Ook vandaag is het weer wisselvallig, een goede dag om naar het Koto Misie museum te gaan. Koto Misies zijn de dames die de stadscreoolse mode droegen tot ongeveer 1960: een koto (rok) van wel 8 meter stof, een jak en een annisa. Een annisa is een hoofddeksel waarmee de misies allerlei boodschappen brachten. Zo betekende een stof met sleutels bijvoorbeeld ‘als je een goed huwelijk wilt dan mag het slot op je slaapkamer geen twee sleutels hebben’. De dames waren ondeugend, want de manier waarop de annisa gevouwen was kon betekenen ‘volg mij’, of ‘wacht op de hoek’.

Ook nu is de man die ons rondleidt weer heel enthousiast. Hij is net terug uit Nederland, het valt op hoeveel mensen vaak contact hebben met ons land. Hij geeft ons een mooi lesje geschiedenis. Belangrijkste boodschap die ik eruit oppik is dat er ook rijke ex-slaven waren. De slaven in de stad waren vakbekwame ambachtslui en die mochten vaak een gedeelte van hun verdiensten houden. Zo konden ze zichzelf vrijkopen en daarna ook hun familie. Zo ontstond de stadscreoolse mode. Nu dragen ze deze mode alleen nog bij sommige feesten, als op de uitnodiging staat dat deze dracht gewenst is, zoals bij ons een galafeest. Leuk om ook een pop te zien die de oma van reisgenote Connie verbeeldt, zij was een belangrijke koto misie en maakte annisa’s.

Na afloop gaan we roti eten, erg lekker. Daarna lopen we nog door de stad. Gelukkig vult roti goed, want ‘s avonds gaan we eten in een restaurant waar alles op is en alles mis gaat. Hilarisch! Maar ik heb toch het gevoel dat ik door alle rijst en bami dicht aan het groeien ben. Wat dat betreft is het maar goed dat we morgenavond naar huis gaan...

Geschreven door Erna.in.de.zon