Tijdens een kort verblijf in Drenthe was onze voornaamste bezigheid zoveel mogelijk voedsel in te slaan voor een mogelijke aankomende ‘apocalyps’. Echt ‘van-het-land’ levertjes zijn we ook niet, dus dan maar een flinke voedselopslag in het kruipgat aanleggen voor komende wintermaanden mochten de schappen in de winkel leeg komen te staan.

Op de ochtend van vertrek zetten we de pellet kachel uit, de enige betaalbare bron van warmte in ons vochtige boshuisje.
De gasrekening willen we laag houden. Beter kunnen we dat geld spenderen in zuid Afrika waar het momenteel langzaam lente wordt.
Onze vrienden brachten ons naar Hoogeveen, en na drie verschillende treinen en een shuttlebus (omdat er weer eens een NS storing was) kwamen we aan in de Hyatt hotel net buiten Schiphol. Ik heb elk uur kunnen ‘genieten’ van de luxe van ons kingsize bed, want ik deed geen oog dicht. Na meer dan twee jaar ben ik niet meer gewend aan verre reizen en de onrust die vliegreizen met zich mee brengt.
De wekker staat op half zes. Vier uur van te voren worden we geacht op Schiphol aanwezig te zijn en dat bleken er uiteindelijk twee uur teveel. Heel Schiphol was leeg in tegenstelling tot wat we al maanden in de krant lezen.

De rechtstreekse KLM vlucht naar Kaapstad zit bomvol.
We hebben drie maanden in zuid Afrika te gaan ontdekken. Ik vind het erg spannend om over het gehele Afrikaanse continent te vliegen. Op Marokko na, wordt het onze eerste kennismaking met Afrika. Vanuit het raampje zie ik tussen de wolken de Sahara onder ons liggen. Er is urenlang helemaal niets. Zand en nog meer zand.
Bij West Afrika wordt het landschap groen met brede witte zandstranden maar zonder de bekende Europese rijen parasols en hotels. Zoveel onbekende plaatsnamen zie ik op de plattegrond voor mij op het tv-schermpje, waarvan ik de namen amper kan uitspreken. Ik zou het allemaal graag van dichtbij zien.
De dappere ‘overlanders’, zo worden de reizigers genoemd die met 4x4 jeeps dwars door Afrika rijden, leggen deze afstand af per auto vanaf Marokko naar Kaapstad, dwars over het Afrikaanse continent. Met alle avonturen die daarbij komen kijken.
Ik volg geregeld hun avontuurlijke verhalen op Instagram, wat mijn reiszin nog meer aanwakkert.

Heather en Justin zitten een rij voor ons in het vliegtuig en zij zijn op weg naar huis, in Kaapstad. Justin vertelt dat deze stoere overlanders vooral een mechanicus moeten meenemen tijdens hun avontuur want een kapotte auto kan je nergens repareren.
Dit vriendelijke Engelse koppel is in Kenya geboren maar ze runnen al jaren een B&B in Kaapstad aan zee. Maar om ook in ‘een veilig land’ te wonen, vertellen ze een woonboot in de grachten van Amsterdam te hebben gehuurd voor onbepaalde tijd.
Om de drie maanden vliegen ze naar de woonboot voor een aantal maanden, in ‘het veilige stabiele Europa’. Justin zegt het kort en krachtig: ‘South Africa is extremely beautiful but the politicians stink!’
Vreemd genoeg hebben wij het gevoel dat we juist naar betere plekken moeten gaan zoeken; Europa staat nu voor extreem hoge gasprijzen, hoge inflatie, grote onvrede, oorlog Oekraïne en kernbom dreiging….
Waar we het wel over eens zijn, is dat de natuur in zuid Afrika onovertroffen is. Komende week praten we met ze verder; hebben ons uitgenodigd om koffie te komen drinken in hun strandhuis.

Gelukkig zat ik heel de vliegreis naast een magere puber uit Kaapstad die geen enkele ruimte innam. Na twee weken vakantie met zijn broer in Zwitserland, was hij heel blij weer naar huis te kunnen. Hij was ook vol lof over de schoonheid van zijn land, maar hij waarschuwde ons wel op te passen voor berovingen en niet per ongeluk in de verkeerde buurt te belanden. En vooral niet als het donker is!

De douane stelt niets voor en we hebben ons enige ingecheckte koffer op de bagageband snel te pakken. Op de internationale luchthaven (Capetown) pinnen we de eerste zuid-Afrikaanse Rands en halen we de al in Nederland gereserveerde Toyota op.

Aad pikt het linksrijden meteen op. Voor de eerste week hebben we een mooi apartementje aan zee geboekt. Rustig aan beginnen.
Iedereen heeft ons gewaarschuwd om vooral niet in het donker te rijden. Het is inmiddels middernacht en hier rijden we dan toch ongewild door de meest beruchte buurt van Kaapstad. Dat waren we helemaal niet van plan. De doorgaande weg naar de ‘lagune beach’ apartment is afgezet door werkzaamheden dus we hebben geen keuze. We draaien de weg af en rijden door verpauperde straten met armoedige huizen van golfplaten waar groepen Afrikanen schijnbaar doelloos rondhangen op straat. De eerste indruk is slechte wegen en arme ghettowijken.
Ik zak een beetje dieper in mijn bijrijder stoel, aan de linkerzijde, terwijl ik Aad instructies geef vooral door te rijden en liefst niet te stoppen bij rood licht. Er hangen enorme billboards langs de weg ‘high crime area, never stop on road!’
Het trieste bericht in de krant van drie dagen geleden, over de moord op een Duitse toerist in zuid Afrika in een soortgelijke situatie, maken me na een lange vlucht, slaapgebrek en dit nachtelijke tijdstip in een volkomen vreemd land, neer nerveus dan normaal.

Maar dan denk ik maar….morgen bij daglicht ziet alles er anders uit!

En zo gaat het! Een prachtige zonsopgang. Ik zit al vroeg op de bank te genieten voor hoe balkondeur, met een kopje rooibosthee, van het uitzicht op zee en de Tafelberg. Het geluid van de golven en de meeuwen doen me alle hectiek van vannacht vergeten. Het moderne Airbnb apartement heeft een goede vibe en ik zie ons hier wel een tijdje kunnen wonen. Er ligt een glanzende witte tegelvloer en er staan een paar moderne meubels. In de kasten staat Afrikaanse kunst.
Een samenscholingen van tuinmannen onder ons balkon schrikt mij op uit mijn mijmeringen. Ik kijk over de reling en vier handen steken enthousiast de lucht in en met een brede glimlach roepen ze ‘Goodmorning ma’am!’ en zo verloopt mijn eerste kennismaking met de locals op Afrikaans grondgebied positief.

Kaapstad is een grote stad waarin arm en rijk naast elkaar wonen waardoor de contrasten groot zijn en sommige mensen dit als onveilig ervaren. De meeste toeristen blijken zich echter altijd op hun gemak te voelen in deze mooie zeestad. De eerste dag is voor ons een oriëntatie dag op Google en lezen in de reisgidsen. Er is veel te doen in het centrum. Dus komende dagen gaan we deze stad goed verkennen.

Geschreven door Touring