Vanmorgen uit ons comfortabel hotel vertrokken. De gerant had ons een afgesloten ruimte voor de fietsen beschikbaar gesteld. Alles weer opgeladen, een paar boodschappen gedaan. Wat extra's, de zloty's moeten op. De eerste verrassing als we de 112 op willen. Afgesloten. Een oudere Pool vraagt ons de weg!!!! We rijden de omleiding. Een mooie landweg tot de laatste 4 kilometer. Een abominabele weg vol gaten. Maar niet getreurd, na 4 km onze vertrouwde 112. We zijn in een uurtje bij de grens. In een restaurant van ons laatste Poolse geld een duur ijsje gekocht. Dan zie ik een kaart van Litouwen liggen. Dat geeft overzicht en past in Hans zijn stuurtas. De grens!!!! We fietsen Litouwen binnen. Een brede weg met erg weinig verkeer. Dan denkt Hans handig op een fietspad over te schakelen. Maar een kilometer verder komen we in een dorpsfeest terecht. Koren in klederdracht, kraampjes. We laveren tussen verbaasde feestgangers door om via het dorp weer op de goede weg te geraken. In de loop van de middag even iets drinken. We zien op de kaart binnen 20 km meren. Daar koersen we op aan. Langs het meer in het wild kamperen lijkt ons ook wel eens leuk. Doch ... 7 kilometer voor dit punt heeft Hans het wel gezien. We slaan een bospad in en vinden langs de bosrand een plekje om de tent op te zetten. We worden opgemerkt door mensen die langs komen en blijkbaar verderop wonen. Maar niemand die iets vraagt. Ja ... en wat doe je als je je eten op hebt? We gaan het pad maar eens af. En na een dikke kilometer toch bewoning. Wat leven deze mensen in een verlaten omgeving. Wel een heel mooie omgeving. Maar ik zou er niet aan moeten denken in de winter hier geisoleerd te zitten. Als we terug komen bij de tent duiken we er dadelijk maar in. Hans "wordt helemaal gek van die beesten (insecten)." Wel even vreemd hier te overnachten. Maar al snel hoor ik Hans slapen. Even later ben ik ook onder zeil. Benieuwd wat de volgende dag ons zal brengen.

Geschreven door KlaasenHans