12/9/24 donderdag
Om 5 uur gaat de wekker! Tomoko neemt ons mee de berg op om de ‘sea of clouds’ te gaan bewonderen.
De rit duurt een half uurtje, de berg is ongeveer 800 m hoog.
Als we wegrijden is het erg mistig, maar dat is nou juist wat we straks van bovenaf kunnen zien!

Het is prachtig om te zien eenmaal boven!
Adembenemend!
Omorike gaat koffie maken voor ons.
Ze noemt het ‘sea of clouds coffee’
Ze heeft speciaal voor de foto nieuwe glazen kopjes gekocht 😄

Je blijft foto’s maken! Het is heel erg bijzonder!

Eenmaal terug gaat ze gelijk ontbijt maken. Deze keer:
Pizzasandwich met zelfgemaakte tomatensaus
Zalm met ui en miso
Broccoli met scallop
Mais en appelsalade

NB. De Nambu ijzeren ketel is al meer dan 80 jaar in de familie.
De grootmoeder van Tomoko had ook veel land in bezit, waaronder de bergen achter het huis.
Zij koestert het huis en de antieke spulletjes ,dat nu van oma (86)is en door haar bewoond wordt.
Oma brandt elke dag wierook voor de overleden familie, waarvoor een klein altaartje is ingericht.
Tomoko ‘s gezin bewoont een ander huis 500 meter verderop.

We nemen afscheid van oma en Yuumi.
Tomoko brengt ons naar de trein , maar we gaan eerst nog langs de Hachiman-shrine waar we een schietgebedje doen voor een goede reis verder.
Je trekt eerst aan de bel om de goden te laten weten dat je er bent en dan 2 buigingen en 2 x klappen.
Ondertussen is er door een monnik weer een goshuin/stempel in mijn boekje gezet!

Tomoko heeft ons deze dagen zeer welkom laten voelen. Speciaal om het zo mee te maken❤️

De treintickets(3 x) hebben we woensdag alvast gekocht! Dat geeft rust om het van te voren te doen. Ook de navitime app is superhandig, want daarmee kan ik de totale reis aan de lokettist laten zien.

Het treinen vinden we zeer prettig! Goed geregeld en lekker ontspannen.
Vooral de laatste trein van de dag, de Shinkansen, deze keer de Komachi.

We hebben op het station van Tazawaka 10 minuten om de bus naar het hotel te halen. We rijden eerst richting Lake Tazawako, hier is wel het een en ander te doen want we zien wat toeristen.
Onze route leidt vervolgens naar het skigebied en de onsen.

Waar we uitstappen zien we wat verouderde en gesloten hotels🙈
Gelukkig ziet dat van ons er wel goed uit , heel groot en toch wel wat vergane glorie.
Maar met diverse onsen-baden binnen en buiten.
Het buitenbad is heerlijk!

‘s Avonds is het een diner in buffetstijl, tja we zijn natuurlijk ontzettend verwend de laatste weken dus dit valt wat tegen.
Er zijn 2 ruimtes om te eten en de ene is helverlicht als een kantine en aan de andere kant wat fijner qua sfeer. Gelukkig worden we aan de goede kant geplaatst door een aardig Vietnamees meisje.
Ze maakt ons wegwijs in het buffet.
Het is best druk en sommige gerechten zijn al op!
De Akita (provincie)hotpot Kiritanpo is heel lekker!
Toetjes buffet is ook wel goed! Zeker met wat hot sake erbij.

Geschreven door Reisvanderkleijn