Al luisterend naar de vogeltjes besef ik hoe stil het hier verder is. Buiten is het nog donker, het is koud en iedereen slaapt. Ik pak lekker mijn e-readertje en geniet van wat me-time. Rond 7 uur ben ik er wel klaar mee, ik zet water op voor de thee/koffie maar kruip nog wel terug in bed…. Het is nog steeds 🥶 koud. Alinda verzamelt de moed en gaat buiten sporten met 7 graden, respect voor haar!! Wij, de achterblijvers, pakken nog een lekker warm bekertje met thee/koffie. Genietend van de tijd die we hebben maken we een lekker ontbijtje en al met al is het 10.30 voordat we vertrekken. Heerlijk om even niet op de klok te moeten kijken! Domdom zegt rechts maar Jack roept: we moeten links en hij slaat vrolijk linksaf. Na 100 meter komt er een bobbel in de weg en schiet het bovenbed los. Gelukkig weegt het niet heel zwaar en kan ik het omhooghouden samen met de meiden, gisteren was ie ook al los geknald dus we denken dat de veren versleten zijn. Alles weer goed vast gezet en al snel kunnen we onze weg vervolgen richting het zuiden. Domdom neemt wraak op Jack door ons dwars door Parijs te sturen waar de auto’s krioelen als een op hol geslagen mierenhoop. Jack vermaakt zich kostelijk, de meiden zitten lekker te lezen en ik verzuip bijna in mijn angstzweet. Gelukkig komt er een einde aan alle drukte, Domdom weet ons naar de tolweg te loodsen en dan kunnen we eindelijk kilometers maken. Het is wel minder mooi dan door alle dorpjes te denderen maar aangezien we nog een pittig eindje moeten blijven we toch maar op deze weg.
De kilometers glijden onder onze banden door, de velden veranderen in loofbossen die op hun beurt weer overgaan op pijnbomen. Na even speuren zien we ook de witte zakken erin, de rupsen zijn ook dit jaar weer volop aanwezig. We stoppen even om te tanken en brood met brie in te slaan voor het avondeten. Ik zet de Domdom op een mooi plekje maar al voor we er zijn besluiten we om rechtsomkeer te maken, het camperplekje ligt midden in het bos, een bos van pijnbomen… pijnbomen met doorhangende takken van de processierupsnesten, we maken dat we weg komen uit dit gebied en besluiten om uit het het bos te blijven. Dan maar doorrijden, gelukkig hebben we nog genoeg kilometers om af te leggen en vrolijk knarren we verder richting Spanje. Rond half 9 komen we aan in Castets, we parkeren ons busje en lopen even een rondje om de benen te strekken. Bij toeval komen we een supermarkt tegen die een echte 24 uurs wasserette heeft, dat zou ik in Nederland echt niet weten te vinden. Anniek en Alinda hebben meer interesse in de 24 uurs afbakbroodmachine. Jack ziet een benzinepomp met goeie prijzen dus ik heb een flauw vermoeden waar we morgen nog even stoppen🙂

Geschreven door Time.4.us