Wat fijn dat de schoondochter des huizes ons naar het station van Nagiso brengt.
Ze zijn de 13e generatie die het huis bewonen, samen dus met de ouders van haar man.
Om 9 uur kunnen we dus al gaan wandelen. Onze tassen staan weer in de locker.
We lopen eerst een stukje door Nagiso en zien dan de bordjes voor de Nakasendo trail weer.
Volgens de dame van het VVV doe je er 5 uur over.
Je loopt vlak langs de huisjes, rijstvelden en moestuintjes en door donkere bossen.
We klimmen en dalen, en dalen en klimmen, en dat klimmen is voor Jan nooit een probleem. Dat is net een klimbok...
Ik heb er wel altijd moeite mee, maar zet door. Plus dat t 27gr. is, dus puffen.
Het venijn zit 'm wel in de staart!
Ongeveer 6 km.voor we bij het eindstation zijn moeten we over de Nenouepas, en dat bospad is zeer steil.
Trouwens weer verschillende waarschuwingsborden voor beren gezien, en geen bellen om te rinkelen. Zoek t maar uit dus, gelukkig heb ik mijn kleine belletje.
We horen onderweg nog wel een keer lawaai, zitten er hoog boven ons apen!
En slangetjes zijn er ook, dunnetjes van ongeveer 50 cm. ,we gaan ze maar uit de weg.
Het feit dat we geen enkele andere wandelaars tegenkomen, en het soms donkere bospaden zijn, maakt toch dat ik het best wel eng vind.
Om 12.50 uur zijn we al op het Nojiri station. En de trein terug naar Nagisa ( om bagage op te halen) gaat pas om 14.31 uur.
Konden we op het gemakje lunchen in het dorpje, en bijkomen.
Hier in Nojiri gaan we ook overnachten.
We nemen de trein en zien dat we maar 4 minuten hebben om de tassen te pakken uit de locker, voordat de trein komt die ons terug in Narai moet brengen.
Als we de trein niet halen, moeten we weer anderhalf uur wachten!!
Jan sprint er heen en moet rennen om het te halen.....maar t lukt gelukkig.
He wat grappig, de Australiërs Chris en Rosemary stappen ook net in. We kunnen nog 9 minuten gezellig kletsen.
Ik weet dat zij deze dagen hetzelfde schema volgen, maar zij doen dat via een reisbureau. Die route van 3/4 dagen,met activiteiten staat dus op internet en daar had ik ook het idee opgepikt om deze wandeldagen zo te plannen.
Wie weet zullen we hen vaker zien, hoewel ze minder wandelen dus.
We gaan op zoek naar het huisje van Miwa (airbnb). Het is een traditioneel huisje met verschillende kamers, keuken en de irorihaard, wat helemaal tot onze beschikking is voor 1 nacht.
Als we daar aankomen is er niemand te zien. Er staan wel twee grote rugtassen net als de onze....
Ik had gezegd dat we er rond 17.30 uur zouden zijn, maar het is nog maar 15.00 uur.
Dan maar naar de onsen, die schijnt in de buurt te zijn.
Nou ja 3 km dan, kan er nog wel bij!
Het is bij een hotel, maar blijkt niet hetzelfde te zijn als die verschillende baden in Hakone. Dit is 1 groot bad.
Maar we knappen er wel van op!
Als we terug zijn bij het huisje,en daar aanbellen, komt er een Westerse vrouw aan de deur. Ze zegt dat we er naast moeten aankloppen. In t Engels , maar ze vraagt ook gelijk of we Nederlanders zijn. Haha wat grappig, want dat is zij ook!
Er naast wonen dus de ouders van Miwa, dat is een jonge vrouw die het huisje verhuurt. Haar moeder neemt ons mee naar binnen en toont ons de kamer boven, een logeerkamer ofzo.
Ze zegt overal bij " ok?" Klinkt heel grappig, en ratelt dan ook nog Japans.
Eenmaal boven zeg ik tegen Jan dat t niet klopt, wij hebben het huisje geboekt.
Dus de Nederlanders gevraagd, of zij misschien de logeerkamer gereserveerd hadden.
Ja hoor, alles nagekeken en we gaan ruilen van ruimte.
Een misverstand dus, de gastvrouw vraagt ook helemaal geen namen of zo, ze leiden je gelijk rond.
Je naam checken doen ze trouwens op geen een plaats, behalve in de hotels.
In het huisje en ook in het andere huis trouwens stikt t van de muggen.
Dat hebben we nou nog nergens gehad ( behalve in die tuin š)
Na het (weer) heerlijke maal trekken we ons terug in ons eigen huiskamertje.
Jammer dat t niet koud is, dan konden we nog een vuurtje stoken.
De temperatuur is vergeleken met de hitte in Kyoto nu wat aangenamer.
Jan ligt al vermoeid op de futon. Ook al klimt ie als de beste, na de wandeling is hij de punt af. Daar heb ik dan weer minder last van.
Zal t leeftijdsverschil wel wezen š¤
Geschreven door Reisvanderkleijn