Weekendjes in Ghana stellen, als je er eerder al geweest bent, niet veel meer voor. Zaterdagen, zondagen en ook nog eens 2 verlof(maan)dagen werden en worden grotendeels opgevuld met huishoudklusjes. Met andere woorden: een voormiddag Assepoester spelen: wassen, vegen, opruimen. Het hoort er allemaal bij. Een wasje is niet op een half uur afgerond. Daar moet je hier in Afrika iets meer tijd voor uittrekken (pauzes niet ingegrepen). Tenzij er vanuit een bepaalde hoek hulp komt...

Op deze (werkloze) dagen kruipen uren in een slakkentempo vooruit. Minuten lijken uren te duren. Tijd waarin je miljoenen andere dingen kan doen. Als ik 's avonds terugblik op mijn dag denk ik vaak: wat heb ik nu eigenlijk gedaan vandaag? Door de stad gewandeld, wat getekend, gedronken, gebabbeld en dat is het.
Hoewel een tripje naar de stad ook telkens anders is. Alles hangt natuurlijk af van het gezelschap en het moment. Maar het zorgt wel steeds voor een nieuwe, unieke ervaring.

Zo ben ik op zaterdagnamiddag aan de praat geraakt op de culturele markt met een man. Een uitbater van een kraampje vol schilderijen en andere prulletjes. Als 'kunstenaars' onder elkaar werd het een artistiek en boeiend gesprek. Interessante onderwerpen kwamen aan bod en niet veel later zat ik achter op de motor op weg naar een 'leather factory'. Daar kon ik het proces hoe ze leer wassen, ontharen, uitrekken, kleuren en drogen van dichtbij
bekijken.
Een andere keer had Marieke een vrijwilligster naar mij gestuurd. Zij had tijdens de 2 weken dat ze hier al was, nog niets van de stad gezien buiten de weg van en naar haar werk vanuit de auto. Die had dringend een cursus overleven in Tamale nodig! Maar ze had misschien beter eerst gewend geraakt aan de Ghanese cultuur. Door gebrek aan water en het niet gewend zijn aan Ghanese kost, voelde ze zich al snel niet lekker en moesten we het uitstapje in het centrum van de stad staken. Het gezellig uitstapje was dus maar van korte duur en na enkele bemoedigende woordjes en een cola kon ze met het weinige fut weer verder om de yellow yellow naar huis te nemen.

Dus af en toe loopt niet alles zoals je het gepland hebt. Gelukkig kan ik me perfect vermaken met mijn schetsboek in de hand. Ook op de central market, de drukste markt van de stad, kan ik genieten van het wandelen en het verdwalen in de steegjes vol shops en kraampjes met mensen. Een moment om helemaal op te gaan in de Afrikaanse marktwereld, te verdwijnen tussen alle geuren en kleuren die er te vinden zijn. Tenzij je op een beperkte tijd alle nodige ingrediënten voor spaghetti moet bijeensprokkelen. Gelukkig werd ik begeleid door Dela (die me uitgenodigd had om te komen eten) en een mondje Dagbanli.

De yellow yellow is en blijft één van de gemakkelijkste voertuigen dat hier rondrijdt. Maar het kan nog gemakkelijker! Achterop de motor bij Dela, Marieke, de gastvader en zelfs bij Ruby en Iddrisu, word ik langs andere wegen geleid en geniet ik van het echte straatleven hier. Overal word ik voorgesteld en ontvangen met open armen.
Af en toe neem ik de iets moeilijkere weg en stippel ik in mijn hoofd een fietstochtje uit dat leidt langs enkele vertrouwde, herkenbare plekjes zoals Kpalsi, T-poly, het voetbalstadion, chuck's restaurant (waar ik mezelf eens getrakteerd heb op een westerse maaltijd), de bananenvrouw,... . Met een fietspomp in de rugzak en genoeg water geraak je al heel ver. Behalve als je band echt plat is en de versnelling op de 6de is vastgeroest... Het leek alsof ik elke dag steeds bergen moet verzetten. Maar wat een bevrijdend en gelukzalig gevoel kan een geplakte band je geven na een tussenstop bij de fietsenmaker!

Geschreven door Avontureninbeeld