. Want wat moet je er mee in NL? In dit soort natuur gebieden is het bijna een must er een te hebben. Ik kan mijn geluk niet op en klik er lekker los. Ik hoop snel wat mooie plaatjes met jullie te delen, want het is allemaal zo mooi! Nadat we genoten hebben van het uitzicht is het tijd door te rijden naar Monument Valley. Een route van twee uur door Indianenland (Navajo). Als we rond 15h00 aanrijden zien we de rode blokken berg met hier en daar een uitstulping al liggen. Een prachtig vergezicht. Het waait ontzettend hard, overal zie je zand op waaien. Helaas kunnen we het park niet in met de RV, omdat de weg onverhard is. En een tour met gids kost 75 dollar pp. Nou laat maar dan.. We lopen een rondje door het museum wat er bij zit en maken wat foto's. Einde vd middag parkeren we de camper op een campground waar helemaal geen faciliteiten zijn, maar wel een een mooi uitzicht op Monument Valley. Het filmdecor van uw favoriete film 'Once upon a time in the west', pap!
Savonds merken we dat we al aardig vol zitten met alle mooie dingen. En tijd nodig hebben om het te laten bezinken. Het doorjakkeren met een klein kindje vergt ook de nodige energie. Daarnaast zijn we de droogte, wind en zand vd woestijn een beetje zat. Het wordt tijd om weer even te bezinnen en uit te rusten. We hebben daarom besloten Albuquerque en Santa Fe over te slaan en direct door te steken naar Mesa Verde en Taos Pueblo. Dat scheelt weer de nodige km. Bij Mesa Verde zoeken we een camping in de San Juan Mountains om lekker te luieren, lezen en mijn verjaardag te vieren.
26/4 Rene is jarig:Gefeliciteerd! En de eerste Koningsdag. We zullen Aimée nog in het mooie oranje rompertje hijsen die ze van Sarah kreeg op de dag van ons vertrek. Zo vieren weet nog een klein beetje mee. Hoewel de dag bij jullie al bijna om is, als onze dag begint.
Het is 's ochtends bewolkt en een stuk frisser. Ook valt er een spatje regen. We rijden een mooie route door rood berglandschap. Heel mooi. Onderweg kruisen we Mexican Hat, Een dorpje wat zijn naam te danken heeft aan een berg die lijkt op een Mexicanenhoed.
Ik rij vandaag ook weer een stuk. Wat is het eigenlijk relaxed om in een automaat met cruisecontrol te rijden. Je hoeft echt bijna niks meer te doen. We verlaten Arizona en komen na 2 uur rijden aan in Mesa Verde NP, Colorado. Ik ben erg benieuwd naar de rotswoningen uit het jaar 550. 700 jaar lang hebben generatie Pueblo's, zoals ze genoemd worden, hier geleefd. In een museum kunnen we eerst de geschiedenis een beetje bekijken en lezen, daarna wandelen we naar een vd rotswoningen toe. Het is erg koud en nat. Aimée hebben we in het winterpak van Aron gehesen: ideaal! (Thnx Li). Het is heel tof om te zien hoe deze mensen hun eigen wereld hebben gecreëerd. En wat waren ze creatief! Ze maakten de mooiste dingen: eerst manden, later ook potten, kleding en sieraden. Fascinerend om daar rond te lopen en te bedenken dat daar zo lang geleden mensen hebben geleefd. Jeroen merkte nog op: 'zouden er over 200 jaar ook mensen naar musea komen om onze beschaving te bekijken?' haha! Ik vond het overigens interessanter dan Jeroen, maar ik kreeg de tijd :) Eindelijk cultuur! Dat had ik wel even gemist. Mam en Knoet, jullie hadden t ook fantastisch gevonden!
Als we willen vertrekken uit het park begint het ineens te sneeuwen! Dat was niet de bedoeling.. Rustig aan richting de uitgang. Onderweg steken er nog een aantal herten over, prachtig zo in het besneeuwde landschap.
We besluiten naar Durango te rijden en daar een camping te zoeken. Inmiddels is het sneeuwen gestopt, maar is het nog erg koud. In Durango rijden we langs een toeristen info om na te gaan waar we kunnen kamperen. Want nog niet alle campgrounds zijn open rond deze tijd van het jaar. Uiteindelijk belanden we op een camping een paar km buiten Durango. Prima plek, met full hook up aan een rivier. Met deze koude en een baby, is een verwarming wel prettig. Hier vieren we mijn verjaardag. Jammer van het weer, maar we willen niet rijden op mn verjaardag.
Sochtends wordt ik wakker gezongen door Jeroen en Aimée. Daarna mag ik gelijk aan de bak voor het voeden. Dat gaat gewoon door :) gelukkig worden weer gezegend met een mooi ochtendzonnetje. Het uitzicht is prachtig met nog een dun sneeuwlaagje. Het contrast is enorm, na de warmte in de zon. Als Aimée rond 8h30 weer gaat slapen kruipen wij er ook nog even in. Tot 10h30 kunnen blijven liggen, toen werden we gewekt door het geluid van een stoomtrein. Die rijdt hier richting Silverton, een zilverstad. Een leuke toeristenatrractie. Wij hadden het ook leuk gevonden, maar met een baby is dat niet zo handig. Het was precies zo'n trein als uit dr Quinn , Knoet en Chris :) Heerlijk dat blijven liggen, btw! Dat was lang geleden. De dagen hiervoor zijn we altijd direct door gegaan. Na de tweede voeding gaan we er met de wagen op uit. Lekker wandelen langs de rivier en Durango bekijken. Het is helaas gedaan met het mooie weer, want het begint wederom te sneeuwen.. We hopen op nog verbetering. En jawel.. De hele dag scheen de zon! Een cadeautje van boven :)
Durango is een typisch stadje uit het westen met cowboy charme. Het treinstation doet je wanen in de 19e eeuw. Het is een sfeervol, gezellig stadje. De wandeling er naartoe was best een eind. We besluiten uitgebreid te lunchen voor mn verjaardag bij een Indisch, Tibetaans, Nepalees restaurant. Onwijs lekker!! Ons etentje bij Elisabeth en Dick in Frankrijk kwam weer even ter sprake. E, jij had daar ook heerlijk gegeten! Aimée was wederom een schatje en kreeg genoeg aandacht van lieve mensen.
Uiteindelijk hebben we onze benen eraf gelopen, want heen en terug bleek het toch nog een wandeling van 3u te zijn.. Dat was dus niet echt een luierdagje, haha! Het laatste uur heb ik Aimée als een nomade gedragen in mijn sjaal, omdat ze de kinderwagen een beetje zat werd. Dit volhouden werd op een gegeven moment een doel op zich. Daar zal ik morgen de consequenties wel van gaan voelen :)
Omdat we op een luxe plek staan met wifi, hebben we op de tablet een film kunnen kijken via Netflix. Heerlijk! Al met al een prima verjaardag. Bedankt ook allemaal voor de felicitaties. Morgen rijden we langzaam aan naar Taos Pueblo in New Mexico.

Geschreven door IJsselstijnUSA