Vandaag is het zover: we gaan per jeep naar de Lencois Maranhenses. Bijzonder, om in een hele droge woestijn zoveel zoetwatermeren te hebben!

Eerst komen we bij wat drooggevallen meren, de regentijd is immers al even geleden. Maar ook dat is al prachtig om te zien. De wijdsheid is enorm en het maakt dat we ons heel nietig voelen. Er is behalve ons en de gids niemand te bekennen. Super!! Nadat we weer een van de vele zandduinen over zijn geklommen zien we het eerste meer. Dit is echt een wonder van de natuur. Wow!! Het is nu veel minder diep dan in de regentijd, maar je kunt er nog steeds in zwemmen. De gids laat ons een uurtje alleen en we beleven echt een bijna spiritueel momentje als we om het meer heenlopen.

Maar... dan moeten we terug naar de jeep. En dat valt niet mee, de hele woestijn lijkt hetzelfde, vele km om je heen alleen maar soortgelijke duinen en meren. Het gebied is 50 bij 70 km groot en alleen in sommige delen per jeep bereikbaar; ook onze gids zal ons dus niet zomaar terugvinden als we fout lopen. Als we op de top van een duin staan ziet Joep gelukkig heel in de verte iets waarvan we hopen dat het een spoor van onze jeep is. Als hij een stuk die richting in loopt, blijkt de jeep inderdaad achter een duin te staan. Pffff.. Bijna echt verdwaald in niemandsland onder de blakende zon met een half flesje water...

Voor we gaan lunchen rijden we naar het strand. Dit is ook weer een intense ervaring, overal alleen zand en water om je heen en verder niets.

Na de lunch worden we thuis afgezet en doen we een siësta in de hangmat op ons terras. Daarna klossen we weer door het zand naar het strandje in de buurt, bij een leuk authentiek tentje met ligstoelen. Heerlijk om na zo'n warme, stoffige tocht in het frisse water te duiken.

Het was een fantastische dag die we ons hele leven niet meer zullen vergeten!

Geschreven door Erna.in.de.zon