Als Jan het gordijn opent s'morgens, schrik ik van het zonlicht in m'n ogen.
Goed geslapen hebben we op de futon.
In de tuin zitten racoons, ik dacht dat t vosjes waren maar onze gastheer legt uit wat het zijn. Het is een familie, de moeder is wit en de vader bruin, de twee puppy's zijn wit en bruin. Ze genieten ook zichtbaar van het zonnetje.
Van Terazawa krijgen we nog n aandenken, twee theekopjes. En wij geven hem een paar klompjes.
Als we net aan de wandel zijn, komt de postbode voorbij en spreekt ons aan : "konnichiwa, where are you from?", en we maken even een praatje.
Miyajima trekt dagelijks horden met toeristen. Ze komen vooral om de drijvende torii en de Itsukushima shrine te zien. Het is nummer 3 van de top-bezienswaardigheden van Japan.
Er zijn al wat mensen onderweg maar het valt nog wel mee.
De berg mt.Misen is 535 m. hoog. Je kunt via verschillende wegen naar de top wandelen, maar wij gaan met de twee kabelbanen en zullen te voet afdalen.
Het is al flink warm. Als we uit het gondeltje stappen zijn we op 430 m. hoogte. We lopen naar het uitkijkpunt waar we een schitterend uitzicht hebben over de 'Seta inland sea'.
Maar om de top te bereiken met de uitkijktoren, moeten we nog ruim 20 minuten klimmen. Pff, dat is flink zweten. Maar als je dan halverwege aankomt bij een tempelformatie en je ziet een grappig buddhabeeldje met een mutsje en een brilletje, vergeet je het gepuf en maakt het je vrolijk!
Ook staat hier de tempel waar een eeuwige vlam brandt, aangestoken door Kobo Daisho 1200 jaar geleden. Hij mediteerde 100 dagen op deze plek.
Met dit vuur is de vlam van het vredesmonument in het Hiroshima vredespark aangestoken.
We dalen af naar de Daisho-tempel. Maar wat een trappen om daar te komen, geen beginnen aan om de treden te tellen. Een zware dobber voor de knietjes, er komt maar geen eind aan.
En weer die aardige, vooral vrolijke mensen die je begroeten. In vol (wandel)ornaat met stokken, handschoenen en hoedjes.
Nou, petje af voor deze klimmers, zo steil.....ik doe het ze niet graag na.
De tempel is prachtig gelegen. Er vlak naast stort zich een waterval naar beneden.
En er loopt een trap naar het hoofdgebouw, maar ook een paadje met 500 Rakanbeeldjes, de discipelen van Shaka Nyorai.
Maar het meest schattig zijn de kleine Buddhabeeldjes met mutsjes en lieve uitdrukkingen.
Eenmaal beneden zien we dat het bij de vermiljoen gekleurde torii, nu toegankelijk doordat het eb is, heel druk is.
Het straatje dat gisteren uitgestorven was en waar alle pandjes met luiken waren gesloten, daar is het nu bomvol met flanerende dagjesmensen.
Eettentjes en souvenirshops. Hier is het eten van oesters de specialiteit.
Met de ferry gaan we weer naar de overkant. Wat was het hier mooi!
Een aanrader voor een ieder die in de buurt komt, en ga dan ook zeker naar Mikuniya guesthouse.
Met een snellere trein dan gisteren gaan we weer terug naar Hiroshima.Daar halen we snel onze tassen weer uit de locker en pakken de trein naar onze volgende bestemming Onomichi.
Van daaruit start onze fietstocht morgen, de Shimanami Kaido.
Weer top gegeten vanavond bij 'Yamaneko Mill'
We keken op de keuken, waar de chef de kunststukjes in zijn eentje bereidde voor ons complete menu.
En de enthousiaste serveerster maakte het weer tot een sfeervolle avond.
Ook Onomichi sluiten we in ons hart.

Geschreven door Reisvanderkleijn