Rond 11h00 vertrekken we richting Peyton. Het plaatsje waar tante Kitty woont. Het is vreemd om te beseffen naar familie te gaan, welke je eigenlijk nauwelijks kent. Stiekem is dat ook wel een beetje spannend! Wel hebben we er veel zin in. Nu kunnen we even een kijkje nemen in een Amerikaans huishouden en hebben we even andere gesprekspartners dan elkaar, wat ook wel eens fijn is. We hebben sochtends via een sms aan tante Kitty laten weten er rond 12en te zijn. We rijden er in een half uurtje naartoe, nadat we bij de camping een routebeschrijving hadden gekregen, omdat het wifi het niet deed. Dat zou natuurlijk gelegen hebben aan onze tablet.. Right :) anyway, we werden gelukkig wel goed verder geholpen.
We arriveren om 12 uur op het adres van de familie. Het is gelegen in een nieuwbouwwijk met uitzicht op de Pikes Peak. We worden hartelijk ontvangen door tante Kitty, Elsa, Bryan en hun 14 maanden oude dochter Savannah.
Tante Kitty laat trots het huis zien. En ik geef haar gelijk, het is prachtig. Nadat oom Piet is overleden, is ze vanuit Florida verhuisd naar Colorado. Een hele verhuizing. Dat is wel even wat anders dan verhuizen in Nederland. Samen met haar dochter Elsa en schoonzoon hebben ze een geschikte woning gevonden in Peyton. Elsa en haar man woonden zelf in Colorado Springs. Het waar dus voor iedereen een flinke onderneming, maar zeker de moeite waard. Het huis heeft 3 verdiepingen. Kitty betrekt de onderste verdieping. Geheel ingericht met eigen keuken, badkamer, slaapkamer en woonkamer. Heerlijk om je te kunnen terugtrekken en je eigen gasten te ontvangen. De andere twee verdiepingen zijn voor het gezin van Elsa. Wij mogen gebruik maken van de logeerkamer. Heerlijk weer eens in een gewoon bed te slapen en uitgebreid te douchen.
Het is mooi om te zien dat deze familie zo gelukkig is met elkaar. Ik zou ook nog steeds graag met al mijn familie in een community willen wonen. Maarja, dat moeten zij dan natuurlijk ook wel willen :) Het gezin van tante Kitty zijn echte familie mensen. Ondanks dat alle kinderen in verschillende Staten wonen, blijven ze elkaar opzoeken. Ik vind het leuk om te merken dat we hierin op elkaar lijken.
De hele middag en avond hebben we elkaar ontmoet, gegeten (echt heerlijk, ze weten daar heel goed wat lekker en gezond eten is!) en genoten van de kinderen. Aimée heeft duidelijk een nieuw vriendinnetje gemaakt. Bij de eerste ontmoeting met Savannah, heeft ze aan een stuk door hard op zitten lachen. Echt fantastisch! Er was duidelijk herkenning en ze liet zich niet zo heel snel uit het veld slaan. Ondanks het enthousiasme van Savannah, die niet zo goed wist wat ze met dat enthousiasme aanmoest . Haha, het was adorable! Ze gaat het vast goed hebben op het kinderdagverblijf.
Elsa en Bryan zijn hele inspirerende, gelovige mensen. We hebben het oa. uitgebreid gehad over de adoptie van hun dochter en hun de drie kinderen die nog volgen, die momenteel nog in Haïti wonen. Het is mooi om te zien dat ze zo met God leven.
Helaas gaan we morgen al weer weg. Het was een bijzonder ontmoeting. We zijn blij dat we besloten hebben langs te gaan. Dit hadden we niet willen missen!

Geschreven door IJsselstijnUSA