Na lang tobben hakken we de knoop door. We gaan toch weg. Ondanks het virus dat explodeert. Voorlopig gaan we in onze eigen bubbel naar de zon, naar het avontuur en het onbekende. Even bijtanken van het afgelopen jaar met al zijn extra uitdagingen en alle hobbels. Tijd voor elkaar ipv te weinig uren in de dag en te weinig dagen in de week.
De camper is nu tot de nok toe gevuld met eten en drinken. Alle hoekjes en gaten zijn opgevuld met spullen waarvan ik denk dat ze onmisbaar zijn en Jack alleen maar zijn wenkbrauwen omhoog trekt, diep zucht, en zo nu en dan roept dat ik een prepper ben. We gaan, daar zijn we aan toe en we hebben er zin in.
Het doel is Brindisi in de hak van Italië. Na alle extra voorbereidingen en invullen van papieren rijden we om 9.00 uur weg. We besluiten om via Oostenrijk te rijden. Dat is iets om maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb geen camping geboekt in Italië en om door Zwitserland heen te mogen rijden vragen ze vaak een boekingsbewijs. Daar doe ik niet aan dus gaan we op het gemakje op pad. We rijden met name over de snelweg, soms meer weg dan snelweg maar we komen vooruit en daar gaat het om. Rond 17.00 uur hebben we er genoeg van. Ik zoek een camperplekkie en die is prima voor 1 nacht. Tis wel vreemd aangezien we de enige niet Duitser zijn. We zwaaien vriendelijk naar de buren die ons duidelijk zit te begluren. Ja we zijn Hollanders maar dan wel uit Zeeland. Wat is de wereld toch vreemd op dit moment.....
Na ons happy hourtje gaan we even naar buiten een frisse neus halen. Jack had al geroepen dat die mooie rood/witte plastic linten waren uitgezet voor een teststraat en jawel... onze camperplaats is ook een Covid teststraat, multifunctioneel, naast een voetbalvereniging die de straat in de avond weer gebruiken als parkeerplaats. Geniaal!!
We lopen een stukje tot het donker wordt en besluiten dat het wel weer genoeg is voor vandaag. We zijn moe en morgen gaan we, als alles goed is, naar Italië...

Geschreven door Time.4.us