De grote dijk zorgt er voor dat de camping uit twee delen bestaat.Een voor de dijk aan de Elbe en een achter de dijk .Stalen trappen aan weerskanten maken het mogelijk om de dijk te "nemen" Aan de oever van de Elbe zorgen twee houten trappen ervoor dat je over de bedding naar het water kan lopen. Het rivierdal is breed en de bedding meandert door het landschap. We nemen afscheid van de fietser die woensdag thuis wil zijn in Arnhem. Hij heeft veel regen gehad. Hij vertelt dat hij zichzelf wel eens ruikt als hij aan een loket staat om iets te vragen. Hij voelt zich dan een verzuurde fietser. Maar ja, hij heeft niet altijd de tijd om zijn spullen te laten drogen.

De doorsteek naar de weg die we moesten hebben gaat wel over bospaden. Maar na wat vragen komen we op de juiste weg. Als we in de middag even stoppen, dat doen we regelmatig om water te drinken, gaat het opeens heel hard regenen. Toevallig staan we bij een terrein ingang waar enkele mannen naast een vrachtwagen aan het praten zijn.
Een man, die later de eigenaar blijkt te zijn van het terrein vraagt of we niet even willen schuilen. Kijkend naar onze fietsen ontstaat een vraag en antwoordsituatie in de stromende regen. Zijn vrouw komt even later paraplu's brengen en niet veel later zitten we aan de koffie onder een grote boom te praten. Hij koopt spullen van het leger, het Nederlandse leger, en heeft daar als contactpersoon de hoogste baas de bevelhebber van Ulm.Hij heeft heel veel aanhangwagens gekocht en die verkoopt hij door. Hij is eigenlijk een dumphandelaar. Na een geanimeerd gesprek geven we aan dat we toch doormoeten. Hij staat er op zijn kaartje te geven, als we nog eens.....

Even later staan we bij een groene camping waarvan de eigenaar ons hartelijk ontvangt. Hij wijst ons een plekje en hij heeft een gemeenschappelijke ruimte waar we 's avonds genieten van het lokale bier dat in Bremen gebrouwen wordt.

Geschreven door KlaasenHans