Zoals wij fietsen over onverharde paden, landweggetjes, doorgaande wegen, hoofdwegen en soms zelfs stukjes van autosnelwegen, krijg je een keur aan indrukken, qua: zicht, gehoor, reuk en emotie en soms ook een gevoel van dit heb ik al eens eerder ervaren, een soort Aha-erlebnis.

Ik zal een indruk geven van de zaken die wij al fietsend tegenkomen. Eerst natuurlijk het wegdek.De laatste anderhalve week hebben we dwars door Polen gereden, het gaat dan ook over dit traject. Polen zijn meesters in het oplappen van asfaltwegen.Wel 10 kleuren verbeteringen op een weg. Echter het blijft een opgelapte weg, met de fiets is dat goed te merken. Daarnaast ere van wie ere toekomt, zijn er schitterende weggedeelten waar het zoeven van de bandjes een lust voor het oor is.Naast de weg kom je zeer regelmatig kruisen tegen,meestal met bloemen (vers) gedrapeerd en altijd voorzien van drie glazen bokalen met deksels waarin kaarsjes gebrand kunnen worden.In een enkel geval staan er meer kruisen en dan is het duidelijk dat er meer slachtoffers zijn gevallen.Ondanks dat de Polen graag hard rijden, moet ik opmerken dat ze zeer voorkomend zijn op de weg, afremmen, wachten en dan pas inhalen.

Vreemde vogels en allerlei diersoorten zien we ook, levend en dood.
In bijna elk Pools dorp zijn ooievaarsnesten te vinden. Vaak op roosters die gemonteerd zijn op telegraafpalen/palen die voor de stroomvoorziening zijn. Veelal is een jong te zien, en af en toe klepperen de ouders op het nest. In de dorpen waar we doorfietsen zijn veel jonge moeders met baby's/jonge kinderen waar te nemen. Een verband? In ieder geval is er duidelijk een nieuwe generatie Polen in aantocht.

Naast roofvogels, buizerds, haviken en een verdwaalde wouw is regelmatig de koekoek te horen. Ook kraanvogels zien we af en toe.
Naast de weg liggen veel dieren, soms ruik je het als je er langs rijdt.
Gezien: een vos, een otter, een mol, heel veel kleine zangvogeltjes die volledig gaaf naast de weg liggen, een wasbeer, een hinde en veel egels.

Wat ook opmerkelijk is dat er heel veel huizen zijn, langs onze hele route, die niet afgebouwd zijn.Meestal mooie villa's die met spaanplaat voor de ramen wachten op bewoning. Omdat het Pools voor ons werkelijk koeterwaals is, blijft dit fenomeen tot nu toe een mysterie.

Ook nog even de fauna, de meidoorn stond langs de hele route in uitbundige bloei,maar ook de tarwevelden met aan de randen de papavers en de blauwe korenbloemen bepalen het zicht,om niet te vergeten de gele koolzaadvelden en daarnaast de vele bermbloemen zoals de koekoeksbloem, de scherpe boterbloem, de digitalis, paarse bloemen die ik niet bij naam ken, e.d.

Dan het zwerfvuil, veel glas op de weg van kapotgegooide bierflesjes, blikjes in allerlei kleuren, veel rubberdelen van autobanden. Ook zien we veel handschoenen van allerlei materialen, rubber , plastic, linnen, altijd een linker- of een rechter exemplaar, nooit een paar.
Polen lijkt een land van handwerklieden.Soms zie je vrouwen met plastic zakken in de weer aan wegkanten in dorpen. Aan beide kanten van de weg ruimen zij al het vuil op.

Ook zien we veel uitingen van religie. Overal kruizen, in elk dorp, op kruispunten en op de meest onverklaarbare plaatsen, versierd met linten en voorzien van verse bloemen..We hebben al heel wat processies gezien.De pastoor met misdienaars voorop met kruis en daarachter het bijna hele dorp. Verbondenheid blijkt er wel te zijn.

Er valt nog veel meer op temerken,, maar laten we het vooralsnog hierbij houden, vandaag na een kleine 90 kilometers in de benen,zitten we voor het eerst in een hotel vlak voor de Litause grens. Voor de prijs hoeven we het niet te laten.We genieten even van het niet meer kruipen en het kunnen zitten op een gewone stoel.
En voor Mark in het bijzonder dit verhaal is geschreven tijdens het nuttigen van een biertje.

Geschreven door KlaasenHans