Ontwaken in de vrije natuur, een jongensdroom die zo af en toe gedurende je leven uitkomt.Schitterend zicht op heuvelend landschap met hier en daar een ooievaar die al druk bezig is zijn voedsel te vergaren. Nadeel is natuurlijk , we staan niet aan een meer, dat je ongewassen op de fiets stapt.Maar dat is een probleem van korte duur, na een kwartier fietsen op deze wegen in deze heuvels begint je shirt al grote vochtplekken te vertonen van het opgenomen zweet.Als je een donker hemd aan hebt, zie je s'avonds al de witte kringen van het zout dat je verloren hebt.

Bij het verlaten van deze slaapplaats in de natuur bleek er op de grintweg een groot houtblok te liggen. Echter bij nadere inspectie bleek het de helft van een groot zwart dier te zijn. Het dier was volledig in tweeën gehakt. Voorpoten en kop ontbraken. Geen bloed en de rest van het beest nog gaaf.Ter grootte van een behoorlijke hond, met dien verstande dat de achter poten voorzien waren van hoeven. Met alle fantasie konden we geen theorie bedenken wat er die nacht vlak voor onze tentjes had plaatsgevonden. Sterker nog, we konden de helft van het lijk niet benoemen en niet voorzien van een dierennaam. Klaas heeft deze dag regelmatig aan dit voorval, ongeluk, wrede opzet, misdaad ? moeten denken. Zo zie je maar weer, ook de vrije natuur heeft schaduwkanten.

Onze eerste stop maakten we bij een benzinestation waar we koffie en een "vers" ijskoud in plastic verpakt hamburgerbroodje verorberden. Heerlijk !We zagen een vrachtautochauffeur fris gedoucht uit het kantoortje van de pomphouder komen. Even schoot het door mij heen, dat is iets voor ons, maar bij nader inzien zullen we vanavond op de camping ook lekker kunnen douchen na een dag van inspanningen.

Na een prachtige rit door het platteland van Lithuania, zoals de inwoners hun land noemen, werden op de snelweg de laatste pakweg 25 kilometer voor Vilnius weggetrapt. Vlakbij de televisietoren die zo'n dramatische rol heeft gespeeld in de wens en de strijd voor onafhankelijkheid van dit land, vonden we de citycamping. Onze twee kleine tentjes hebben we neergezet naast een Ormocar, een soort vrachtwagencamper waarmee je in de meest afgelegen gebieden van de wereld kan vertoeven. Er is zelfs radar aan boord.

Na een eerste verkenning s'avonds van Vilnius, met de bus heen en taxi terug, vielen we direct in slaap.

Geschreven door KlaasenHans