Gisteren zagen we dat de dienstregeling van trein en ferry vanwege de typhoon anders kan zijn dan gepland.
Omdat we al vroeg wakker zijn, nemen de trein van 7.23 uur richting het eiland Itsukushima.
Het staat meer bekend onder de naam Miyajima.
Al om 8.15 uur komen we daar aan met de ferry. En we krijgen te horen dat de laatste boot terug om 10.00 uur vaart. Het regent zachtjes.
We zijn dus vroeg weggegaan zonder te hebben ontbeten. Dat doen we daar wel dachten we......maar alle winkels en cafés blijken gesloten.
In de hoofdstraat zien we dat ze de luiken dichtdoen en er liggen zandzakken voor de deur. We weten dat er iets aankomt, maar dit maakt ons wel een beetje zenuwachtig.
We lopen maar verder en zien de O-Torii-gate in het water staan. Met vloed lijkt het of het of de poort drijft. Deze torii hoort bij de eeuwenoude Itsukushima Shrine.
Hoewel er toeristen heen lopen, gaan wij toch maar terug om te informeren wat we het beste kunnen doen. Stel je voor dat je hier dagen vastzit, kunnen we dan niet beter terug naar het vasteland?
Terug bij de ferryterminal krijgen we tegenstrijdige adviezen te horen. De een zegt cancelen en de ander zegt dat morgen de ferry weer gewoon vaart.
Jan belt met de gastheer van onze guesthouse. Hij zegt ook dat we beter kunnen cancelen. Maar als Jan zegt dat we al op het eiland zijn, bied hij aan om ons op te halen. Inmiddels is het weer droog en nog steeds windstil.
Tien minuten later staat hij daar in z'n zwarte 'judopak' en verontschuldigt zich voor de kleine auto.
Door de smalle straatjes rijdt hij heuvelop. Te voet zou het maar zo n 20 minuten lopen zijn.
In zijn huis lijkt het op een museum met allerlei gebruiksvoorwerpen en handwerkdingetjes uit de Japanse cultuur.
Terazawa Masaheru is na zijn pensioen 5 jaar geleden hier gaan wonen en de guesthouse gestart.
Het blijkt hier een pareltje te zijn, hij wil de pracht van het eiland en Japan aan zijn buitenlandse gasten laten zien.
We komen in de gemeenschappelijke zitkamer die er gezellig uitziet met vele bankjes , tafels en stoelen. Een kast vol boeken over Japan, spelletjes van hout, origamipapier, kwasten voor kalligrafie, noem het maar op, je kijkt je ogen uit.
We krijgen folders over de omgeving en daarbij verontschuldigt hij zich, nu voor het weer.
Er zit een iemand in de bank naar de weersverwachting te kijken. De jonge Amerikaan uit San Fransisco is de enige medegast in dit huis met 7 kamers.
Maar Terazawa wijst ons op de keuken, waar we ontbijt kunnen nemen, gratis.
Er staat cornflakes, muesli, toastbrood, noedels etc.
Maar er zijn ook diepvriesmaaltijden voor het geval de restaurants gesloten zijn, daar vraagt hij een kleine donatie voor.
Al het mogelijke kookgerei is aanwezig.
Onze traditioneel Japanse kamer heeft een geweldig uitzicht op de tuin en de omringende heuvels. In de verte is het afgaande water te zien.
Het regent nu inmiddels flink hoor, maar nog steeds geen wind.
We rusten en lezen wat. S'middags gaan we in de onsen om lekker te ontspannen.
We zien nog steeds regen maar verder geen commotie. Misschien wijkt de typhoon uit naar een andere kant?
Met een geleende yukata aan, gaan we naar beneden. Biertje met een nootje erbij.
In de tuin loopt een hert, die zagen we ook vanochtend aan de waterkant.
We bekijken de houten speeltjes en ik ga proberen een kraanvogel te vouwen.
Er staat een instructieboek bij en midden op tafel staat een houten boot vol met gevouwen figuurtjes.
Onze gastheer zegt dat het jammer is van het natte weer en geeft aan dat we maar een diepvriesmaaltijd moeten nemen.
Zo gezegd zo gedaan! Nog lekker ook!
Voor het slapengaan moet je zelf je bed opmaken. In een tas met een mooi motiefje kregen we de schone lakens mee naar boven.
Je bed ligt hier in de kast, een futon dus.
De instructie hoe het te doen, is er ook.
Eerst een dun matrasje, dan een dikkere, een onderlaken, en een hoes voor rond het dekbed. De bovenkant van dat hoeslaken is dus de opening waar je het dekbed door doet, makkelijk zeg!
Lijkt het toch een beetje op kamperen......welterusten.

Geschreven door Reisvanderkleijn