Na een ontspannend nachtje maken we ons klaar om weer verder te trekken. Na een bezoekje aan de supermarkt vertrekken we rond 11. Op de camperplaats hebben we geen rupsjes kunnen ontdekken, misschien dat ze in de gemeente of op publieke plaatsen toch iets van bestrijding doen.
De pijnbomen maken plaats voor loofbomen en het vlakke land veranderd langzaam maar zeker in een heuvellandschap en in de verte zie je de bergen van de Pyreneeën met hun toppen verstopt in de wolken. We laten de bergen links liggen en passeren de grens van Spanje 🇪🇸. Jack vraagt aan mij of ik bij ons winkeltje wil stoppen, ik leg mijn lieve man uit dat we niet zijn waar hij denkt, dat we geen zee links van ons hebben maar totaal aan de andere kant van Spanje zitten waar het water aan de rechterkant ligt. De beste man vertrouwd blind op mijn planning en heeft nog niet gekeken waar we zijn. Denk dat de meiden ook niet kunnen aanwijzen op de kaart waar we zijn 😂, ik verander zo vaak van bestemming dat ze wel zien waar ze belanden wanneer ze uitstappen en gelijk hebben ze.
Al slingerend door de uitlopers van de bergen zetten we onze weg voort richting… nou ehh net iets boven Madrid, want Sevilla is toch wel heel ver weg 🙃🙂 het is dan wel bewolkt, het is 20graden en droog dus prima doe leuke dingen weer. En ik ben van de planning dus ik mag uitzoeken wat leuke dingen zijn!! Yay 😁 en laat het hier nou vol staan met leuke oude dingen!!
Het landschap verandert langzaam van heuvels met groene bomen in een soort lappendeken van velden met allerlei verschillende gewassen, links van ons in de verte zien we sneeuw op de bergtoppen liggen. De kleuren van de deken worden minder groen het is duidelijk dat hier minder regen valt dan aan de kust. De huizen zijn ook inmiddels veranderd in echte Spaanse casa’s. De landbouwakkers veranderen langzaam in wijngaarden die worden onderbroken door met olijfbomen begroeide heuvels met daarboven op windmolens. Jack bedenkt opeens dat hij is vergeten om ons busje uit de schorsing te halen. We rijden dus al dagen illegaal rond! Gelukkig hebben we internet en ontschorsen we de camper. Beter laat dan nooit!! Naar mate we dichterbij de bergen komen zien we weer meer bomen en wordt het land weer groen. Het blijft me verbazen hoe mooi al die overgangen zijn, hoeveel variatie er is in de natuur.
Voor vandaag staat er nog een bezoekje aan een oud stadje, Pedraza, met een oud aquaduct op het programma. Ik citeer van het ideale internet:
In het noordoosten van de provincie Segovia, in de uitlopers van de Sierra de Guadarrama, is er een dorpje dat sinds 1600 vrijwel intact is gebleven. Tot 1950 was er zelfs geen elektriciteit of stromend water! Het dorpje heet Pedraza, sinds 1951 ‘Monumentaal Erfgoed’. De bewoners trokken echter weg, op zoek naar werk in het nabije Segovia (op 41 km) en Madrid (op 126 km).
Pas in de jaren ’60 kwam er een ommekeer, toen filmmakers het dorp ontdekten als het best bewaarde middeleeuwse decor in Spanje. Het heeft minder dan 500 inwoners en het ligt op 1.068 m hoogte.
We genoten van dit bijzondere plekje waar we praktisch alleen rondliepen. De rondleiding in het kasteel was geheel in het Spaans maar desalniettemin was het erg interessant. Niet dat ik er iets van heb begrepen maar het is oprecht een kasteeltje in een eeuwen oud mooi dorpje met schitterende nostalgische huisjes en smalle straatjes. Hoog boven onze hoofden cirkelen donkere schaduwen, het blijken adelaars te zijn en ik maar roepen dat het ooievaars waren 🫣😊 na deze ervaring rijden we nog een stukje verder, onze eerste keus om te overnachten ging niet omdat ze daar 400 kinderen te logeren kregen, dus rijden we een klein stukje terug en zetten ons busje in Segovia. Ook een mooi plekje maar dat is voor morgen, nu eerst eten zien te scoren.

Geschreven door Time.4.us