17/9/24 dinsdag
Vroeg uit de veren, eerst lekker poedelen in het badhuis!
Ontbijtje en dan snel naar het station.
De gastheer verrast ons door aan te bieden om ons te brengen.
Het is vandaag een mooie zonnige dag.

De laatste treinrit brengt ons via de rijstvelden naar de groene heuvels.
Het is prachtig!
Maar sommigen vinden het geloof ik maar slaapverwekkend 😅

Om 11 uur zijn we in Aizu-Wakamatsu.
Als je het station uitloopt, is een van de eerste dingen die je ziet een levendig rood beeld van wat op een nijlpaard lijkt. Het zal niet de laatste keer zijn dat we er een tegenkomen in Aizu - afbeeldingen ervan sieren alles, van koekjes en sleutelhangers voor bussen.
Kleine akabeko-figuurtjes, compleet met dobberend hoofd, zijn een klassiek Aizu-souvenir geworden. Er zijn ook workshops waar je je eigen akabeko kunt schilderen.

Het verhaal gaat dat er een rode koe, in de 17e eeuw, uit het bos verscheen om de lokale bevolking te helpen bij het repareren van een tempel in het nabijgelegen Yanaizu.
Tegenwoordig is het een symbool van geluk en kracht.

We verblijven buiten de stad en gaan daarom eerst hier in Aizu op verkenning.
In ieder geval willen we de Samoerai-villa zien en een sake-brouwerij bezoeken, verder zien we wel.
We nemen de ‘loop’ bus (doet een vast rondje)en komen eerst langs een plek met een tragisch verhaal over de Aizu-clan!

Tijdens de Boshin-oorlog (einde was in 1868) trokken 20 tienersamoerai van de Byakkotai-brigade zich terug naar deze plek om over Aizu uit te kijken.
Ze dachten dat ze vlammen zagen bij het kasteel.
In de veronderstelling dat het kasteel gevallen was en hun oorlog verloren was, deden de jongens wat verslagen samoerai waren getraind om te doen: ze pleegden rituele zelfmoord.
Tegenwoordig is Iimori-yama de plechtige plek van 19 graven van de jongens (één overleefde).

We stappen uit bij de Bukeyashiki Samurai villa. Het geeft een inkijkje in het leven van hooggeplaatste leden van de Aizu-clan. De tientallen kamers zijn versierd met poppen in historische outfits, die alledaagse scènes tot leven brengen van de samoerai.

Dan moeten we ivm de tijd een keuze maken Tsuruga Castle of de sake- brouwerij.
Het wordt de laatste, in de hoop dat we tijdens het wandelen een glimp van het kasteel te zien krijgen.

Het kasteel werd gebouwd in 1384 en wisselde vaak van eigenaar tussen de verschillende heersers van de Aizu-regio.
Het was een van de laatste bolwerken van samoerai die loyaal waren aan het shogunaat.

Kasteel Tsuruga is vernoemd naar een Japanse kraanvogel (tsuru) vanwege de witte muren en daken met rode pannen.
Het is een moderne replica van het vijf verdiepingen tellende kasteel.

Onderweg zien we de hoogste 2 verdiepingen tussen de bomen door.

Dan de Suehiro Sake Brouwerij, het is
een van de beroemdste van Aizu.
Maar helaas zijn we net te laat voor de tour door de brouwerij!
Maar de proeverij kan altijd😅

4 verschillende soorten en 1 dessertwijn gemaakt van de Umeshu plum.
Mmmm het smaakt goed!

Dan volgt een zoektocht naar het busstation….en de juiste bus brengt ons naar Ashinomaki-onsen waar ons hotel staat aan een rivier en midden in de groene heuvels! Ziet er weer goed uit.

De keuze bij het Kaiseki-buffet is reuze.
Veel mensen dragen een yukata met overjasje die in de hotelkamer gereed ligt naar het diner ( of ontbijt).

Als we terug komen op de kamer liggen de futons al gespreid. Wat een service!

Geschreven door Reisvanderkleijn