Vandaag hebben we eindelijk de muurschildering op Nyohini afgewerkt. Alle potloodlijntjes zijn weggeveegd, alle details zijn bijgewerkt en de foto's zijn genomen. Een mooie afsluiter van een kleine week hard werken, volgens Ghanese termen. De weg naar huis verliep met enkele tussenstops. Eerst stopten we bij een cactushaag die me nog nooit eerder was opgevallen. Dan viel er een mooie lichtinval in de bomenlaan die ik op foto wou vastleggen. Zo kan ik binnen enkele maanden met een gelukzalige glimlach terugdenken aan mijn dagelijkse ritjes. En dan... was het tijd om niks te doen. In het begin lukte dat, maar het begon al snel te vervelen. Ik viel zelfs voor 5 minuutjes in slaap, wat zelden gebeurt! Een fruittussendoortje met kokosnoot hier en een ananas daar smaakte. De vitamientjes voor de komende week zijn weeral binnen, want in het eten van het gastgezin (lees: spaghetti en rijst) zit niet veel van dat.

Daarna kon de energie van de vitamientjes verbruikt worden bij het fietsen doorheen verschillende zandvlagen en een partijtje volleybal met gastbroer Salam. Die jongen kan er wat van! Al belandde de bal wel 3 keer bijna in de kookpot en één keer zelfs op het hoofd van Nihad, die met grote ogen en in haar onderbroekje (het was de eerste keer dat ze er eentje aanhad) stond toe te kijken. De pepers die lagen te drogen op het binnenpleintje werden als scheidingslijn gebruikt en de eendenstrontjes werden als moeilijkheidsgraad ingelast. Het partijtje was vermoeiend. De moeder (Ayi) stond met een glimlach toe te kijken, al denk ik niet dat ze het leuk vond dat ze bijna rijst met bal(letjes) gingen eten. Bij het uitrusten maakte ik een kruiswoordraadsel terwijl Salam verdiept was in een woordzoeker die hij diezelfde avond wel nog voltooid heeft. Nederlandse woorden zoeken in een rooster terwijl je geen woord Nederlands spreekt! Niet eenvoudig! Toen de meeste kinderen thuis waren, deed ik een voorstel. Ik zei het woord 'swimming pool' en plots keerden alle hoofdjes zich naar mij en had ik ieders aandacht. Ik stelde voor om met zijn allen te gaan zwemmen, als afsluiter van mijn verblijf in het gezin! Dit hebben de jongere kinderen nog nooit gedaan... . Ze kijken er al naar uit! Tijdens de Ghanese filmpjes vroegen ze zelfs nog 2 keer om bevestiging. Ze geloofden het niet dat ze dat met mij gingen doen! Het was voor hen iets 'ongelooflijk'! En daarna vroegen ze om de 'cards'. Het kaartspelletje heeft aangeslagen want zelfs de vader vroeg of hij ook eens een keer mocht spelen. Het zijn uiteindelijk 4 spelletjes geworden mét enkele glimlachen erbij als hij punten pakte. Hupla, nog wat vertrouwen van de familie gewonnen!

Geschreven door Avontureninbeeld