Nadat Jack gisteren zijn ruzie met de tv heeft bijgelegd worden we wakker met het zonnetje op ons dak. Op het gemakje staan we op en geniet Jack van de koude douche (vergeten de boiler aan te zetten🙄) Ik sla over, liever vies dan koud. We openen de luiken en jawel hoor, de Covid teststraat is geopend en de auto’s met hun verdachte bestuurders staan in een lange rij te wachten op hun vonnis. Al etend slaan we het tafereel gade. Rond tienen vertrekken we richting de Oostenrijkse grens. Onderweg is het rustig op de weg, de eerste heuvels komen en gaan. In de verte zien we de Alpen met witte bergtoppen liggen. Groene weilanden met de koeien die genieten van het najaarszonnetje afgewisseld door typische Duitse dorpjes. We zoeven door het glooiende landschap richting Innsbruck.
Terwijl de bergen steeds meer vorm beginnen te krijgen rijden we Oostenrijk binnen. Daar verlaten we de snelweg en worden getrakteerd op de Fernpass. Die had ik even gemist maar Jack vindt het prima en rijdt meteen geheel in zijn element de pas op. Ik verbaas me dat we überhaupt naar boven komen met al dat gewicht. What goed up must come down en met een helling van 12% rijden we naar beneden. We genieten van het geweldige uitzicht. Je ziet duidelijk dat de herfst in aantocht is. De bomen beginnen te verkleuren, het hoge uitgebloeide dorre gras op de hellingen en de verse sneeuw op de bergtoppen. Het is echt genieten.
Na de pas komen we op de snelweg die ons leidt naar de Brennerpass. Met de vlam in de pijp scheuren we door de Brennerpass met onze bijna 30 tonner diesel ver van huis maar in onze sas.. 😋 Leuke pas maar tis meer een snelweg met mooi uitzicht. Uitzicht waar we tol over mogen betalen, dat is dan wel weer een beetje jammer. Dan rijden we Italië binnen. Aan de kant van de Oostenrijkse grens is er controle maar wij mogen gelukkig zo doorrijden. Samen met de wolken dalen we de pas af om de richting van het Gardameer in te slaan. Aan deze kant van de Alpen is de herfst nog niet echt aanwezig. De hellingen zijn gevuld met wijngaarden afgewisseld met loofbossen en steilen rotspartijen. Appelboomgaarden waar de rode appeltjes nog aan hangen.
Rond 4 uur hebben we het wel gehad en gaan opzoek naar een camperplaats. Pffft dat valt tegen. 25 km maar je doet er een uur over om er te komen, of op ruim 1400 meter hoogte maar dan zitten we letterlijk in de wolken of midden in een drukke stad. We rijden nu maar gewoon een uur door en stoppen dicht bij het Gardameer. Weg uit de bergen, op naar het water!!
We buigen af naar Lazise, door de tolpoortjes die niet open gaan. Weer wat nieuws, ons tolpoortje telt het geld niet en gaat dus niet open. Druk je op die knop voor assistentie krijg je een keurig bandje van een Italiaanse dame die ons iets vertelt maar wat??? Echt geen flauw benul 😂. We besluiten maar gewoon te blijven staan in de hoop dat iemand ons opmerkt want die dame vertelt 10 keer hetzelfde. Dan (na ongeveer 10 minuten en een hoop boze mensen achter ons) vraagt iemand in perfect Engels wat ons probleem is. Nadat de beste man ons een speciaal papiertje heeft gegeven doet hij de slagboom voor ons open en kunnen we onze weg vervolgen. De DomDom stuurt ons vervolgens door allerlei smalle straatjes en over verkeersdrempels die we helemaal niet willen omdat we door ondergetekende prepper veel te laag liggen maar we komen op onder plaats van bestemming. Tijd voor het eten (na onze verlate happy hour borrel 🥂😋)

Geschreven door Time.4.us