In Parnaiba wordt midden in de stad een concert gegeven, het duurt tot half 5 's nachts. Wij hebben geen kaartje, maar mogen gratis meegenieten in ons bed. Bijzonder dat dit zo gaat op een doordeweekse avond, je zal maar moeten werken de dag erna!

Wij gelukkig niet; we gaan weer op strandvakantie. De reis naar Jericoacoara (Jeri) kon niet avontuurlijker zijn: met de 4x4 rijden we door heel afwisselend landschap. In het begin rijden we nog over een echte weg en zien we om ons heen van alles: rotsen, water, lage begroeiing, mangrove- en palmbossen, woestijn, gevarieerder kan het niet.

Na 1,5 uur laat de chauffeur lucht uit de banden lopen bij een benzinestation. Nadat we een rivier over hebben gestoken met een pondje is duidelijk waarom: vanaf dan is er geen weg meer: we rijden omhoog en omlaag over diepe zandwegen en voelen de 4x4 regelmatig slippen. Na een tijdje komen we op het strand en rijden we daarover verder.

We nemen een lekker lange zwempauze bij een superleuk strandje en hangen lekker in hangmatten boven het water. Ook tafels en stoelen staan gewoon in de zee. Hier zijn veel mensen uit Jeri met een buggy, dus Jeri is niet ver weg meer: het is nog een half uurtje rijden. Ook nu moeten we weer watertjes oversteken, met oude bruggen en een punter.

Onze poussada valt een beetje tegen, maar gelukkig lijkt het dorpje heel gezellig! Jeri blijkt een leuk heel toeristisch dorpje te zijn, met.... zandwegen. Gelukkig kun je hier wel gewoon lopen. En het strand is ook mooi!

Geschreven door Erna.in.de.zon