Lekker nog even omdraaien. Maar tegen half acht is er geen ontkomen meer aan. Het dorpswinkeltje is tot negen uur gesloten. We hebben geen tent op te ruimen. Om negen uur kunnen we onze inkopen doen. Het is een feestelijke dag. Een groep kinderen doen blijkbaar een eerste communie. Even blijven kijken en dan op weg. We schieten lekker op. Weer door uitgestrekte landbouwgebieden. En weer veel bos. Ons doel ligt een tachtig kilometer verderop. Daar redelijk vroeg in de buurt. Even vragen. Een meisje spreekt Engels. Die heeft nog nooit van de plaats gehoord. Doorfietsen. Een mooie weg. De camping moet bij de rivier liggen. Daar staan twee tieners. Of ze de plaats kennen? De jongen weet het zeker. Far!!! Honderd kilometer. Doorfietsen dan maar naar Chetmno. Eerst een brug over. We zullen door de oude stadskern moeten. Maar die ligt hoog. Gelukkig blijven we onderlangs fietsen. Wel weer die lastige kinderkopjes. 4 km buiten de stad, We ontdekken de camping. 125 km op de teller! Een receptie is gesloten. Het is een heel complex. Bedoeld blijkbaar voor groepen. Een centraal gebouw. In het hele gebouw een wat onderdanige man. We kunnen hem niet duidelijk maken dat we willen kamperen. Uiteindelijk geeft hij ons een sleutel van een toilet. Maar waar we onze tent kunnen opzetten is een raadsel. Hij snapt het maar niet. Geef dan maar een biertje. Het wordt later .. toch een kamer vragen? Dat komt over. Hij komt met een sleutel. Nu nog even voor onze maaltijd zorgen. Hans gaat naar bed. Ik val boven de laptop in slaap. Om een uur of een word ik wakker. Het bericht lees ik niet meer. Erger dan Russisch.

Geschreven door KlaasenHans