Waar gaan we heen, wat gaan we doen, waar schijnt de zon, wanneer gaan we weg…. Italië, Kroatië, Zuid Frankrijk, Duitsland alles passeert de gedachte. Ons doel wordt Italië, richting de bloemenriviera, das niet al te ver… maar de vragen blijven door mijn hoofd spoken, het weer veranderd steeds en het wordt er niet beter op.
Ik blijf opzoeken en bekijken, probeer zelfs Zweden maar daar is het nog kouder, eigenlijk wordt het overal niet waar we op hopen dus dan blijft er maar 1 ding over … 🙈🙈🙈 ik zucht, zet al mijn plannen die ik had in de koelkast en zet de Domdom op Sevilla. 15.16 zetten we onze neus richting het zuiden en beginnen aan een nieuw avontuur!
Al snel roept Jack dat de Domdom ons verkeerd wil sturen, Domdom zegt tunnel, Jack zegt nu, niet dan, niet nooit niet en stuurt vrolijk de andere kant op, als wraak gooit Domdom er een slordige 200 km extra bij… maar hé, we hoeven geen geld voor de tunnel neer te leggen.
Vrolijk tuffen we België 🇧🇪 binnen, lekker met de spits door Brussel maar alles gaat goed en dan bedenkt Domdom dat het best leuk zou zijn om weg van de snelweg te gaan spelen en wijst hij ons richting kleine weggetjes met heerlijke uitzichten. Verborgen achter de struiken zit een bordje Frankrijk 🇫🇷 . Door allerlei schattige dorpjes en stadjes rijden we door het Franse landschap dat een schitterend kleurenpalet laat zien. Het felle lentegroen steek fel af tegen het knalgeel van het koolzaad wat op zijn beurt het bruin van de omgeploegde velden met aardappelen opfleurt. Het is een ware traktatie voor het oog. Uiteindelijk komen we toch weer op iets wat een snelweg lijkt. Rond half 8 zoeken we een plekje voor de nacht, het is mooi geweest voor vandaag.
Ik pas de Domdom aan en al snel komen we aan in het idyllische Longpont, letterlijk een ruïne met een abdij, 2 hotels, een school en wat huisjes. Heerlijk, wat een rust, er zitten meer muggen dan er mensen wonen maar wat een bijzonder plekje. Ik citeer van het ideale internet:

Aan de rand van het bos van Retz, in het hart van het charmante dorpje Longpont, overheersen de overblijfselen van een voormalig cisterciënzer abdij: de Onze Vrouwe abdij van Longpont, in 1131 gesticht door de heilige Bernardus. Iets verderop zien we de versterkte poort met vier torentjes uit de 14de eeuw.

We lopen naar de ruïne van de abdij, wat een machtig gebouw moet dat zijn geweest! Helaas is de abdij morgen gesloten dus gluren we om alle hoeken en door alle spleten om toch een indruk te krijgen. Lopen verder door het dorp (lees anderhalve straat) en genieten.

Terug in de camper genieten we van een Anniek baksel: ”Brookie” en vechten ons door een spelletje Zweeds pesten.

Geschreven door Time.4.us