14/9/24 zaterdag
De shuttlebus van het hotel brengt ons vlot naar het station.
Een vriendelijke stationsmedewerker helpt ons met het kopen van de tickets bij de machine.
Daar gaan we weer ! Eerst met de Shinkansen naar Morioka en dan met de JRtrein naar Hiraizumi.
Gelukkig ruim de tijd om over te stappen.

We arriveren om 11 uur op station Hiraizumi.
We besluiten eerst naar ons bed en breakfast adres te gaan en dan vanmiddag te gaan ‘sightseeen’ op de fiets.

Er hangt een bordje om ons te verwelkomen!
Een aardig ouder echtpaar begroet ons hartelijk. Het zijn Hideo en Kumiko, ze wonen hier 11 jaar. Het huis is prachtig met houten vloeren en onze zit- en slaapkamer zien er ook verzorgd uit!

We lopen even later weer terug om naast het station een fiets te huren en er op uit te gaan.
Maar niet voordat we een portie ramen eten vlakbij.

Hiraizumi is Tohoku's voormalige culturele en politieke hoofdstad.

De Fujiwara-clan regeerde er van de 10 e tot de 12e eeuw. De stad groeide gestaag in culturele verfijning en politieke macht, zodat het zelfs ging wedijveren met Kyoto, de nationale hoofdstad.

Hiraizumi werd echter met de grond gelijkgemaakt .
De stad heeft nooit zijn vroegere bekendheid teruggekregen maar het bevat nog steeds enkele van de kostbaarste historische bezienswaardigheden van de Tohoku-regio.

De Chusonji-tempel is Hiraizumi's beroemdste tempel. Opgericht in 850.
Op zijn hoogtepunt bestond de tempel uit een groot netwerk van tientallen gebouwen.

Met de val van de Fujiwara had ook de tempel daaronder te lijden, zodat nu slechts twee gebouwen uit die tijd zijn overgebleven.
Gelukkig is de meest spectaculaire, de Konjikido bewaard gebleven
Net als Kyoto's beroemde Kinkakuji (Gouden Paviljoen), is Konjikido een zaal die volledig bedekt is met goud. Het dateert uit 1124 en om het te beschermen is er een ander gebouw omheen gezet.
Binnen mag je geen foto’s maken.

Het is wel een hele klim hoor naar boven over een pad met eeuwenoude cipresbomen.
Ook zien we als we boven zijn een dans/trommelgroep , prachtig uitgedost!

Dan fietsen we verder naar Takkoku No Iwaya.
Een tempel gebouwd aan de voet van een klif.
Het werd gebouwd en opgedragen aan de god van de krijgers in de 9e eeuw, tijdens de Japanse expansie naar het noorden en de daaropvolgende veldslagen met het inheemse Emishi-volk.
In de rots is het gezicht van Boeddha te zien( als je goed kijkt😉).

Heel bijzonder!

We zien onderweg ook het oogsten van de rijst. Hier werd het afgesneden en op ruiters vastgemaakt.
Wat een werk!

De volgende tempel op de route is Mōtsūji ,het was ooit een grote en belangrijke tempel van de Tendai-sekte (Boeddhistisch) in Hiraizumi, bestaande uit talloze gebouwen.
Tegenwoordig is Motsuji vooral bekend om zijn tuin, een van de weinige overgebleven pure landtuinen in Japan.

Pure landtuinen waren een populaire tuinstijl tijdens de Heian-periode, in een poging om het boeddhistische concept van het pure land of "boeddhistische paradijs" te recreëren. Zoals alle pure landtuinen, is Motsuji's tuin gecentreerd rond een grote vijver.
Een zilverreiger heeft er het rijk alleen om visjes te vangen.

We leveren de fietsen weer in en gaan alvast weer treintickets voor morgen kopen.

We eten in een klein eethuisje.
Het eten was nu weer echt een feestmaal! De eigenaresse is gastvrouw en kok.
Aan de bar zijn 6 plaatsen en aan de andere kant van de bar zijn 2 tafeltjes van 4.
Er is niet veel keus: Varkensvlees met paling; gebakken kip of het gerecht van de dag, zalm. Het wordt de vis!
Ze legt met de vertaalapp uit wat het allemaal is.
Omelet, garnalen, visgehakt, curry van aubergines, inktvisplakjes, komkommer, zachte tofu met sojasaus, zalm, rijst en zeewier soep!
Buikjes rond !
O en dan nog een bakje oiishi wagashi yoghurt met peer.
En alles doet ze in haar eentje!!

Een hele leuke vrouw!

Geschreven door Reisvanderkleijn