Op naar Hiroshima. We vertrekken goed op tijd om zo veel mogelijk de dag goed te benutten.
Deze rit met de trein zal ongeveer 2 uur duren en we verplaatsen ons 380 km naar het westen van Japan.
Als we ongeveer 2/3 van de reis zijn, wijst onze buurvrouw ons op Fukuyama castle.
We zitten aan de verkeerde kant om het goed te kunnen zien maar vooruit, we zien de muur van het kasteel.
We maken weer een gezellig praatje en ze vindt het leuk dat we naar Hiroshima gaan, haar geboortestreek. Ze gaat die kant op voor een verjaardag.
Ze zegt dat er veel vrolijke en juichende mensen zullen zijn want er is een baseball-wedstrijd van de Carps, uit Hiroshima.
Ook zegt ze dat we Okomaniyaki moeten eten ( dat is de pannenkoek die we in Tokyo ook hebben gegeten) Hiroshima staat er om bekend.
Haar man heeft in Nederland gewerkt.
Omdat ik wist dat Japanners dol zijn op kleine figuurtjes enz.,had ik een zakje met 10 paar kleine stenen klompjes meegebracht (souvenirs in Den Haag gekocht😉).
Het leek me wel leuk om er haar een setje te geven.
Tegelijkertijd gaf ze ons een zuurtje.
Ze was met de klompjes verguld en wou het eerst niet aannemen.
We gaven uitleg en lieten een plaatje van houten klompen zien op de ipad.
Het werd voorzichtig in een doekje en een doeken tasje verpakt.
Op het station aangekomen namen we afscheid.
Het regent en bij de zuid-uitgang staat een stalletje met Carp-fan souvenirs.
Jan ziet dat ze er ook regencapes verkopen.....ja dat lijkt hem fijner dan met een paraplu te moeten lopen.
We brengen onze bagage naar het hostel en gaan op zoek naar de toeristen-loop(cirkel) bus. Deze rondrit komt langs alle bezienswaardigheden van Hiroshima en is voor ons gratis omdat we een JR-pass voor de trein hebben.
Die pass laat ons voor een bepaald bedrag 14 dagen overal in Japan naar toe rijden met de trein.
Onze eerste stop is de Shukkeien tuin. Vertaald betekent het: de gekrompen landschapstuin. Dat klopt ook, je ziet valleien, heuvels en bossen in het klein.
Er doorheen leidt een route ons langs bruggetjes, stapstenen, bamboebossen en centraal gelegen is een prachtige vijver met heel veel koi-karpers.
Een man heeft lokaas gekocht en als hij ze voert is het een mooi gezicht.
In een van de theehuisjes gebruiken we een voedzame lunch van rijstballetjes en misosoep.
We zoeken de bus weer op en die brengt ons bij 'A-bomb dome'
Deze ruïne met koepel verbeeld het sterkst de verwoesting die de atoombom aanrichtte op 6 augustus 1945.
Het was een van de weinige gebouwen die bleef staan, zo vlak bij het epicentrum.
Na de oorlog werd besloten het als ruïne te laten staan als herdenkingsplaats.
Via een brug steken we over naar het Vredesherdenkingspark, waar we de 'peace bell' laten galmen.
Verderop komen we langs het 'Children's Peace Monument' dat geïnspireerd is door Sadako Sasaki. Toen ze 11 jaar was in 1955 kreeg ze leukemie ( als gevolg van de A-bom) en ze besloot om 1000 papieren kraanvogels te vouwen. Ze zijn in Japan het symbool voor een lang leven en geluk. Ze was er van overtuigd dat ze als ze dat doel zou halen, beter zou worden. Ze overleed eerder maar haar klasgenootjes vouwden de rest.
Dit verdrietige verhaal zorgde ervoor dat in heel Japan tot op de dag van vandaag kraanvogels worden gevouwen.
Het museum is ook heel indrukwekkend.
In beeld wordt gebracht hoe het zo ver kwam dat de bom viel.
Verschrikkelijke beelden, voorwerpen, kleding van slachtoffers en verhalen van overlevenden. Je wil het eigenlijk niet zien, maar je moet er heen natuurlijk als je hier bent.
We zitten in een hostel vanavond, goedkoop maar schoon , een eigen badkamer en alles wat je nodig hebt.
Maar beneden kun je wel oordopjes pakken......zou het lawaaierig zijn vannacht?
Dit verblijf hebben we gisteren plots moeten boeken omdat het appartement waar we naar toe zouden gaan dubbel geboekt was!
Nu is het erg fijn dat we dicht bij het station zitten.
De vraag is of we morgen naar Miyajima kunnen. Er is een typhoon op komst 🤔.
En dan is het maar afwachten of de trein rijdt en de ferry naar het eiland vaart!

Geschreven door Reisvanderkleijn