Vandaag een heerlijk ontbijt met verse broodjes, koffie en alle andere ingrediënten die de start van de dag een"zetje" geven. We zullen proberen Emmen te gaan halen. Van de vertegenwoordiger in biologische bestrijdingsmiddelen hadden we een alternatieve route gekregen. De namen van de belangrijkste plaatsen heeft hij keurig op een lijstje voor ons geschreven: Vechta, Essen, Loningen, Haselunne, Meppen. Tevens heeft hij korte duidelijke instructies gegeven hoe we in deze plaats moeten fietsen. Deze route is veel aantrekkelijker dan de recht aan recht toe route over de provinciale weg. Als hij weer eens teruggaat naar zijn geboorteplaats Nieuw Weerdinge neemt hij dit traject, hij spreekt dus uit ervaring.

Van het "kamermeisje" die ons ontbijt verzorgde, krijgen we ieder nog een soort reep voor onderweg. Dat hebben die twee Opies wel nodig!
Daar gaan we, de weg door de plaats is makkelijk te vinden. Ieder met zijn eigen gedachte. Het laatste gedeelte van een fietstocht die als we het halen vandaag wordt afgesloten met thuiskomst.
Wat treffen we daar aan, hoe zou het zijn om de dagelijkse fietsroutine te missen, een lange tijd van samenwerking en ervaringen delen komt dan ten einde enz. Als je fietst heb je ook tijd om veel na te denken.
Van alles passeert in je gedachte, zelfs nieuwe bestemmingen schieten door me heen.Nee dat is voor later , nu eerst dit goed afmaken en je verheugen op je geliefden weer te zien.

Het is een mooie dag, lekker zonnetje, wat wind, we schieten op. Bij Haselunne drinken we een biertje en eten we belegde broodjes. Klaas heeft het thuisfront al per sms laten weten dat we er aan komen.
We kijken nog eens op de navigatie, we moeten nog 55 kilometer. Dit wordt de langste fietsdag van de hele tocht. Er wordt nog even gefilosofeerd over een overnachting vlak in of bij Emmen, maar dit wordt al snel terzijde geschoven. Thuis roept!
In Meppen is het nog even zoeken naar de juiste weg, maar al snel hebben we de fietsbordjes naar Emmen in het oog. Langs de Ems en door bossen rijden we het laatste gedeelte over een eindeloze weg naar de grens. Klazienaveen en Zwartemeer staat er op de borden. We herkennen de weg. Nog even doorzetten.
Als we de straat inrijden zitten Annemies en Ine , met een wijntje aan de straat ons op te wachten.We zijn thuis. De tocht is volbracht. We zijn terug waar we begonnen zijn.

Geschreven door KlaasenHans