Vol goede moed draaien we de neus terug om naar Monte Amiata te rijden. Ik heb opgezocht dat het niet al te ver om is dus hups en gaan met die banaan. Wat een mooie weggetjes en wat een magnifieke uitzichten! De weg is volgens Jack een verwaarloosde paard met wagen spoor en we hebben een topsnelheid van bijna 30 maar man man man wat is het mooi! En dan opeens denk ik …. We rijden echt niet goed….. maar draaien is hier niet mogelijk en Jack roep vrolijk dat we het wel gaan zien dus knarren we verder op de aanwijzingen van DomDom. En dan opeens zegt DomDom: bestemming bereikt! Nou, het is hier best leuk maar een uitgedoofde vulkaan… nee. Ik heb met mijn heldere brein doodleuk monte Amiata ingetikt, ervan uitgaande dat die DomDom wel zou begrijpen wat ik bedoelde. Maar de wraak van DomDom is geduldig en zoet, voor de strijdt dat ik aan het begin van deze reis met hem heb gevoerd komt dan nu de wraak en heeft hij ons keurig naar het uitgestorven treinstation van Monte Amiata gebracht. We stappen even uit, Jack heeft het naar zijn zin en ik geef me gewonnen, vandaag geen vulkaan, die zet ik wel op mijn bucket-list. Het is wel een bijzonder plekje, stil, verlaten en vervallen maar juist daardoor weer zo mooi. We lopen er even rond en gaan dan maar op zoek naar een supermarkt. Ook leuk.
Na de stop bij de super waar we plaatselijke lekkernijen scoren en meteen verorberen (smaakte kostelijk) rijden we verder richting het zuiden. Door bergen en dalen, langs rivieren en door de oude dorpjes, de glooiende heuvels met de bossen en de akkers die omgeploegd klaarliggen voor de lente. Het is een heerlijke route waar we volop van genieten. Soms niet meer dan een verwaarloosd karrenspoor en dan weer een gladde gepolijste weg die ons steeds verder naar het zuiden brengt. Het is bijna jammer dat we arriveren op de plaats die ik heb bestempeld als slaapplek. Met wat moeite rijden we een steile helling af, zo eentje dat je precies hoort dat de uitlaatpijp over de grond gaat. Mmm niet helemaal happy met deze plek, we parkeren we en lopen het plaatsje in. Super mooie oude stenen, keurig op elkaar gestapeld en geweldige straatjes en alles ademt oudheid maar er is verder helemaal niks, geen winkel, geen bakker, geen restaurantje.. dus we stappen in, rijden de idiote helling weer op, raken de uitlaat met een vreselijk geluid en rijden 7 km verder waar we heerlijk kunnen staan. Wel weer met een weggetje naar beneden waar ik mijn ogen van dichtknijp maar gelukkig zet Jack ons busje op deze fantastische plek waar we lekker kunnen genieten van een fenomenaal uitzicht met een lekker wijntje.

Geschreven door Time.4.us