We eten en gaan opzoek naar de lokale supermarkt, die vinden we, 2 stuks zelfs. De ene 10m2 en de andere 15. Haha geniaal! We kopen brood, tomaten en koekjes. Absoluut niet wat we nodig hadden maar geweldig. We lopen een rondje door het dorp en dan gaan we ons weer klaarmaken voor vertrek. Jack doet de camper en ik ga nog een keer bubbeltjeswater tappen.
Wanneer we weer op pad gaan krijgen we te horen dat de meiden een dag later zullen aankomen. Echt bagger! Gisteren hadden we al zoiets gehoord maar vandaag is het zeker, in Italië staken ze dus wordt het zaterdag ipv vrijdag… helaas het is niet anders.
Onderweg is het totaal anders dan voorgaande dagen. Een vrij rechte en een beetje saaie weg leidt ons een een goeie 150 km richting het zuiden. Onderweg ben ik lichtelijk in de war. Half afgebouwde bedrijven, parkeergarages en huizen staan naast schitterende nieuwe villa’s en bedrijven. Oude vervallen gebouwen met graffiti met daarnaast nieuwe restaurants of wat je maar bedenken kan. Alles staat hier dwars door elkaar, je weet niet wat je kunt verwachten om dat armoede en rijkdom elkaar hier enorm snel afwisselt. Verder is de omgeving schoner dan ik me kon herinneren van zo’n 10 jaar terug. Dat is dan weer een positieve ontwikkeling. Zo denderen we door het Italiaanse land, genietend van alle nieuwe weggetjes en uitzichten die we na elke bocht krijgen.
Aangekomen op de plaats van bestemming parkeren we ons busje en gaan op ontdekkingstocht. We staan praktisch midden in een dorp met her en der wat winkeltjes en een kasteel, wat helaas gesloten blijkt. Van wat we kunnen zien is het wel een mooi en goed onderhouden gebouw.
Ik citeer: Het kasteel Pignatelli della Leonessa ligt in San Martino Valle Caudina en vormde de versterkte kern van de stad, waar de feodale heren woonden. Het kasteel werd gebouwd in het Normandische tijdperk op de hellingen van het Partenio-gebergte, op een hoogte van 372 m boven de zeespiegel; aan zijn voeten werd de eerste kern van het bewoonde centrum van Caudino gebouwd.
Gelukkig was de wandeling er naar toe al een traktatie opzich en zie ik een lichtelijke opluchting in de ogen van mijn privé barbaar. Al die oude stenen…. Een dagje geen is ook okay! We lopen terug naar het busje, maken onderweg een stop bij de plaatselijke supermarkt die deze keer een wat grotere blijkt te zijn en gaan daarna genieten van het heerlijke weer.
Later op de avond doen we een poging om ergens een restaurantje te vinden. Via google maps vinden we een lokale eetgelegenheid waar we van harte welkom zijn. Heel schattig inclusie de tv met voetbalwedstrijd. We genieten van een heerlijke maaltijd.

Geschreven door Time.4.us