Buenas tardes!

Hier weer een update vanuit het zonnige Chili.
Laten we weer even terug gaan naar waar we vorige keer geëindigd zijn; onze aankomst in het midden van Chili.
Na een nacht in een casa particulara, vertrekken we met onze Jeep naar Puyehue. Puyehue is een plaatsje wat tussen de vulkanen en meren ligt. We rijden in ongeveer drie uurtjes naar onze lodge, welke weer in the middle of nowhere ligt. We treffen een zeer vriendelijke Fransman aan die ons tips geeft om de omgeving te gaan verkennen. Zo gezegd, zo gedaan en off we go.
We rijden via een niet al te beste weg (maar hé, we hebben een 4wd) naar een verlaten skigebied. Aangezien het nu zomer is, zijn er geen besneeuwde pistes, maar de natuur is er niet minder mooi om. Helaas werken de skiliften niet in de zomer, dus lopen we een eind naar boven toe. We worden vergezeld door steekvliegen; niet één, niet twee, maar een stuk of tien, continu, geen grap. Ze steken gelukkig niet, maar hebben wel de eigenschap om je steeds kusjes te willen geven of te kijken of je oren toevallig echt niet een leuk verblijf zijn. Na een half uur geven we het gevecht met deze beesten op en lijkt het ook alsof ze ons minder interessant vinden. Eenmaal boven aangekomen hebben we zicht op vijf verschillende vulkanen, wow! Boven de wolken met besneeuwde toppen doemen ze op. Dit is op foto's niet vast te leggen, maar we hebben het geprobeerd. We dansen nog even in de sneeuw en lopen hierna op het gemakje naar beneden toe.
We hebben behoefte aan een lekkere douche en een goede maaltijd en gelukkig zijn we bij onze lodge aan het goede adres. We slapen die nacht heerlijk... Worden pas om half 10 wakker, want de wekker is niet afgegaan. Soms moet het zo lopen...
We besluiten om nog een nachtje in dit gebied te blijven en regelen een overnachting in een cabana (huisje) aan een meer. We doen wat boodschappen en kunnen op tijd inchecken. Niemand spreekt hier een woord Engels, maar met houtje-touwtje-Spaans komen we er aan uit. Die middag vullen we met wandelen en koekeloeren naar Chilenen die met ze allen in een zwembad liggen te liggen. Die avond maakt Kim voor het eerst kennis met Jim's specialiteit: chips op brood (in combinatie met tonijn, avocado en ei). En het is verdomd lekker... In het zonnetje eten we ons broodje op en 's avonds kijken we een filmpje. Die ochtend vriezen we ons bed uit, het lijkt wel of we in een iglo zitten. Het koelt hier aardig af 's nachts. Na een zelf in elkaar geflanst ontbijtje vertrekken we naar Pucon. Na 2.5uur komen we aan bij ons hotel. We hebben een kamer zo groot als een 2-persoonsbed, incl de badkamer. Maar ach, we zijn blij dat we in het drukke Pucon een betaalbare slaapplek hebben. Pucon is een levendig stadje met veel bedrijvigheid. We halen verse empanada's en eten deze op op een bankje bij de haven. Vandaag even geen lange wandelingen, nee gewoon even lekker struinen en op een terrasje zitten.
De dag erop rijden we naar een National Park en lopen daar een toffe trek langs allerlei meren. Op de weg terug pikken we twee meiden op uit Spanje die met ons terug rijden naar Pucon. Altijd leuk om even met anderen te kletsen en hun ervaringen te horen.
Inmiddels is het vrijdag en moeten we om 17u de auto inleveren in Temuco, een tochtje van twee uur ongeveer. We besluiten nog even te stoppen bij de voet van de actieve vulkaan Villaricca. Om op deze jongen een mooi uitzicht te krijgen, moet je een klein stukje omhoog lopen. Klein stukje is hier een relatief begrip... We lopen door bos, heuvel op, heuvel af, over versteend lava, onder de felle zon (we hebben een aardig lang dood punt deze wandeling), maar na drie uur zijn we terug bij de auto. Het was de moeite waard, dat wel. In Temuco komen we 10 minuten voor tijd aan. We geven onze Jeep af en lopen naar het hotel. We zijn hier letterlijk alleen om te slapen, aangezien we de ochtend erop vroeg naar het vliegveld gaan om via Santiago naar Calama (het noorden) te vliegen.
Op zaterdag vliegen we dus richting het noorden, het is een lange dag met twee vluchten en een transfer van 1.5u, maar uiteindelijk komen we aan bij onze lodge in het plaatsje San Pedro de Atacama. San Pedro de Atacama is een klein dorpje midden in de woestijn. Ontzettend knus en vooral een hele nieuwe omgeving. We lopen het dorpje in en eten op het plein en zijn net op tijd terug voordat het onweer losbarst. Na de 3e bliksemschicht valt de stroom uit, in heel het dorp en dit voor de komende drie uur. Met een zaklamp starten we onze laptop op en kijken een filmpje, hoe knus wil je het hebben. Die nacht worden we regelmatig wakker door blaffende honden. Overal lopen hier honden rond, die wel ergens een huisje hebben maar het vooral leuk vinden om met elkaar op te trekken en 's nachts te communiceren.
Zondagochtend worden we wakker en na het ontbijt besluiten we naar "de dodenvallei" te lopen. Daar aangekomen blijkt dat je contant moet betalen en laten we ongeveer alles bij hebben behalve contant geld. We proberen nog een: credito posible?, maar in de woestijn hebben ze geen pinapparaat (best logisch). We lopen terug naar onze lodge en besluiten om de rest van de middag te chillen. Het is hier aardig heet en we moeten wennen aan de hoogte (+3km). De kaarten komen op tafel en met een koud drankje erbij vermaken wij ons prima. Die middag begint het onweer al vroeg en rond 16u klapt weer de stroom eruit. Rond 19u is het weer hersteld en kunnen we een douche nemen en wat gaan eten. Die avond zijn de honden koest en slapen we prima.
En dan is het alweer maandag en dat is vandaag. Een tocht met een mountainbike staat op het programma, maar hier vertellen we jullie de volgende keer meer over.

Het is weer een aardig lang verhaal geworden... Hoop dat jullie het kunnen waarderen!

Hasta Luego! J&K

Geschreven door JimenKim